ဒီမိုကေရစီကႏုႏု မုန္တိုင္းကထန္ထန္

ဒီမိုကေရစီကႏုႏု မုန္တိုင္းကထန္ထန္

by mmnewshub

Yangon Media Group, 30August 2012  —–
ဒီမိုကေရစီကႏုႏု မုန္တိုင္းကထန္ထန္

လက္ရွိျမန္မာနိုင္ငံမွာ ျဖစ္ေနတဲ့ နိုင္ငံေရးအေျခအေနကို စိတ္ေမာေမာနဲ႔ ေစာင့္ၾကည့္ေနတုန္းမွာ စာေရးဆရာႀကီး ျမတ္ထန္ရဲ့ နာမည္ေက်ာ္ ဝတၳဳစာအုပ္ႀကီးရဲ့အမည္က ေခါင္းထဲ အလိုလိုေရာက္လာပါတယ္။ အားလုံးသိၿပီးသားစာအုပ္ပါ။ “တိုင္းျပည္ကႏုႏု မုန္တိုင္းကထန္ထန္”။ ဆရာႀကီးက လြတ္လပ္ေရးရၿပီးစ ျမန္မာ နိုင္ငံရဲ့ နိုင္ငံေရးရႈပ္ေထြးမႈေတြကို ေရးသြားတာပါ။ ကၽြန္ေတာ္ကေတာ့ အခု တပ္မေတာ္အုပ္ခ်ဳပ္ေရးက လြတ္ေျမာက္စ ျမန္မာနိုင္ငံရဲ့ ရင္ေမာစရာ နိုင္ငံေရးအခင္းအက်င္းေတြကို “ ဒီမိုကေရစီကႏုႏု မုန္တိုင္းကထန္ထန္” လို႔ပဲေျပာလိုက္ခ်င္ပါတယ္။

ျပည္ေထာင္စုအဆင့္သတ္မွတ္ေရးနဲ႔ပတ္သက္ၿပီး အေျခခံဥပေဒခုံ႐ုံးရဲ့ဆုံးျဖတ္ခ်က္နဲ႔ပတ္သက္လို႔ လႊတ္ေတာ္ ေတြနဲ႔ခုံ႐ုံးအၾကား အျငင္းပြားလာလိုက္ၾကတာ အဲဒီမီးက ၿငိမ္းမလိုလိုနဲ႔ ပိုၿပီးေတာင္ ေတာက္ ေလာင္လာတဲ့သေဘာရွိေနပါတယ္။ဘယ္ကဘယ္လိုစျဖစ္ၿပီး ဘယ္အေျခအေနေရာက္ေနၿပီဆိုတာ စာဖတ္သူ ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားကသိၿပီးျဖစ္လို႔ ကၽြန္ေတာ့္အေနနဲ႔ အဲဒီအပိုင္းကို အက်ယ္ခ်ဲ႕မေနခ်င္ေတာ့ပါဘူး။ကိုယ္ ေျပာခ်င္တဲ့အပိုင္းကိုပဲ အေလးေပးေဆြးေႏြးသြားလိုပါတယ္။

