ဂ်ပန္လႊတ္ေတာ္ကို ၀န္းရံၿပီး ႏ်ဴကလီးယား ဆန္႔က်င္ေရး ဆႏၵျပ

ဂ်ပန္လႊတ္ေတာ္ကို ၀န္းရံၿပီး ႏ်ဴကလီးယား ဆန္႔က်င္ေရး ဆႏၵျပ

Thursday, 02 August 2012 00:12

ဂ်ပန္လႊတ္ေတာ္ေရႇ႕တြင္ ဇူလိုင္လ ၂၉ ရက္က ႏ်ဴဆန္႔က်င္ေရး ဆႏၵျပေနစဥ္ Photo:AFP ဂ်ပန္တြင္ ႏ်ဴကလီးယားစြမ္း အင္သံုးစဲြမႈ ဆန္႔က်င္ေရးအတြက္ လူေထာင္ေပါင္းမ်ားစြာသည္ လက္ခ်င္းခ်ိတ္ဆက္၍ ဇူလိုင္လ ၂၉ ရက္ေန႔က လႊတ္ေတာ္ကို၀န္းရံကာ ဆႏၵျပခဲ့ၾကေၾကာင္း သိရသည္။ ဖူကူရႇီးမား ႏ်ဴျပႆနာ ျဖစ္ပြားျပီးေနာက္ ဂ်ပန္၀န္ႀကီးခ်ဳပ္ႏိုဒါသည္ ဇြန္လအတြင္းက ႏ်ဴဓာတ္ေပါင္းဖိုႏႇစ္ခုကို ျပန္လည္ဖြင့္လႇစ္ေပးရန္ ခြင့္ျပဳခဲ့ၿပီးေနာက္ ေနာက္ဆံုးျပဳလုပ္ခဲ့ေသာ လူေထာင္ေပါင္းမ်ားစြာပါသည့္ ဆႏၵျပပြဲတစ္ခုလည္း ျဖစ္သည္။ ယမန္ႏႇစ္ ႏ်ဴျပႆနာျဖစ္ပြား ျပီးေနာက္ ဂ်ပန္တြင္ ႏ်ဴဓာတ္ေပါင္းဖို ၅၀ လံုးအား ပိတ္ခဲ့ရေသာေၾကာင့္ စြမ္းအင္ရႇားပါးေသာ ဂ်ပန္တြင္ လ်ပ္စစ္မီး ေလ်ာ့နည္းျပတ္ေတာက္မႈမ်ား ျဖစ္ေပၚခဲ့သည္။ ဇူလုိင္လ ၃၀ ရက္ဆႏၵျပပြဲတြင္ တိုက်ိဳ၊ ဟိုကိုင္းဒိုး၊ နာဂါႏိုႏႇင့္ အိုဆာကာမႇ လူေထာင္ေပါင္းမ်ားစြာတို႔သည္ ဘတ္(စ္)ကားမ်ားျဖင့္ လာေရာက္ၿပီး တိုက်ိဳၿမိဳ႕ေတာ္တစ္ ေလွ်ာက္ျဖတ္ေလွ်ာက္ခ်ီတက္ခဲ့ျပီးေနာက္ လႊတ္ေတာ္ကို၀ိုင္းကာ ဆႏၵ ျပခဲ့ၾကသည္။ ယခုလအေစာပိုင္းကလည္း တုိက်ိဳအေနာက္ပိုင္းတြင္ လူအင္အား ၁၇၀၀၀ ပါ၀င္ေသာ ဆႏၵျပပြဲတစ္ခုကို ၀န္ႀကီးခ်ဳပ္ေနအိမ္အျပင္ဘက္တြင္ ျပဳလုပ္ခဲ့သည္။ ဆႏၵျပပြဲတြင္ပါ၀င္သူတစ္ဦးက ႏ်ဴစြမ္းအင္ကို နည္းပညာျဖင့္ ထိန္းခ်ဴပ္ႏိုင္မည္ဟူေသာ အထင္သည္ မိမိကုိယ္ကို အထင္ႀကီးျခင္းသက္သက္သာျဖစ္ေၾကာင္း ေျပာၾကားခဲ့သည္။         Ref:AFP

ရန္ကုန္ဆိပ္ကမ္း နယ္ေျမအတြင္း ယခင္အစိုးရ လက္ထက္ခြင့္ျပဳၿပီး ဆိပ္ခံတံတားမ်ားမွ အပ ဆိပ္ခံတံတားသစ္မ်ား ထပ္မံတည္ေဆာက္ခြင့္ မျပဳေတာ့ဟု ျပည္ေထာင္စု၀န္ႀကီး ေျပာၾကား ဆိပ္ခံတံတားသစ္ တည္ေဆာက္လိုပါက သီလ၀ါဆိပ္ကမ္း ေဒသတြင္သာ ခြင့္ျပဳေပးသြားမည္ဟုဆို

ရန္ကုန္ဆိပ္ကမ္း နယ္ေျမအတြင္း ယခင္အစိုးရ လက္ထက္ခြင့္ျပဳၿပီး ဆိပ္ခံတံတားမ်ားမွ အပ ဆိပ္ခံတံတားသစ္မ်ား ထပ္မံတည္ေဆာက္ခြင့္ မျပဳေတာ့ဟု ျပည္ေထာင္စု၀န္ႀကီး ေျပာၾကား ဆိပ္ခံတံတားသစ္ တည္ေဆာက္လိုပါက သီလ၀ါဆိပ္ကမ္း ေဒသတြင္သာ ခြင့္ျပဳေပးသြားမည္ဟုဆို

