အျဖစ္မွန္ေတြ သိရေအာင္ ရခုိင္ကုိ သြားခဲ့တာပါ-ကုိကုိၾကီး
ဒီခရီးအေျခအေတြနဲ့ ပတ္သက္ျပီး ကိုကိုၾကီးကို ဆက္သြယ္ ေမးျမန္းထားပါတယ္။
“ေက်ာက္နီေမာ္မွာ သေျပေခ်ာင္းေက်း႐ြာ မသီတာေထြး အခင္းျဖစ္တဲ့ေနရာ ၾကည့္ျပီးေတာ့ သူ့မိသားစုနဲ့လည္းေတြ့ဆံုျပီး အားေပးနွစ္သိမ့္ခဲ့ပါတယ္။ ေဒသခံ ႐ြာသူ႐ြာသားေတြနဲ့လည္း ထိေတြ့ စကားေျပာခဲ့တယ္။ အဲကေနျပန္လာျပီးေတာ့ ေက်ာက္ထရံဆုိတဲ့ ႐ြာမွာ ဒီဘက္က မြတ္ဆလင္ေတြေပ့ါ။ သူတုိ့ဆီမွာလည္း လူ့အဖြဲ့အစည္းထဲမွာ ေရ႐ွည္သဟဇာတျဖစ္ေအာင္ ေနထုိင္နုိင္ၾကဖုိ့၊ ပံုမွန္အေျခအေနျပန္ေရာက္ေအာင္ အတတ္နုိင္ဆံုး ထိန္းထိန္းသိမ္းသိမ္းနဲ့ ၀ုိင္းျပီးေတာ့ ၾကိုးစားၾကဖို့ ေျပာခဲ့ပါတယ္။ ရခုိင္႐ြာေတြမွာေရာ ခဏ ၀င္၀င္ျပီးေတာ့ နႈတ္ဆက္စကားေျပာျပီး အားလံုးနဲ့ ထိေတြ့ခဲ့ရပါတယ္။”
အဓိက ေက်ာက္နီေမာ္ကုိ ဘာေၾကာင့္သြားတာလဲ။ မသီတာေထြးကိစၥနဲ့ ပတ္သက္ျပီးေတာ့ အျဖစ္မွန္သိရေအာင္လား။ ဒါမွမဟုတ္ တျခား ဘယ္လိုအခ်က္အလက္ေတြ လိုခ်င္လို့ သြားတာလဲဗ်။
“အခင္းျဖစ္တဲ့ေနရာ မူရင္း အျဖစ္မွန္ေတြ သိရေအာင္ရယ္၊ ေနာက္ ဒီမွာ႐ွိတဲ့ တုိင္းရင္းသားအားလံုးရဲ့ သူတုိ့ခံစားခ်က္ေတြ၊ သူတုိ့အေျခအေနေတြ အမွန္အတုိင္းသိရေအာင္လုိ့ ၾကိုးစားတ့ဲ ခရီးစဥ္ေပါ့။”
သြားခဲ့တဲ့အေျခအေနမွာ ေတြ့ခဲ့ၾကံုခဲ့ ေျပာခဲ့ရေတာ့ နွစ္ဖက္ အေနအထား ဘယ္လုိ႐ွိလဲဗ်။
“နွစ္ဖက္အေျခအေနကေတာ့ အခုအခ်ိန္ထိေတာ့ စိတ္ခံစားမႈေတြ က်န္ေနတုန္းပဲေပ့ါ။ ေက်ာက္နီေမာ္ဆုိရင္ ပင္လယ္ထြက္ေပါက္လိုျဖစ္ေနတယ္။ ေဒသခံ ကမန္အနည္းငယ္နဲ့ ကမန္မဟုတ္တဲ့ မြတ္ဆလင္ေတြ ေရာေထြးေနတာ ေတြ့ရပါတယ္။”
သူတို့အေနအထားၾကည့္ရတာ အခုအခ်ိန္ဆို ၂ လနီးပါး ႐ွိသြားျပီေပါ့ေနာ္။ အက်ိတ္အခဲေတြ႐ွိေနၾကတုန္းလား။ စကားေျပာၾကည့္ေတာ့ ဘယ္လုိျမင္ရ ၾကားရလဲ။
“အက်ိတ္အခဲေတြဆိုတာက ဒီက္ိစၥတခုတည္းေၾကာင့္ မဟုတ္ဘူးဗ်။ ဒီကိစၥက လတ္တေလာ အေၾကာင္းရင္းပဲ။ အဓိကက နွစ္ေပါင္းမ်ားစြာစုပံုလာတဲ့ ကိစၥေတြဆိုေတာ့ ဒါကိုေျဖ႐ွင္းမယ္ဆုိလည္း တထို္င္တည္းေျဖ႐ွင္းလုိ့ေတာ့ မရဘူးေပါ့ေလ။ က်ေနာ္တုိ့ ဒီမွာအၾကံေပးတာလည္း ေဒသခံ ရခုိင္ျပည္သူေတြလည္း ေရ႐ွည္အေမွ်ာ္အျမင္နဲ့ ၀ုိင္းျပီးေတာ့ ၾကိုးပမ္း ျပင္ဆင္ၾကဖုိ့ေပါ့ေလ။ အတူတူေနတဲ့ တုိင္းရင္းသားေတြ အခ်င္းခ်င္းၾကားမွလည္း နားလည္မႈ မလြဲေအာင္၊ နိုင္ငံသားေတြရဲ့ အခြင့္အေရးကို အခိုင္အမာ ကာကြယ္ေစာင့္ေ႐ွာက္နိုင္ေအာင္ အစ႐ွိသျဖင့္ ေရ႐ွည္အတြက္ အေျမာ္အျမင္႐ွိ႐ွိနဲ့ ေဆာင္႐ြက္ၾကရမယ့္ ကိစၥ ျဖစ္တယ္လို့ က်ေနာ္ တိုက္တြန္းခ်င္္ပါတယ္။