ျမန္မာနိုင္ငံရဲ့လက္ရွိအေျခအေနကို အမွန္အတိုင္းသုံးသပ္ရမယ္ဆိုရင္ မ႑ိဳင္ႀကီးသုံးရပ္စလုံးက ဒီမိုကေရစီ အေတြ႕အၾကဳံမရွိၾကေသးပဲ လမ္းစမ္းေလၽွာက္ေနၾကတဲ့အဆင့္ျဖစ္ပါတယ္။ဒါဟာလဲမထူးဆန္းလွပါဘူး။ လြတ္ လပ္ေရးရၿပီး ပါလီမန္ဒီမိုကေရစီေခတ္တစ္ေခတ္ျဖစ္လိုက္ေသးေပမယ့္ သိပ္တိုေတာင္းလွပါတယ္။အုတ္ျမစ္ ေတာင္ခိုင္ခိုင္မာမာခ်မေပးနိုင္ပဲ နိုင္ငံေရးခရီးဆိုးႀကီးစခဲ့ပါေတာ့တယ္။။အဲဒီအခ်ိန္တုန္းက  ထဲထဲဝင္ဝင္ လုပ္ခဲ့ ၾကသူ အေတာ္မ်ားမ်ား ေလာကႀကီးမွာမရွိရွာေတာ့ပါဘူး။ၿပီးေတာ့ အဲဒီတုန္းကပါလီမန္နဲ႔ အခုမ်က္ေမွာက္ ပါလီမန္မ်ားကလဲ အေတာ္ကြဲျပားျခား နားေနၿပီျဖစ္ပါတယ္။တိုေတာင္းတဲ့ပါလီမန္ေခတ္အၿပီး ရွည္လ်ားလွတဲ့ တပ္မေတာ္အုပ္ခ်ဳပ္ေရးစနစ္နဲ႔ဆိုရွယ္လစ္စနစ္ေအာက္မွာ တစ္လွည့္စီေနလာခဲ့ၾကရေတာ့ အခုပြင့္လင္း ေခတ္ကို စလွမ္းတဲ့အခ်ိန္မွာ အားလုံးစမ္းတဝါးဝါးလွမ္းေနတာ သေဘာဝက်ပါတယ္။ အျပစ္ေျပာစရာ လဲလိုမယ္မထင္ပါဘူး။

ဒီလိုအခ်ိန္မ်ိဳးမွာ တစ္ဖြဲ႕နဲ႔တစ္ဖြဲ႕နားလည္သည္းခံၿပီး နိုင္ငံေတာ္ကိုျပန္တည္ေဆာက္ၾကရမယ့္အခ်ိန္ျဖစ္ပါ တယ္။အဲဒီလိုအစား လက္ညိဳးတစ္ေငါက္ေငါက္ထိုးၿပီး ျပစ္တင္ရႈံ႔ခ်လာတာမ်ိဳးေတြဟာ အေတာ့္ကိုအ႐ုပ္ဆိုး ေစပါတယ္။အားလုံးမွာ အားနည္းခ်က္ကိုယ္စီရွိေနၾကတာကို အရင္ဆုံးလက္ခံလိုက္ၾကဖို႔လိုပါတယ္။အားနည္း ခ်က္ေတြကို အက်ယ္ခ်ဲ႕ျပၿပီး အႀကီးအက်ယ္မၿငိမ္းဖြယ္လုပ္ေနမယ့္အစား  တစ္ဦးတစ္ဖြဲ႕ရဲ့အားနည္းခ်က္ေတြ ကို အျခားတစ္ဦးတစ္ဖြဲ႕က အျပဳသေဘာေဆာင္ထိန္းေက်ာင္းျပဳျပင္သြားရမွာပဲျဖစ္ပါတယ္။

လက္ရွိျဖစ္ေပၚေနတဲ့ျပႆနာနဲ႔ပတ္သက္ၿပီး လႊတ္ေတာ္မွာ ကိုယ္စားလွယ္ေတာ္ႀကီးမ်ားက တစ္ဦးခ်င္းစီ အျမင္မ်ားတင္ျပေဆြးေႏြးၾကတဲ့အထဲမွာ ကၽြန္ေတာ္က ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ရဲ့ေဆြးေႏြးခ်က္ကို အေတာ္ ေလးသေဘာက်မိပါတယ္။ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္က

“ကၽြန္မတို႔ ျပႆနာေျဖရွင္းတဲ့အခါမွာ တကယ့္ဒီမိုကေရစီစံႏႈန္းစံထားေတြနဲ႔မီရဲ့လား၊တကယ္ပဲ ျပည္သူ ျပည္သားေတြရဲ့ ေအးခ်မ္းသာယာမႈကို ဦးတည္ရဲ့လားဆိုတာ စဥ္းစားၿပီးေတာ့ေျဖရွင္းရမွာျဖစ္ပါတယ္။ ျပႆနာ ေျဖရွင္းပုံေျဖရွင္းနည္းကမွန္ရင္ ကၽြန္မတို႔နိုင္ငံရဲ့သိကၡာလည္းတက္လာလိမ့္မယ္။ကၽြန္မတို႔ျပည္သူေတြက လည္း ေျဖရွင္းပုံေျဖရွင္းနည္းရဲ့ ရလဒ္ကို ေလးေလးစားစားနဲ႔လက္ခံမွာျဖစ္ပါတယ္`လို႔ ေျပာၾကားခဲ့တာပါ။

ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ရဲ့ေဆြးေႏြးခ်က္ထဲက  ျပႆနာကိုေျဖရွင္းတဲ့အခါမွာ ျပည္သူျပည္သားေတြရဲ့ ေအးခ်မ္းသာယာမႈကိုဦးတည္ဖို႔လိုတယ္ဆိုတဲ့အခ်က္ရယ္၊ေျဖရွင္းပုံမွန္ရင္ နိုင္ငံသိကၡာတက္မယ္ ဆိုတဲ့ အခ်က္ရယ္ကို ကၽြန္ေတာ္ေထာက္ခံလိုက္ပါတယ္။အဲဒီေတာ့ လက္ရွိေျဖရွင္းေနတဲ့နည္းလမ္းေတြ ဟာ ျပည္သူ ျပည္သားေတြရဲ့ေအးခ်မ္းသာယာမႈကိုဦးတည္ေနသလား၊ဒါမွမဟုတ္ ဆန႔္က်င္ဖက္ကို ဦးတည္ေနၿပီလား ေမးခြန္းထုတ္ရမွာျဖစ္ပါတယ္။ျပည္သူျပည္သားေတြရဲ့ေအးခ်မ္းသာယာမႈကို ဆန႔္က်င္တဲ့ ေျဖရွင္းမႈမ်ိဳးဆိုရင္ ေတာ့ နိုင္ငံ့သိကၡာက်ဆင္းရမယ့္အေနအထားျဖစ္ပါတယ္။

ျပည္ေထာင္စုသမၼတျမန္မာနိုင္ငံေတာ္ ဖြဲ႕စည္းပုံအေျခခံဥပေဒ(၂၀၀၈ခုႏွစ္)၊ အခန္း(၁)၊ နိုင္ငံေတာ္ အေျခခံမူမ်ားအပိုင္းရဲ့ ပုဒ္မ၁၁၊ပုဒ္မခြဲ(က)မွာ နိုင္ငံေတာ္အခ်ဳပ္အျခာအာဏာ၏ ခက္မသုံးျဖာျဖစ္သည့္ ဥပေဒ ျပဳေရးအာဏာ၊ အုပ္ခ်ဳပ္ေရးအာဏာႏွင့္ တရားစီရင္ေရးအာဏာတို႔ကို တတ္နိုင္သမၽွပိုင္းျခားသုံးစြဲျခင္းႏွင့္ အခ်င္းခ်င္းအျပန္အလွန္ထိန္းေက်ာင္းျခင္းတို႔ျပဳသည္ လို႔ အတိအလင္းေရးသားထားပါတယ္။အဲဒီအတြက္ မ႑ိဳင္ႀကီးသုံးရပ္ဟာ ေဘးတိုက္ဖြဲ႕စည္းပုံ horizontal structure သာျဖစ္ပါတယ္။ အထက္ေအာက္ဖြဲ႕စည္းပုံ vertical structure မဟုတ္ဘူးဆိုတာ ရွင္းလွပါတယ္။အခုလက္ရွိျဖစ္ေနတဲ့အေနအထားကို ပြင့္ပြင့္လင္း လင္းသုံးသပ္ျပရရင္ အျပန္အလွန္ထိန္းေက်ာင္းျခင္းဆိုတာထက္ သူအသာ ကိုယ္အသာ ေနရာယူဖို႔ positioning  ဘက္ ပိုဦးတည္ေနသလားထင္မိပါတယ္။