Wednesday, 01 August 2012 13:32

ရန္ကုန္ဆိပ္ကမ္းဖြ႔ံၿဖိဳး တိုးတက္ေရး စီမံကိန္းျပေျမပံု ရန္ကုန္ဆိပ္ကမ္း နယ္ေျမအတြင္း ယခင္အစိုးရ လက္ထက္ခြင့္ျပဳၿပီး ဆိပ္ခံတံတားမ်ားမွအပ ဆိပ္ခံတံတားသစ္မ်ားအား ထပ္မံ တည္ေဆာက္ခြင့္ျပဳေတာ့မည္ မဟုတ္ေၾကာင္း ပို႔ေဆာင္ေရး ၀န္ႀကီးဌာန ျပည္ေထာင္စု၀န္ႀကီးက ဇူလိုင္လ ၂၉ ရက္ေန႔ က ေျပာၾကားခဲ့ပါသည္။ “အရင္အစုိးရလက္ထက္ ခြင့္ျပဳၿပီးဆိပ္ခံတံတားေတြကိုပဲ တည္ေဆာက္ခြင့္ေပးသြားမယ္။ ေနာက္ထပ္ တည္ေဆာက္ခ်င္တဲ့ ဆိပ္ကမ္း အားလံုးကို သီလ၀ါကိုပို႔မယ္၊၊ သီလ၀ါ မွာပဲ တည္ေဆာက္ခြင့္ျပဳသြားမယ္” ဟု ပို႔ေဆာင္ေရး၀န္ႀကီးဌာန ျပည္ေထာင္စု၀န္ႀကီး ဦးဥာဏ္ထြန္းေအာင္ က ေျပာၾကားခဲ့သည္။ ယခင္အစိုးရလက္ထက္ ဆိပ္ခံတံတား တည္ေဆာက္ရန္ ခြင့္ျပဳေပးခဲ့သည့္ ေျမေနရာခုနစ္ခုရွိၿပီး၊ ျမန္မာ့ စက္မႈဆိပ္ကမ္း တိုးခ်ဲ႕ေျမေနရာ(အလံု သေဘၤာက်င္း)၊ သိမ္ျဖဴသေဘၤာက်င္း ေျမေနရာ၊ အလံုသစ္ေတာ၀င္း အမွတ္ ၁၊ ၂၊ ၃ ေျမေနရာမ်ား၊ ေရႊနာ၀ါဆိပ္ကမ္းႏွင့္ ေအးရွားေ၀ါ ဆိပ္ကမ္းအမွတ္ ၄ တံတားေျမေနရာတို႔ ျဖစ္ၿပီး၊  ယင္းေျမေနရာမ်ားတြင္ ဆိပ္ခံတံတားသစ္ ၁၄ စင္း ေဆာက္လုပ္ သြားမည္ျဖစ္သည္။ လက္ရွိတြင္ ရန္ကုန္ဆိပ္ကမ္း ရွိ ပင္လယ္ကူး သေဘၤာႀကီးမ်ားဆိုက္ကပ္ႏိုင္ေသာ အျပည္ျပည္ဆိုင္ရာ ဆိပ္ခံတံတား ၁၈ခုရွိၿပီး၊ ယင္းတို႕မွာ ေအးရွားေ၀ါလ္၊ ျမန္မာ့စက္မႈဆိပ္ကမ္း၊ ဆူးေလ အမွတ္ ၁ မွ၇ အထိ၊  ဗိုလ္ေအာင္ေက်ာ္ ၁မွ၃ထိ ဆိပ္ခံတံတားမ်ား၊ ထီးတန္းဆီတင္ခ်တံတား၊ Htedan Port Terminal  အမွတ္၂၊  ၃တံတားမ်ားျဖစ္ၿပီး၊ D.W.T ၁၅၀၀ အလ်ား၁၆၇မီတာ၊ ေရစူး ၉မီတာ ရွိ သေဘၤာႀကီးမ်ား ဆိုက္ကပ္ ႏိုင္ေၾကာင္း သိရသည္။ သီလ၀ါဆပ္ကမ္းတြင္အလ်ား ၂၀၀ မီတာ၊ ေရစူး ၉ မီတာႏွင့္ တန္ခ်ိန္ ၂၀၀၀၀ D.W.T ရွိေသာ သေဘၤာႀကီးမ်ား ၀င္ထြက္ဆိုက္ကပ္ႏိုင္သည့္ MIP ဆိပ္ခံတံတား တစ္စင္းႏွင့္ MITT ဆိပ္ခံတံတားငါးစင္းရွိေၾကာင္း သိရသည္။ အဆိုပါ ဆိပ္ခံတံတားမ်ား တည္ေဆာက္ရာတြင္ ရန္ကုန္ျမစ္၏ သဘာ၀ႏွင့္ ကိုက္ညီေစေရး၊ ဆိပ္ကမ္းတံတားမ်ားႏွင့္ ပတ္သက္ ဆက္ႏြယ္ကာ သဘာ၀ပတ္၀န္းက်င္ အေပၚဆိုးက်ဳိးမ်ားႏွင့္ ထိခိုက္မႈမ်ား မျဖစ္ေစေရး၊ ဆိပ္ခံတံတားႏွင့္ တံတား၀င္းမ်ားကို တည္ေဆာက္ရာတြင္ လိုအပ္သည့္ အဂၤါရပ္မ်ားႏွင့္ အညီတည္ေဆာက္ရန္ စီစဥ္သြားမည္ဟု သိရသည္။

အဂၤလိပ္ မဟာမိတ္တပ္မ်ားက စစ္ခံုတရား႐ံုးအျဖစ္ အသံုးျပဳကာ ဂ်ပန္စစ္ဗိုလ္မ်ားအား ေသဒဏ္ခ်မွတ္ခဲ့သည့္ ေနရာျဖစ္ေသာ ရန္ကုန္ၿမိဳ႕ေတာ္ခန္းမ အေပၚဆံုးထပ္အား ႏိုင္ငံတကာသို႔ ထုတ္လႊင့္ျပသရန္ ဂ်ပန္ TBS မွလာေရာက္႐ိုက္ကူး

အဂၤလိပ္ မဟာမိတ္တပ္မ်ားက စစ္ခံုတရား႐ံုးအျဖစ္ အသံုးျပဳကာ ဂ်ပန္စစ္ဗိုလ္မ်ားအား ေသဒဏ္ခ်မွတ္ခဲ့သည့္ ေနရာျဖစ္ေသာ ရန္ကုန္ၿမိဳ႕ေတာ္ခန္းမ အေပၚဆံုးထပ္အား ႏိုင္ငံတကာသို႔ ထုတ္လႊင့္ျပသရန္ ဂ်ပန္ TBS မွလာေရာက္႐ိုက္ကူး