ေဒသခံ႐ြာသားေတြ နွစ္ဖက္ေပါ့၊ ရခိုင္နဲ့ေရာ မြတ္စလင္နဲ့ေရာ စကားေျပာၾကည့္ေတာ့ ဘယ္လို႐ွိလဲဗ်။
“ေျပာရရင္ေတာ့ ေဒသဖြံ့ျဖိုးေရးကလည္း အဓိက အေရးၾကီးတဲ့ အေၾကာင္းအရင္းတခ်က္လို့ ျမင္တယ္ေလ။ ပညာေရး၊ က်န္းမာေရး၊ လမ္းပန္းဆက္သြယ္ေရးကအစ ျပုျပင္ေျပာင္းလဲမႈ လုပ္စရာေတြေတာ့ အမ်ားၾကီး ေတြ့ခဲ့ပါတယ္။ က်ေနာ္လာတဲ့ လမ္းမွာကိုက ရမ္းျဗဲနဲ့ ေက်ာက္နီေမာ္က မိုင္ ၂၀ ေက်ာ္ ခရီးကို အသြားအျပန္ တေနကုန္တာကိုၾကည့္ရင္ ဒီက ဖြ့ံျဖိုးေရး အေျခအေနကိုလည္း သိနိုင္တာေပါ့ေနာ္။ ကားနဲ့ သြားတာကို မလြယ္ေအာင္ ေတာ္ေတာ္အေျခအေနဆိုးတယ္ေပါ့ေလ။ အခု က်ေနာ္ကားေပၚကေန ေျပာေနတာေလ။ အတူပါလာတဲ့ ကားတစီးဆိုရင္ ခရီးဆံုးအထိ မလိုက္နို္င္ဘူး။ 4 wheels ကားေလာက္ပဲ ႐ုန္းနိုင္တယ္။ သာမန္ကားေတြဆိုရင္ေတာ့ သြားဖို့ မလြယ္ေလာက္ဘူး။”
ေနာက္ထပ္ ဘယ္ခရီးစဥ္ သြားဖို့ ႐ွိေသးလဲဗ်။
“က်ေနာ္တို့ ရမ္းျဗဲေရာက္တဲ့အခါမွာ ေဒသခံရခိုင္ ျမို့မိျမို့ဖေတြေရာ၊ ကမန္တိုင္းရင္းသားေတြဘက္က တာ၀န္႐ွိသူေတြနဲ့ပါ ေတြ့သြားဖို့ ႐ွိပါတယ္။ ဒီညေတာ့ ရမ္းျဗဲျပီးမွာ အိပ္ပါမယ္။ ရမ္းျဗဲျပီးရင္ေတာ့ ေက်ာက္ျဖူမွာ တညအိပ္ပါမယ္။ ေက်ာက္ျဖူမွာလည္း ျမို့မိျမိုဖေတြနဲ့ ေတြ့ဆံုေဆြးေနြးဖို့ ႐ွိပါတယ္။”
ရမ္းျဗဲတို့ ေက်ာက္နီေမာ္တို့အထိ ေရာက္ခဲ့ျပီးေတာ့ ဒီခရီးစဥ္က ရတဲ့ ေတြ့႐ွိခ်က္ေတြကို ေနာက္ဘယ္လို အသံုးခ်မလဲ။
“တိုင္းရင္းသား ခ်စ္ၾကည္ရင္းနွီးမႈဆိုတာ စကားလံုး မဟုတ္ဘူး။ လက္ေတြ့ လုပ္ရမယ့္ကိစၥ၊ လူမ်ဳိးစု တခုနဲ့ တခုၾကားမွာ႐ွိေနတဲ့ သံသယေတြ၊ မယံုၾကည္မႈေတြ ဆိုတာ ဘယ္ေလာက္ထိေတြ့ဆက္ဆံျပီး ဘယ္ေလာက္နားလည္ ခံစားေပးသလဲ။ ဘယ္ေလာက္စာနာသလဲဆိုတာေတြနဲ့ပဲ တည္ေဆာက္လို့ ရမယ္လို့ ျမင္ပါတယ္။ ဒီခရီးစဥ္ကေန ရလိုက္တာက ဒီဘက္က တိုင္းရင္းသားေတြရဲ့ ေနြးေထြးဆက္ဆံမႈကို က်ေနာ္တို့ ရခဲ့ပါတယ္။ အဲဒီအတြက္လည္း အရမ္းပဲ ပီတိျဖစ္ပါတယ္။”
by ေ႐ြွႊေအာင္ - DVB
http://feeds.feedburner.com/thithtoolwin/yIWV
No comments:
Post a Comment