ကၽြန္ေတာ္ကလက္ရွိတင္းမာေနတဲ့အေနအထားကို ေပ်ာ့ေပ်ာင္းသြားေအာင္ ေျဖေလ်ာ့မေပးနိုင္ဘဲ ဆက္ၿပီး ပိုၿပီးတင္းမာလာမယ္ဆိုရင္ ဘာေတြဆက္ျဖစ္လာမလဲ ေတြးမိပါတယ္။ေတြးမိတဲ့အခါ မေတြးရဲ ေလာက္ေအာင္ပါပဲဆိုတဲ့အထိ ျဖစ္လာနိုင္တာေတြကိုေတြးမိၿပီး အေတာ္လန႔္ဖ်န႔္သြားပါတယ္။တကယ့္ကို ဒီမိုကေရစီကႏုႏု မုန္တိုင္းကထန္ထန္ေတြျဖစ္လာမယ့္အေရးပဲျဖစ္ပါတယ္။ ကၽြန္ေတာ္တို႔ထက္ အေတြ႕အၾကဳံ မ်ားစြာရွိေနၾကတဲ့ ၊ဆင္ျခင္တုံတရားမ်ားစြာရွိေနၾကၿပီးျဖစ္တဲ့ သက္ဆိုင္သူေတြအားလုံးသတိထားနိုင္ၾကဖို႔ပါ။ ပညာရွိသတိျဖစ္ခဲဆိုသလို ျဖစ္မွာလဲစိုးလို႔ပါ။ တိုးရင္းတိုးရင္းနဲ႔ အားလုံးအတြက္ ထြက္ေပါက္မရွိေတာ့တဲ့ အေနအထားကိုေရာက္သြားရင္ဘာေတြျဖစ္ၾကမလဲ အတိတ္ျဖစ္ရပ္ေတြနဲ႔ႏွိုင္းယွဥ္သင္ခန္းစာယူၾကဖို႔ ေမတၱာ ရပ္ခံခ်င္ပါတယ္။

သန္း၆ဝခန႔္ေသာ ျမန္မာျပည္သူေတြက လက္ရွိပြင့္လင္းစေခတ္ႀကီးကို ဆက္လက္တိုးတက္ပြင့္လင္း ေစခ်င္ပါတယ္။ ဆင္းရဲတြင္းမွ အျမန္႐ုန္းထြက္ခ်င္ေနၾကပါတယ္။အဲဒီအတြက္ ေနာက္ေၾကာင္းျပန္လွည့္မွာကို စိတ္ပူၾကပါတယ္။  နိုင္ငံတကာကလဲ နိုင္ငံေရးေနာက္ေၾကာင္းျပန္လွည့္မွာကို စိုးရိမ္တႀကီးရွိေနတုန္းျဖစ္ပါတယ္။ အေမရိကန္နဲ႔ဥေရာပနိုင္ငံမ်ားက စီးပြားေရးပိတ္ဆို႔မႈအခ်ိဳ႕ခ်န္ထားတာ၊အျပည့္႐ုပ္သိမ္းမေပးတာ အဲဒိ ေနာက္ ေၾကာင္းျပန္လွည့္မွာကို စိုးရမ္ေနတာေၾကာင့္ပါ။
 ကၽြန္ေတာ့္အေနနဲ႔ေတာ့ ျပည္သူ႔အက်ိဳး၊ျမန္မာနိုင္ငံအက်ိဳးဦးထိပ္ပန္ဆင္ ေဆာင္ရြက္ပါမယ္လို႔ ကတိျပဳထားခဲ့ၾကသူမ်ားအားလုံးကို ျမန္မာ့နိုင္ငံေရးသမိုင္းမ်က္ႏွာစာအသစ္မွာ အမည္းစက္ႀကီးတစ္စက္ စြန္း ထင္းေအာင္လုပ္ၾကမည့္သူမ်ားအျဖစ္မျမင္လိုဘဲ တိုးတက္ေသာ ေခတ္သစ္သမိုင္းကိုတည္ေဆာက္မည့္သူမ်ား အျဖစ္သာ ျမင္ေတြ႕လိုေၾကာင္းပါ။

ကိုကို(စက္မႈတကၠသိုလ္)

၃၀၊ၾသဂုတ္ ၂၀၁၂