Wednesday, 01 August 2012 13:55

ဂ်ပန္ TBS မွ ရန္ကုန္ၿမိဳ႕ေတာ္ခန္းမ အေပၚဆံုးထပ္အား ႐ိုက္ကူးမႈျပဳလုပ္ခဲ့မႈမ်ား ေတြ႔ရစဥ္ ဒုတိယကမၻာစစ္ ျပီးဆံုးၿပီး ေနာက္ပိုင္း ၁၉၄၆ ခုႏွစ္က အဂၤလိပ္မဟာတပ္မ်ားက စစ္ခံုးတရား႐ံုးအျဖစ္ အသံုးျပဳကာ ဂ်ပန္စစ္ဗိုလ္မ်ားအား ေသဒဏ္အမိန္႔ခ်မွတ္ခဲ့သည့္ ေနရာျဖစ္ေသာ ရန္ကုန္ၿမိဳ႕ေတာ္ ခန္းမ အေပၚဆံုးထပ္အား ဂ်ပန္ ျပည္သူမ်ားႏွင့္ ႏိုင္ငံတကာသို႔ အခ်ိန္ ၃ မိနစ္စာ သတင္းပံုစံမ်ိဳးျပသရန္ အတြက္ ဂ်ပန္ TBS (Tokyo Broadcasting Station) ဇူလိုင္လ ၂၇ ရက္ ေန႔တြင္ လာေရာက္႐ိုက္ကူးခဲ့ေၾကာင္း သတင္းရရွိသည္။ “TBS က သတင္းပံုစံမ်ိဳး ၃ မိနစ္စာ ဂ်ပန္ျပည္သူနဲ႔ ႏိုင္ငံတကာကို ျပသထုတ္လႊင့္ျပသဖို႔အတြက္  လာေရာက္႐ိုက္ကူးတာ ျဖစ္ပါတယ္။ သူတို႔က ျပန္ၾကားေရး၀န္ႀကီးဌာန က တစ္ဆင့္ ဆက္သြယ္ၿပီးလာတာပါ။ အဖြဲ႕ကဂ်ပန္ ၃ ပါပါတယ္။ JICA ကတစ္ဦး နဲ႔ TBS က ႏွစ္ဦးပါ”ဟု ရန္ကုန္ၿမိဳ႕ေတာ္ စည္ပင္သာယာေရး ေကာ္မတီ၊ ျပန္ၾကား ေရးႏွင့္ ျပည္သူ႔ဆက္ဆံေရး ဌာနမွ ဌာနမွဴးဦးလွျမင့္ေဆြက ေျပာျပခဲ့သည္။ အဂၤလိပ္ မဟာမိတ္တပ္မ်ား ၿမိဳ႕ေတာ္ခန္းမ အေပၚဆံုးထပ္တြင္ စစ္ခံုတရား႐ံုးအျဖစ္ အသံုးျပဳခဲ့စဥ္ ၁၉၄၄ ခုႏွစ္ ဇူလိုင္လအတြင္း က ဂ်ပန္တပ္မ ၃၃ မွ စစ္ဗိုလ္ ၁၄ ဦးက ေမာ္လၿမိဳင္ၿမိဳ႕မွ ၁၀ မိုင္ခန္႔ ကြာေ၀းေသာ  က်ိဳက္မေရာၿမိဳ႕နယ္၊ ေရတြင္းကုန္းရြာရွိ ရြာသူရြာသားက ယင္းေဒသတြင္ လႈပ္ရွားေနေသာ ျမန္မာ့ေတာ္လွန္ေရး ေပ်ာက္က်ားတပ္သားမ်ားႏွင့္ ျဗိတိသွ်ေလထီး တပ္သားမ်ားကို အကူအညီေပးခဲ့သည္ဟု ဆိုကာ ရြာသား ၆၀၀ ေက်ာ္ကို သတ္ခဲ့ၿပီး အေလာင္းမ်ားအား ရြာရွိေရ တြင္း ၂၁ တြင္းထဲသို႔ ပစ္ခ်ခဲ့ေၾကာင္း သိရသည္။ ထို႔ေနာက္ အဂၤလိပ္တပ္မ်ား ျမန္မာႏိုင္ငံသို႔ ျပန္လည္၀င္ေရာက္လာခ်ိန္တြင္ ဂ်ပန္မ်ားသတ္ခဲ့သည့္ ရြာသားမ်ားထဲမွ ထြက္ေျပးလြတ္ေျမာက္ ခဲ့သူအခ်ိဳ႕က ယင္းအျဖစ္အပ်က္အား အဂၤလိပ္မ်ားအား ျပန္ေျပာျပခဲ့ရာ အဂၤလိပ္တပ္တပ္မ်ားက ဂ်ပန္စစ္သား သံု႔ပန္းမ်ားအား ဖမ္းဆီးခဲ့ၿပီး ယင္းအထဲမွ မည္သူမ်ားမွာ ရြာသူရြာသား ၆၀၀ ေက်ာ္ကို သတ္ခဲ့သူမ်ား ျဖစ္သည္ကို ရြာတြင္ က်န္ရွိသူမ်ားအား ၾကည့္ခိုင္းကာ ေရြးခ်ယ္ေစခဲ့ ျခင္းျဖစ္ေၾကာင္း သိရသည္။ ေရြးခ်ယ္သည့္သူမ်ားထဲမွ စစ္ဗိုလ္ ၄ ဦးကို ေသဒဏ္ႏွင့္ က်န္ရွိသူမ်ားကို ေထာင္ဒဏ္ခ်ခဲ့သည့္ အမိန္႔ ကို ရန္ကုန္ၿမိဳ႕ေတာ္ခန္းမအေပၚ ဆံုးထပ္ရွိ စစ္ခံုတရား႐ံုးတြင္ ၁၉၄၆ ခုႏွစ္ ေဖေဖာ္၀ါရီလ ၂၈ ရက္ေန႔တြင္ ခ်မွတ္ခဲ့ျခင္းျဖစ္ေၾကာင္း သိရသည္။ ေနာက္ပိုင္းတြင္ ဂ်ပန္စစ္တပ္ မ်ားက ေရတြင္းကုန္းရြာရွိ ရြာသူရြာသားမ်ားအား သတ္ျဖတ္ခဲ့မႈႏွင့္ ပတ္သက္၍ ၎တို႔၏အမွားမ်ားကို သိရွိကာ ရြာတြင္ မူလတန္းေက်ာင္း ေဆာက္လုပ္ေပးမႈမ်ား ျပဳလုပ္ခဲ့ေၾကာင္း၊ TBS က ဇူလိုင္လ ၂၄ ရက္ ေန႔ႏွင့္ ၂၅ ရက္ေန႔တို႔တြင္ ေရတြင္းကုန္းရြာသို႔ သြားေရာက္ ႐ိုက္ကူးခဲ့သည္ဟု သိရသည္။

Comments 

တံငါနားနီး တံငါ

တံငါနားနီး တံငါ

Written by နီမင္းေဆြ

Wednesday, 01 August 2012 16:05

'လူဟာ ငယ္စဥ္ဘ၀မႇာ ကုိယ့္ ကုိယ္ကုိယ္ခုိင္းရမယ္၊ အဲဒီလုိမႇမခုိင္း ခဲ့ရင္ ႀကီးလာတဲ့အခါ သူမ်ားခုိင္း တာေတြကုိ လုပ္ေပးရတဲ့ဘ၀ကုိ ေရာက္သြားလိမ့္မယ္'လုိ့ ဆရာ တစ္ေယာက္က ေျပာခဲ့ဖူးတယ္။ ဆရာ့ဆုံးမ စကားေလးကုိ ျပန္သတိ ရ ၿပီး လူဟာငယ္စဥ္ဘ၀မႇာ ကုိယ့္ စိတ္ကုိ ထိန္းခ်ဳပ္ႏုိင္ေအာင္ ႀကိဳးစားရမယ္၊ အဲဒီလုိမႇ မထိန္းခ်ဳပ္ခဲ့ရင္ ႀကီးလာတဲ့အခါ အမ်ားတကာရဲ႕ ထိန္းခ်ဳပ္ျခင္းကုိ ခံရတဲ့ဘ၀ကုိ ေရာက္သြားလိမ့္မယ္လုိ့ လည္း ျဖည့္ စြက္ၿပီး စဥ္းစားေနမိပါတယ္။ ငယ္ရြယ္စဥ္ဘ၀မႇာ လူဟာ ကုိယ့္ကုိဘယ္သူခုိင္းခုိင္းလုပ္ေပး ႏုိင္ပါတယ္။ စိတ္ညစ္စရာေတြ ဘယ္ေလာက္ပဲ ေတြ႕ေတြ႕ခံႏုိင္ရည္ ရႇိပါတယ္။ ႀကီးလာရင္ေတာ့ ကုိယ့္ ကုိသူမ်ားပဲ ခုိင္းခုိင္းကုိယ့္ဟာကုိယ္ပဲ ျပန္ခုိင္းခုိင္းလုပ္ႏုိင္မယ္မထင္ေတာ့ ပါဘူး။ အဲဒီလုိႀကီးလာမႇ ကုိယ္ျဖစ္ ခ်င္တာေတြအားလုံးဘာတစ္ခုမႇ ျဖစ္ မလာေတာ့ဘဲကုိယ္မျဖစ္ခ်င္တာေတြ ခ်ည္းပဲ ျဖစ္ရေတာ့မယ္ဆုိရင္ ကုိယ့္ကုိယ္ကုိယ္ လူျဖစ္ရက်ိဳးနပ္ တယ္လုိ့လည္း ထင္မႇာမဟုတ္ေတာ့ ပါဘူး။  ဒီလုိအေတြးေတြ ၀င္လာရတာကလည္း မ်က္စိေအာက္မႇာ ခုေခတ္တခ်ဳိ႕လူငယ္ေတြ ဘာေတြ လုပ္ေနၾကသလဲဆုိတာကုိ ျမင္ေတြ႔ေနရလုိ႔ ျဖစ္တယ္။ ဒီေတာ့ အဲဒီလူငယ္ေတြႀကီး လာတဲ့အခါ ေအာင္ျမင္တဲ့လူသား တစ္ေယာက္ကုိယ့္ဘ၀ကုိကုိယ္ ေက်နပ္တဲ့ လူသားတစ္ေယာက္ ျဖစ္လာေစဖုိ႔ သူတုိ႔ကုိ ဘယ္လုိ အေတြးအေခၚမ်ဳိးေတြ ေပးႏုိင္မလဲ တစ္ႏုိင္ငံလုံးမႇာရႇိတဲ့ မိဘျပည္သူ ေတြအေနနဲ႔ကေရာ ဘာေတြလုပ္ေပး ၿပီး ဘာေတြေရႇာင္ၾကဥ္သင့္ၾကသလဲ ဆုိတာကုိ စဥ္းစားလာရပါေတာ့တယ္။ ဒီအေတြးေၾကာင့္ လြန္ခဲ့တဲ့ ၁၇ ႏႇစ္က အင္ဒိုနီးရႇားႏိုင္ငံ ဂ်ကာတာၿမိဳ႕ကို ေရာက္သြားစဥ္တုန္းက ႀကံဳေတြ႔ခဲ့ရတဲ့ အျဖစ္ေလးကုိ ျပန္သတိရမိပါတယ္။ ဂ်ကာတာကို ေရာက္တဲ့ ညက ခရီးပန္းၿပီးေမာေမာနဲ႔ ဟိုတယ္မႇာ အေစာႀကီး အိပ္ေပ်ာ္သြားခဲ့ပါ တယ္။ မနက္၂ နာရီေလာက္ တစ္ေရးႏိုးေတာ့ ဘာရယ္မဟုတ္ဘူး ဟိုတယ္ျပတင္းေပါက္ကို ဖြင့္လုိက္မိတယ္။ အဲဒီမႇာ 'ဒိန္႔.ဒိန္႔.. ဒိန္႔.ဒိန္႔..'နဲ႔ ခပ္ အုပ္အုပ္အသံေတြကို ၿမိဳ႕ထဲဘက္ဆီက ၾကားေနရတယ္။ ကုိယ့္ဟုိတယ္အခန္းက အထပ္အျမင့္ႀကီးမုိ႔ တစ္ၿမိဳ႕လုံးကုိ အေပၚစီးက ျမင္ေနရေပမယ့္ အသံလာေနတဲ့ေနရာကိုေတာ့ မေတြ႔ရဘူး။ အသံေတြကလည္း တစ္ေနရာထဲက လာေနတဲ့အသံေတြ မဟုတ္ဘူး။ ေလးငါးေနရာေလာက္က လာေနတဲ့အသံေတြ ျဖစ္တယ္။ ဘာသံေတြျဖစ္မလဲဆိုတာ ေသေသခ်ာခ်ာ စဥ္းစားမရဘဲ အိပ္ရာထဲျပန္၀င္ခဲ့ပါတယ္။ မနက္လင္းေတာ့ ေအာက္ေစာေစာဆင္း နံနက္စာစားၿပီး အခန္းထဲကုိ ျပန္တက္လာခဲ့တယ္။ မနက္ ၈နာရီေတာင္ ေက်ာ္ေနေလာက္ပါၿပီ။ အဲဒါညတုန္းက ၾကားခဲ့ရတဲ့အသံေတြကို သတိရလို႔ အခန္းျပတင္းေပါက္ကို ဖြင့္လိုက္မိပါတယ္။ အဲဒီအခါမႇာ ၿမိဳ႕ႀကီးတစ္ၿမိဳ႕လံုး ဆိတ္ၿငိမ္ေနၿပီး ဘာသံမႇမၾကားရတာကို ထူးဆန္းစြာေတြ႔လိုက္ရတယ္။ လမ္းေတြေပၚမႇာလည္း ကားေတြရႇင္းေနၿပီး တစ္စီးစ ႏႇစ္စီးစေလာက္ပဲေတြ႔ရလုိ႔ အေတာ္ အံ့ၾသသြားမိပါတယ္။ ဒါနဲ႔ ေန႔ လယ္က်ေတာ့ ကုိယ့္ အင္ဒိုမိတ္ေဆြကို အဲဒါေတြက ဘယ္လုိျဖစ္ရတာလဲလို႔ ေမးၾကည့္မိတယ္။ အဲဒီအခါက်မႇ သူကအက်ဳိးအေၾကာင္း ျပန္ေျပာျပေတာ့တာကုိး။ အမႇန္ကေတာ့ တစ္ညလံုးဖြင့္တဲ့ nightclub ေတြမႇာ မိုးလင္းကာ နီးထိေအာင္ကေနၾကၿပီး၊ မနက္ ေရာက္ေတာ့ တစ္ၿမိဳ႕လံုးဘယ္သူမႇ မထဘဲ အိပ္ေနၾကတာျဖစ္တယ္။ အဲ့ဒီေန႔ညဟာ ေသာၾကာေန႔ ညလား စေနေန႔ ညလား အေသအခ်ာေတာ့ မမႇတ္မိေတာ့ပါဘူး။ အဲဒီတုန္းက ဒီအျဖစ္ကို အံ့ၾသနားမလည္မိတဲ့ ျမန္မာလူမ်ဳိးတစ္ေယာက္ကို အျပစ္တင္ဖို႔ေတာ့လည္း မသင့္ဘူးလို႔ ထင္မိပါတယ္။ ဘာ့ေၾကာင့္လဲဆုိေတာ့ ၁၉၉၄ခုနစ္ေလာက္တုန္းက မနက္၂နာရီထိုးတဲ့အထိ တဒိန္႔ဒိန္႔နဲ႔ ကၾကတဲ့ night club မ်ဳိးေတြကိုယ့္ ႏိုင္ငံမႇာ ရႇိမႇ မရႇိေသးဘဲဟာကုိး။ 'လူဟာ ငယ္စဥ္ဘ၀မႇာ ကုိယ့္ကုိယ္ကုိယ္ ခုိင္းရမယ္၊ အဲဒီလုိမႇ မခုိင္းခဲ့ရင္ ႀကီးလာတဲ့အခါ သူမ်ားခုိင္းတာေတြကုိ လုပ္ေပးရတဲ့ ဘ၀ကုိ ေရာက္သြားလိမ့္မယ္'လုိ႔ ဆရာတစ္ေယာက္က ေျပာခဲ့ဖူးတယ္။ ဆရာ့ဆုံးမစကားေလးကုိ ျပန္သတိရၿပီး လူဟာငယ္စဥ္ဘ၀မႇာ ကုိယ့္စိတ္ကုိ ထိန္းခ်ဳပ္ႏုိင္ေအာင္ ႀကိဳးစားရမယ္၊ အဲဒီလုိမႇ မထိန္းခ်ဳပ္ခဲ့ရင္ ႀကီးလာတဲ့အခါ အမ်ားတကာရဲ႕ ထိန္းခ်ဳပ္ျခင္းကုိ ခံရတဲ့ဘ၀ကုိ . . . ေန႔လယ္ပိုင္းၿမိဳ႕ထဲကို ေလွ်ာက္လည္ေတာ့ေတြ႔လိုက္ရတဲ့ အင္ဒို မိန္းမငယ္ေလးေတြထဲက ၁၀ေယာက္မႇာ ၈ေယာက္ေလာက္က ေဘာင္းဘီတိုေလးေတြ ၀တ္ထားတာကို ေတြ႔ရပါတယ္။ ခုေခတ္မိန္းကေလးေတြ ေဘာင္းဘီတို၀တ္တာမ်ား ဘာဆန္း တာလုိက္လို႔ ေျပာစရာရႇိပါလိမ့္မယ္။ ဒါေပမယ့္ ဒီေနရာမႇာေတာ့ တကယ္ဆန္းတာပါလို႔ ေျပာရမႇာပါပဲ။ ဘာေၾကာင့္လဲဆိုေတာ့ သူတို႔၀တ္ထားတဲ့ ေဘာင္းဘီတိုေလးေတြက ကိုယ္တို႔ဆီက ေယာက်္ားေလးေတြ၀တ္တဲ့ အတြင္းခံေဘာင္းဘီထက္ လက္ႏႇစ္ လံုးေလာက္ပဲ ပိုရႇည္လို႔ျဖစ္ပါတယ္။ အဲဒီခရီးစဥ္က ျပန္လာၿပီး ေနာက္ႏႇစ္ႏႇစ္ေလာက္အၾကာမႇာ ဂ်ပန္ကိုတစ္ခါ ေရာက္သြားျပန္ပါတယ္။ ဂ်ပန္မေလးေတြကို ေဘာင္းဘီတိုေလးေတြနဲ႔မ်ား ေတြ႔ရမလားဆိုတဲ့ စူးစမ္းစိတ္နဲ႔ ၾကည့္မိပါတယ္။ အဲဒီမႇာေတြ႔ရတဲ့ ဂ်ပန္မေလးေတြကေတာ့ အင္ဒိုက မိန္းကေလးေတြ၀တ္တဲ့ တိုနန္႔နန္႔ ေဘာင္းဘီတိုမ်ဳိးကို ၀တ္တဲ့မိန္းကေလးဆုိလို႔ တစ္ရာမႇာ တစ္ေယာက္ေတာင္ မေတြ႔ခဲ့ရပါဘူး။ ဒါေပမယ့္ အံ့ၾသရတာကေတာ့ အံ့ၾသရတာပါပဲ။ ဘာေၾကာင့္လဲဆိုေတာ့ coffee shop ေတြမႇာထိုင္ေနၾကတဲ့ အသက္ ၁၇ ႏႇစ္ ၁၈ ႏႇစ္အရြယ္ ဂ်ပန္မေလးေတြဟာ စီးကရက္ေတြကုိ ေၾကာက္ခမန္းလိလိ ေသာက္ေနၾကလို႔ပါပဲ။ မိန္းကေလး သုံးေလးေယာက္ေလာက္ စုထိုင္ေနတဲ့ စားပြဲအလယ္က ေဆးလိပ္ခြက္ထဲမႇာ စီးကရက္တိုမရႇိဘူးဆိုရင္ အနည္းဆုံး သုံးဆယ္ေလးဆယ္ေလာက္ေတာ့ အသာေလးရႇိေနတာကုိ ေတြ႔ရပါတယ္။ ေဆးလိပ္တုိေတြ ေဆးလိပ္ခြက္ေပၚကေန လ်ံက်ေနပုံကလည္း အက်ည္းတန္လြန္းလႇပါတယ္။ ဒါနဲ႔ ဘာေၾကာင့္ ဒီလိုျဖစ္ေနရတာလဲဆိုၿပီး ကိုယ့္ဂ်ပန္မိတ္ေဆြကို ေမးၾကည့္ေတာ့ ဒါဟာ၀ိတ္က်မယ္ထင္လို႔ ေသာက္ၾကတာလည္း ပါတယ္၊ ဒါေပမယ့္ အဓိကကေတာ့ ဒါဟာဖက္ရႇင္တစ္ခုျဖစ္ေနလုိ႔ ေသာက္ၾက တာပါပဲလို႔ ဆိုပါတယ္။ ဖက္ရႇင္ဆိုေတာ့ လိုက္မေသာက္ရင္ ကိုယ္လည္းပဲ ေခတ္မမီဘဲ ေတာက်တဲ့ပုံစံမ်ဳိးႀကီး ျဖစ္ေနမႇာစုိးလုိ႔ လုိက္ေသာက္တဲ့ သေဘာပါပဲ။ ျဖဴျဖဴေဖြးေဖြး ဂ်ပန္မေလးေတြရဲ႕ ႏႈတ္ခမ္းေလးေတြဟာ ေဆးလိပ္ခ်ဳိးစြဲၿပီး အညိဳေရာင္ေတာင္ သန္းေနၾကပါၿပီ။  ေနာက္ ၁၂ ႏႇစ္အၾကာမႇာေတာ့ ေဆာ္ဒီအာေရးဗီးယားႏိုင္ငံက ရိယာဒ္ၿမိဳ႕ကို တစ္ခါေရာက္သြားပါတယ္။ အဲဒီႏိုင္ငံမႇာရႇိတဲ့ ဟိုတယ္ေတြမႇာ အလုပ္လုပ္ၾကတဲ့ ေယာက်္ားေလးေတြထဲက ၁၀ ေယာက္မႇာ ၉ ေယာက္ေလာက္က ဖိလစ္ပိုင္လူမ်ိဳး ေတြ ျဖစ္ေနၾကပါတယ္။ အေၾကာင္းအမ်ိဳးမ်ိဳးေၾကာင့္ ကိုယ့္အခန္းထဲ တာ၀န္နဲ႔ေရာက္လာတဲ့ အဲဒီဟုိတယ္၀န္ထမ္းေလးေတြဟာ ကုိယ္နဲ႔စကားလက္ဆုံက်သြားေလ့ရႇိပါတယ္။ သူတို႔က ကိုယ္နဲ႔ စကားေျပာတဲ့အခါ သူတုိ႔ႏုိင္ငံမႇာ က်န္ရစ္ခဲ့တဲ့ မိဘေဆြ မ်ဳိးေတြအေၾကာင္း သိပ္ေျပာျပခ်င္ေလ့ရႇိၿပီး ကုိယ္ကလည္း အျမဲစိတ္၀င္တစား နားေထာင္ေပးတာကုိး။ ဒါ့ေၾကာင့္ သူတုိ႔ေလးေတြဟာ ကုိယ္နဲ႔ စကားေျပာရတာကို အရမ္းသေဘာက်ၾကပါတယ္။ တစ္ခါလာရင္ အနည္းဆံုး ၅ မိနစ္ေလာက္ေတာ့ စကားေျပာျဖစ္ေလ့ရႇိတာပါပဲ။ တစ္ညမႇာေတာ့ အဲဒီလိုစကားေျပာေနတုန္း ဆူဆူညံညံအသံေတြကို အခန္းအျပင္ဘက္က ၾကားလိုက္ရပါတယ္။ အခန္းတံခါးဖြင့္ၿပီး အျပင္ထြက္ၾကည့္လိုက္ေတာ့ စကားေျပာရင္း ေအာ္ဟစ္ရယ္ေမာေနၾကတဲ့ အသက္ ၂၀ ေက်ာ္ အစိတ္အရြယ္ မိန္းကေလးအေယာက္ ၂၀ေလာက္ကုိ ေတြ႔လုိက္ရပါတယ္။ အားလံုး ဂါ၀န္ေတြတကားကားနဲ႔ပါ။ သူတုိ႔ တည္းရမယ့္အခန္းထဲကုိ ၀င္ကာနီးမႇာ တစ္ခန္းနဲ႔ တစ္ခန္းလႇမ္းေအာ္ ေနာက္ေျပာင္ေနၾကတာ ျဖစ္ပါတယ္။ ဒါနဲ႔ခုနက ကိုယ့္မိတ္ေဆြဖိလစ္ပိုင္ လူငယ္ေလးကို 'ဟ.. ဘယ္သူေတြလဲဟ. ဘာေတြျဖစ္ေနၾကတာလဲ'လို႔ ေမးမိပါတယ္။ အဲဒီအခါက်မႇ သူက 'ကြၽန္ေတာ္တို႔ႏိုင္ငံက နာ့စ္မေတြေလ၊ ေဆာ္ဒီမႇာ တာ၀န္ ထမ္းေဆာင္တာ ၂ႏႇစ္ျပည့္လို႔ မနက္ျဖန္ ဖိလစ္ပိုင္ျပန္ၾကရေတာ့မႇာမုိ႔ ေပ်ာ္ေနၾက တာ၊ အဲဒါမနက္ ေလယာဥ္ေပၚတက္တာနဲ ၀တ္႐ံုနက္ေတြ မၿခံဳရေတာ့ဘူး၊ လြတ္ၿပီကြၽတ္ၿပီဆုိၿပီး တစ္ေယာက္နဲ႔တစ္ေယာက္ ၀မ္းသာအားရ ေအာ္ေျပာေနၾကတာ'လို႔ ျပန္ေျပာပါတယ္။  သူေျပာတာမႇန္ပါတယ္။ ေဆာ္ဒီမႇာေတာ့ အဂၤလိပ္မေရာ အေမရိကန္မေရာ ဖိလစ္ပုိင္သူပါမက်န္ ဘယ္ႏုိင္ငံသူျဖစ္ျဖစ္ လမ္းေပၚမႇာ ၀တ္႐ံုနက္ကုိ ေျခဆုံးေခါင္းဆုံးမ႐ံုလို႔ကေတာ့ တစ္ခါတည္း ဖမ္းခ်ဳပ္တာခံရမႇာပါပဲ။ ဒီေလာက္ပူအုိက္တဲ့ ႏုိင္ငံထဲမႇာ ဒီ၀တ္႐ုံနက္ႀကီး ႐ုံထားရတာ ဘာျဖစ္တယ္ညာျဖစ္တယ္ဆုိၿပီး ဆင္ေျခေပးေနလုိ႔ မရပါဘူး။ ႏုိင္ငံျခားသူဆုိရင္ေတာ့ မ႐ုံႏုိင္ရင္အစကတည္းက မလာနဲ႔ပါပဲ။ ေျပာခ်င္တာကေတာ့ မိန္းကေလးေတြ အရြယ္တူၿပီး ဘာေၾကာင့္ ဒီလိုဓေလ့စ႐ိုက္ေတြ က်င့္ႀကံမႈေတြ ကြဲျပားျခားနားေနရတာလဲဆုိတာကုိ ပါပဲ။ ဒီအေၾကာင္းေတြေျပာရင္း ကိုယ့္မိတ္ဆြတစ္ေယာက္ သူ႔ငယ္စဥ္ဘ၀က သူက်င္လည္ခဲ့ဖူးတဲ့ ဘ၀ နဲ႔ အခုလက္ရႇိဘ၀မႇာ သူႀကံဳေတြ႔ေနရတဲ့ စိတ္မခ်မ္းေျမ့စရာေတြအေၾကာင္း ကိုယ့္ကိုေျပာျပခဲ့တာေတြကုိ သတိရသြားမိပါတယ္။ အသက္ ၁၆ ႏႇစ္ ၁၇ ႏႇစ္ အရြယ္ငယ္ရြယ္စဥ္ဘ၀က ကုိယ့္မိတ္ေဆြဟာ သူ႔ရဲ႕ေမြးရပ္ၿမိဳ႕ေလးမႇာ အဲဒီတုန္းကအေခၚနဲ႔ ေျပာရရင္ လမ္းသူရဲျဖစ္ပါတယ္။ ကုိယ့္မိတ္ေဆြနဲ႔ သူ႔သူငယ္ခ်င္း လမ္းသူရဲတစ္စုလူ ၂၀ ေလာက္ဟာ အားလံုးစက္ဘီး ကုိယ္စီ ရႇိၾကပါတယ္။ သူတုိ႔ဟာ ဘာရယ္မဟုတ္ဘူး ညဘက္ တစ္ၿမိဳ႕လံုး စက္ဘီးေတြနဲ႔ ေလွ်ာက္ပတ္ေနေလ့ရႇိၾကပါတယ္။ စားေသာက္ဆိုင္ေတြမႇာ ရန္ကုန္တို႔ မႏၲေလးတို႔ကလာတဲ့ လူစိမ္းေတြ ကုိေတြ႔လို႔ သူတို႔မ်က္စိထဲမႇာ ေထာင့္မက်ဳိးဘူးထင္ရင္ အသားလြတ္သြားၿပီး ရန္စၾကရန္ျဖစ္ၾကလုိ႔ အခ်ဳပ္ခန္းထဲလည္း မၾကာခဏ ေရာက္ၾကပါတယ္။ ညည ဘိလိယက္ခံုနဲ႔ ေတြ႔ကရာကင္းတဲေတြမႇာ အိပ္ၾကပါတယ္။ ကုိယ့္မိတ္ေဆြ ကုိယ့္ကုိေျပာခ်င္တာက လူငယ္ေတြဟာ သူတုိ႔ ဘ၀ကုိ သူတုိ႔ ဂ႐ုစုိက္ခ်င္ၾကတာထက္ ပတ္၀န္းက်င္က သူတုိ႔ကုိ ဘယ္လုိသေဘာထားတယ္ ဘယ္လုိဂ႐ုျပဳတယ္ဆုိတဲ့အေပၚမႇာ ပုိအရသာခံခ်င္ၾကတယ္ ဆုိတာကို ေျပာခ်င္တာပါပဲ။ ကုိယ့္မိတ္ေဆြဟာ သူငယ္စဥ္တုန္းက'ဒီေကာင္က လမ္းသူရဲ'လုိ႔ သူမ်ားေျပာတာကုိပဲ စိတ္ထဲမႇာက်ိတ္ၿပီး အဟုတ္ထင္ေက်နပ္ေနခဲ့မိတာကို အခုမႇ ေသေသခ်ာခ်ာ ျပန္စဥ္းစားၾကည့္မိတယ္လုိ႔ ကုိယ့္ကုိေျပာျပပါတယ္။ ျပႆနာက အမႇားအမႇန္ကုိ ခြဲျခားၿပီး သူနားလည္ေအာင္ေျပာျပေပးမယ့္သူ သူ႔အနားမႇာ ရႇိမေနခဲ့ျခင္းပါပဲ။ သူမ်ား night club တက္လုိ႔ အဟုတ္ႀကီးထင္ၿပီး ဂုဏ္ယူခ်င္စိတ္ေၾကာင့္ ကုိယ္လုိက္ တက္တာ၊ သူမ်ားေဘာင္းဘီတုိ၀တ္လုိ႔ ကုိယ့္ေပါင္အသားအေရာင္နဲ႔ လုိက္မႇန္းမသိ မလုိက္မႇန္းမသိ ကုိယ္လုိက္၀တ္တာ၊ သူမ်ားစီးကရက္ေသာက္လုိ႔ ကုိယ့္တစ္ကုိယ္လုံး အနံအေစာ္ခံ ႏႈတ္ခမ္းေတြ အျပာခံၿပီး တစ္ရက္ကုိ စီးကရက္ အလိပ္ ၅၀ ေလာက္ မကုန္ကုန္ေအာင္ လုိက္ေသာက္တာေတြဟာ ပတ္၀န္းက်င္က ကုိယ့္အေပၚ ျမင္တဲ့အျမင္ေတြအေပၚမႇာ လုိက္အရသာခံခ်င္လုိ႔ လုပ္ၾကတာျဖစ္တယ္လုိ႔ ကိုယ့္မိတ္ေဆြက ဆုိပါတယ္။ ေဆာ္ဒီလုိႏုိင္ငံမ်ိဳးမႇာ လူငယ္ေတြ ဒီလုိမလုပ္ေအာင္ဥပေဒနဲ႔ တားခ်င္ရင္တားလုိ႔ ရႏုိင္ေလာက္ေပမယ့္ က်န္တဲ့ႏုိင္ငံေတြမႇာေတာ့ ျဖစ္ႏုိင္မယ္ မထင္ပါဘူး။ ခ်မ္းသာတဲ့ ႏုိင္ငံပဲျဖစ္ျဖစ္ ဆင္းရဲတဲ့ႏုိင္ငံပဲ ျဖစ္ျဖစ္ တာ၀န္ရႇိတဲ့ လူေတြေရာ ျပည္သူေတြကပါ ဒီလုိမ်ိဳးကိစၥေတြကုိ လ်စ္လ်ဴ႐ႈၿပီး ေမ့ေနၾကမယ္ဆုိရင္ ကေလးေတြဟာ အထိန္းမရႇိတဲ့ ခ်ည္ခင္လုိ လမ္းလြဲကုိ ေရာက္သြားၾကမႇာပါပဲ။  ကိုယ့္မိတ္ေဆြဆက္ေျပာတာက အခုကုိယ္တုိ႔ႏုိင္ငံက တခ်ိဳ႕စာသင္ေက်ာင္းေတြနားမႇာသာမက ကုိယ့္ေက်ာင္းေရႇ႕က ၀န္ထမ္းသက္သာ အခန္းေတြမႇာေတာင္ ဘီယာဆိုင္ေတြ ဖြင့္ထားတာကုိေတြ႔ေနရတဲ့ အေၾကာင္းပါပဲ။ ေက်ာင္းဆင္းတဲ့ အခါတုိင္း ဆယ္ေက်ာ္သက္အရြယ္ ေက်ာင္းသားေလးေတြဟာဆုိင္ထဲမႇာ ဘီယာေသာက္ေနတဲ့လူေတြကုိ  မျမင္ခ်င္မႇအဆုံး ေန႔စဥ္နဲ႔အမွ် ေတြ႔ေနရတယ္တဲ့။ ကိုယ့္မိတ္ေဆြေျပာတာေတြ အမ်ားႀကီးထဲက ဒီတစ္ခုတည္းပဲ ေျပာျပခ်င္ပါတယ္။ တစ္ည လံုး တဒိန္႔ဒိန္႔ကိစၥအေၾကာင္းေတြကုိေတာ့ ေျပာမေနခ်င္ေတာ့ပါဘူး။ ေလာကမႇာ လူဟာ 'ေဂါေဏန ေဂါေဏာ သမေဏန သမေဏာ' ပါပဲ။ အထူးသျဖင့္ လူ့၀န္းက်င္ထဲ စ၀င္ကာစကေလးေတြရဲ႕ ဘ၀မႇာ တံငါနားနီးတံငါ မုဆိုးနားနီးမုဆိုး ဆုိသလုိ ပတ္၀န္းက်င္ေပၚမူတည္ၿပီး ကေလးေတြရဲ႕ စိတ္စ႐ုိက္ေတြလုိက္ ေျပာင္းလဲသြားေလ့ ရႇိၾကတာပါပဲ။ ဒါေၾကာင့္မုိ႔ လူႀကီးေတြဟာ သူတုိ႔ေလးေတြရဲ႕ ပတ္၀န္းက်င္ကုိ ဂ႐ုမျပဳဘဲ လ်စ္လ်ဴ႐ႈထားလုိ႔ မျဖစ္ေတာ့ပါဘူး။ ဒါ့ေၾကာင့္ 'ႏုိင္ငံတစ္ႏုိင္ငံရဲ႕ ျပဳမူက်င့္ႀကံပုံေတြဟာ ကေလးေတြရဲ႕ အက်င့္စာရိတၲကုိ ပ်က္စီးယုိယြင္းေစတယ္ဆုိရင္ အဓိကနစ္နာသူဟာ အဲဒီႏုိင္ငံပဲျဖစ္လိမ့္မယ္'လုိ႔ အေမရိကန္ စာေရးဆရာမႀကီး 'ပါးလ္အက္စ္ဘတ္'(Pearl S Buck)ေျပာခဲ့တာေလး ကုိပဲ သတိရေနမိပါေတာ့တယ္။

ရန္ကုန္ဆိပ္ကမ္း နယ္ေျမေလးခုအတြင္း ျပည္တြင္းခရီးသြား ဆိပ္ကမ္း၊ ေရေပၚဟိုတယ္ဇုန္၊ ေရွာ့ပင္းစင္တာ၊ ေလဟာျပင္ညေစ်း၊ ေဖ်ာ္ေျဖေရးႏွင့္ကလပ္ အေဆာက္အံုမ်ားကို ပုဂၢလိကသို႔ လုပ္ကိုင္ခြင့္ျပဳသြားမည္ဟု ျပည္ေထာင္စု၀န္ႀကီး ေျပာၾကား

ရန္ကုန္ဆိပ္ကမ္း နယ္ေျမေလးခုအတြင္း ျပည္တြင္းခရီးသြား ဆိပ္ကမ္း၊ ေရေပၚဟိုတယ္ဇုန္၊ ေရွာ့ပင္းစင္တာ၊ ေလဟာျပင္ညေစ်း၊ ေဖ်ာ္ေျဖေရးႏွင့္ကလပ္ အေဆာက္အံုမ်ားကို ပုဂၢလိကသို႔ လုပ္ကိုင္ခြင့္ျပဳသြားမည္ဟု ျပည္ေထာင္စု၀န္ႀကီး ေျပာၾကား

Wednesday, 01 August 2012 14:36

ရန္ကုန္ဆိပ္ကမ္းနယ္ေျမကို ဇြန္လ ၃၀ ရက္ေန႔က ေတြ႔ျမင္ရစဥ္ ရန္ကုန္ဆိပ္ကမ္း နယ္ေျမေလးခု အတြင္း ျပည္တြင္းခရီးသြားဆိပ္ကမ္း၊ ေရေပၚဟိုတယ္ဇုန္၊ ေရွာ့ပင္းစင္တာ၊ ေလဟာျပင္ညေစ်း၊ ေဖ်ာ္ေျဖေရးႏွင့္ ကလပ္အေဆာက္အံုမ်ားကို ပုဂၢလိကသို႔ လုပ္ကိုင္ခြင့္ျပဳသြားမည္ျဖစ္ေၾကာင္း ပို႔ေဆာင္ေရး၀န္ႀကီးဌာန ျပည္ေထာင္စု၀န္ႀကီး ဦးဥာဏ္ထြန္းေအာင္က ေျပာၾကားခဲ့သည္။ “ရန္ကုန္ဆိပ္ကမ္းနယ္ေျမ တစ္ ခုလံုးက အင္မတန္တန္ဖိုးႀကီးတဲ့ ေနရာျဖစ္တဲ့အတြက္ River front View ျဖစ္ေအာင္ လုပ္ေဆာင္သြားမယ္။ ကြန္တိန္နာ သိုေလွာင္လြင္ျပင္ေတြ၊ ဆိပ္ခံတံတားေတြနဲ႔ ကုန္တင္ကုန္ခ်လုပ္ငန္း သီးသန္႔အတြက္ ေျမေနရာ အျဖစ္မခံေတာ့ပါဘူး။ Social & Commercial Sector  ေနရာတစ္ခုျဖစ္ေအာင္ပဲ လုပ္ေဆာင္သြားပါမယ္”ဟု ျပည္ေထာင္စု၀န္ႀကီး ဦးဥာဏ္ထြန္းေအာင္က ဇူလိုင္လ ၂၉ ရက္ေန႔က ျပဳလုပ္ခဲ့သည့္ ရန္ကုန္ဆိပ္ကမ္းဖြံ႕ၿဖိဳး တိုးတက္ေရးလုပ္ငန္းမ်ားတြင္ ပုဂၢလိကက႑မွ ပါ၀င္ေဆာင္ရြက္ႏိုင္မည့္ အေၾကာင္းအရာမ်ားအား ရွင္းလင္းတင္ျပသည့္ အခမ္းအနားတြင္ ေျပာၾကားခဲ့ပါသည္။ ရန္ကုန္ဆိပ္ကမ္း ဖြံ႕ၿဖိဳးတိုးတက္ ေရးစီမံကန္းလ်ာထားခ်က္တြင္ ပုဂၢလိကက႑မွ ပါ၀င္ေဆာင္ရြက္ႏိုင္ရန္ လုပ္ငန္းစဥ္ေလးခုအား လ်ာထားေၾကာင္းလည္း သိရသည္။ ယင္းလုပ္ငန္းစဥ္မ်ားမွာ ရန္ကုန္ဆိပ္ကမ္း၊ လမ္းမေတာ္နယ္ေျမ (ရြာသစ္ေခ်ာင္းႏွင့္ စဥ့္အိုးတန္းၾကား)တြင္ ႏိုင္ငံတကာအဆင့္မီ ျပည္တြင္းခရီးသြားဆိပ္ကမ္း (Inland Port Terminal)အျဖစ္ ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲ တည္ေဆာက္ျခင္း၊ ဆူးေလဆိပ္ကမ္း တံတား အမွတ္ ၁၊ ၂၊ ၃၊ ၄တို႔အား အျပည္ျပည္ဆိုင္ရာ ကုန္ေသတၲာႏွင့္ အေထြေထြ ကုန္တင္သေဘၤာႀကီးမ်ား ဆိုက္ကပ္ႏိုင္သည့္ ဆိပ္ကမ္းအျဖစ္ အဆင့္ျမႇင့္ျပဳျပင္ တည္ေဆာက္ျခင္း၊ ပန္းဆိုးတန္း-ဒလ ခရီးသည္တင္ ဆိပ္ခံေဗာတံတားအား အဆင့္ျမင့္ ေခတ္မီခရီးသည္တင္ ဆိပ္ခံတံတား Modernized Passenger Terminal အျဖစ္ ေျပာင္းလဲတည္ေဆာက္ျခင္း၊ ဗိုလ္တေထာင္ဆိပ္ကမ္းရွိ ကမ္းပါး ထိန္းေရကာတံတိုင္းအား ျမစ္ဘက္ သို႔တိုးခ်ဲ႕တည္ေဆာက္ျခင္း၊ ဆိပ္ခံ ေဗာတံတားမ်ားအား အဆင့္ျမင့္ျပဳျပင္ တည္ေဆာက္ျခင္းႏွင့္ေနာက္ခံ ေျမေပၚ အပန္းေျဖအနားယူႏိုင္ေရး ေနရာမ်ားႏွင့္ဆိုင္ခန္းမ်ား တည္ ေဆာက္ျခင္းစသည့္ လုပ္ငန္းစဥ္မ်ား ျဖစ္ပါသည္။ ပုဂၢလိကသို႕ လုပ္ကိုင္ခြင့္ျပဳသြားမည့္ လုပ္ငန္းစဥ္တစ္ခုျဖစ္သည့္ လမ္းမေတာ္ကမ္းနားေဒသအား အဆင့္ျမႇင့္ ျပဳျပင္တည္ေဆာက္ျခင္းလုပ္ငန္း ေဆာင္ရြက္ရာတြင္ ကမ္းနားဟိုတယ္၊ သိုေလွာင္႐ံုမ်ား၊ ေစ်း၀ယ္စင္တာမ်ားအား ထည့္သြင္းတည္ေဆာက္ရန္ လ်ာထားေရးဆဲြသြားမည္ဟု သိရသည္။ လက္ရွိအခ်ိန္တြင္ ဆူးေလဆိပ္ ခံတံတားအမွတ္ ၁ မွ ၇ အထိ တံ တားခုနစ္စင္းမွာ အေထြေထြကုန္စည္ ကိုင္တြယ္ေနေသာ တံတားမ်ားျဖစ္ၿပီး၊ ယင္းတို႔အနက္ဆူးေလအမွတ္ ၁၊ ၂၊ ၃၊ ၄ ဆိပ္ခံတံတားမ်ားမွာ ၁၉၄၁ခုႏွစ္ကတည္းက စတင္တည္ေဆာက္အသံုးျပဳခဲ့ျခင္းျဖစ္သျဖင့္ ၎တို႔အစား အျပည္ျပည္ဆိုင္ရာ ကုန္ေသတၲာႏွင့္ အေထြေထြကုန္တင္ သေဘၤာႀကီးမ်ား ဆိုက္ကပ္ႏိုင္သည့္ အျပည္ျပည္ဆိုင္ရာ ဆိပ္ကမ္းအျဖစ္ Upgrading and Renovation လုပ္ငန္းမ်ား ေဆာင္ရြက္သြားမည္ျဖစ္သည္။ ကမ္းနားေဒသမ်ားတြင္ ေဆာင္ရြက္မည့္ လုပ္ငန္းစဥ္အဆင့္ဆင့္ အခ်ိန္ကာလလ်ာထားခ်က္ စဥ္   ေဆာင္ရြက္မည့္ အေၾကာင္းအရာ အခ်ိန္ကာလ ၁   စီမံကိန္းအေကာင္အထည္ေဖၚ ေဆာင္ရြက္ရန္ ခြင့္ျပဳခ်က္ေတာင္းခံျခင္း ၂၆-၇-၂၀၁၂ မွ ၃၁-၇-၂၀၁၂ ၂ ျပည္တြင္းျပည္ပ လုပ္ငန္းရွင္မ်ားအား ဖိတ္ေခၚရွင္းလင္းျခင္း ၆-၈-၂၀၁၂ မွ ၁၀-၈-၂၀၁၂ ၃ စိစစ္ေရြးခ်ယ္ေရးအဖဲြ႔ ဖဲြ႕စည္းျခင္းႏွင့္ တင္ဒါေခၚယူျခင္း     ၁၃-၈-၂၀၁၂ မွ ၁၇-၈-၂၀၁၂ ၄ တင္ဒါတင္သြင္းျခင္းႏွင့္ ဖြင့္ေဖာက္စစ္ေဆးျခင္း    ၂၀-၁၀-၂၀၁၂ မွ ၂၆-၁၀-၂၀၁၂ ၅ တင္ဒါေအာင္ျမင္ေသာ ကုမၸဏီမ်ားအား အတည္ျပဳထုတ္ျပန္ျခင္း    ၂၉-၁၀-၂၀၁၂ မွ ၃၀-၁၁-၂၀၁၂ ၆ လုပ္ငန္းသေဘာတူ စာခ်ဳပ္မူၾကမ္း ညိႇႏိႈင္းေရးဆဲြျခင္းႏွင့္ အတည္ျပဳခ်က္ရယူျခင္း     ၁-၁၂-၂၀၁၂ မွ ၃၁-၁၂-၂၀၁၂ ၇ ၀န္ႀကီးဌာနႏွင့္ အထက္အဖဲြ႕အစည္းမ်ားသို႔ တင္ျပခြင့္ျပဳခ်က္ရယူျခင္း ၁-၁-၂၀၁၃ မွ ၃၁-၁-၂၀၁၃ ၈ ေရြးခ်ယ္ခံရေသာ ကုမၸဏီႏွင့္ သေဘာတူစာခ်ဳပ္လက္မွတ္ေရးထိုးျခင္း       ၁-၂-၂၀၁၃ မွ ၁၅-၂-၂၀၁၃ ၉ အႀကိဳအင္ဂ်င္နီယာ လုပ္ငန္းစတင္ျခင္းႏွင့္ လုပ္ငန္း အေကာင္အထည္ေဖာ္ျခင္း       ၂၀၁၃  မွ  ၂၀၁၅

Comments