ပုဂၢလိကကုမၼဏီ နဲ႔ ေျမယာသိမ္းယူမႈ ျပႆနာ
မဂၤလာဒံုၿမိဳ႕နယ္ရွိ လယ္ကြင္းထဲတြင္ ထြန္ႏြားႏွင့္အတူ ေတြ႔ရသည့္ လယ္သူမႀကီးတဦး။စက္မႈလယ္ယာနဲ႔ စက္မႈဇုန္ အေကာင္အထည္ေဖာ္ဖို႔အတြက္ ေျမလြတ္၊ ေျမလပ္၊ ေျမရိုင္းနဲ႔ လယ္ယာေျမဧက ကိုးသန္းကို ပုဂၢလိက လက္ထဲလႊဲေျပာင္းဖို႔ စစ္အစိုးရက ခြင့္ျပဳခဲ့ေပမယ့္ ၂၀၁၁ အထိ ဧကႏွစ္သန္းေက်ာ္ကိုသာ ပုဂၢလိကကုမၼဏီ ႏွစ္ရာေက်ာ္က သိမ္းယူထားေၾကာင္း သိရပါတယ္။ ဦးသိန္းစိန္အစိုးရလက္ထက္မွာ လယ္ေျမသိမ္းယူမႈ မရွိေသးေပမယ့္ အရင္က မ်ဳိသိပ္ခဲ့တာေတြ ေပါက္ကြဲတာကို မအူပင္၊ ေရႊနံသာနဲ႔ လက္ပံေတာင္းေတာင္ ျပႆနာေတြမွာ ေတြ႔ႏိုင္ပါတယ္။
မီဒီယာ
ေျမယာသိမ္းယူမႈေၾကာင့္ ေပၚထြက္လာတဲ့ ျပႆနာကို ေျဖရွင္းဖို႔ လယ္ယာေျမ စံုစမ္းစစ္ေဆးေရးေကာ္မရွင္ကို လြန္ခဲ့တဲ့ ဇူလိုင္လမွာ လႊတ္ေတာ္က ဖြဲ႔စည္းပါတယ္။ ဖြဲ႔စည္းၿပီး လအနည္းငယ္အတြင္းမွာ တိုင္စာ ႏွစ္ေထာင္ေက်ာ္ ရရွိတယ္လို႔ သိရပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ လယ္ယာေျမအမ်ားအျပား သိမ္းယူထားတဲ့ ေဇကမာၻကုမၼဏီိပိုင္ရွင္ လႊတ္ေတာ္အမတ္ ဦးခင္ေရႊလို ပုဂၢိဳလ္မ်ဳိး စံုစမ္းေရးေကာ္မရွင္မွာ ပါဝင္ေနတာကို အားနည္းခ်က္အျဖစ္ ေထာက္ျပပါတယ္။ စစ္ကိုင္းတုိင္းမွာ ေျမဧကသိန္းခ်ီၿပီး တရုတ္ကုမၼဏီေတြကို လုပ္ပိုင္ခြင့္ေပးတာမ်ဳိးရွိေပမယ့္ ရန္ကုန္အနီးမွာ ေျမသိမ္းတဲ့ ေဇကမာၻကို လူသိမ်ားၾကပါတယ္။
ေဇကမာၻဟာ စီးပြားေရးလုပ္ငန္းမ်ဳိးစံုလုပ္ကိုင္ၿပီး ရန္ကုန္ၿမိဳ ႔ျပင္ စက္မႈဇုန္တည္ေဆာက္ေရးမွာ ပါဝင္တဲ့ ကုမၼဏီတခု ျဖစ္ပါတယ္။ ၁၉၉၇ မွာ ေျမယာဧက ငါးေထာင္သိမ္းယူၿပီး မဂၤလာဒံု ဥယာဥ္ၿမိဳ ႔ေတာ္ ေဂါက္သီးကစားကြင္း၊ စက္မႈဇုန္အပိုင္း (၄)နဲ႔ အိမ္ေျခေလးေထာင္ တည္ေဆာက္တဲ့ ကုမၼဏီ ျဖစ္ပါတယ္။ ဟိုတယ္၊ ဓါတ္ဆီဆိုင္၊ ေရဒီယိုအသံလႊင္ရံု၊ သံမဏီ၊ ဘိလပ္ေျမ၊ ကုန္သြယ္ေရးနဲ႔ စိုက္ပ်ဳိးေရးမွာ ေဇကမာၻကုမၼဏီ ပါဝင္ေနပါတယ္။ ေဇကမာၻ ဦးခင္ေရႊရဲ ႔သမီးနဲ႔ လႊတ္ေတာ္ဥကၠ႒ ဦးေရႊမန္းရဲ ႔သား အိမ္ေထာင္က်တာကိုလည္း အခြင့္ထူးခံစားရတဲ့အေၾကာင္းရင္းတခုအျဖစ္ ေထာက္ျပၾကပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ ေဇကမာၻကို လူသိမ်ားလာတဲ့ျပႆနာက မဂၤလာဒံုၿမိဳ ႔နယ္ ေရႊနံသာ စံျပေက်းရြာက လယ္သမား (၇၁) ဦး ပိုင္တဲ့ လယ္ဧက ရွစ္ရာေက်ာ္ကို ေလွ်ာ္ေၾကးအနည္းအက်ဥ္းေပးၿပီး သိမ္းယူမႈ ျဖစ္ပါတယ္။
မဂၤလာဒံုၿမိဳ ႔နယ္ အေျခစိုက္ မတူကြဲျပားျခင္းနဲ႔ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးပါတီ၊ PDP – Peace and Diversity Party က ေရႊနံသာ လယ္သမားဘက္က လိုက္ပါေဆာင္ရြက္ေနပါတယ္။ ပါတီဥကၠ႒ ဦးေနမ်ဳိးေဝ က ေဇကမာၻရဲ ႔ ေရႊနံသာအရႈပ္ေတာ္ပံုကို စာအုပ္ထုတ္ၿပီး ဖြင့္ခ်တဲ့အထိ အျငင္းပြားမႈ ျပင္းထန္လာပါတယ္။
ဦးေနမ်ဳိးေဝနဲ႔အဖြဲ႔ကို အစိုးရက ထိန္းသိမ္းသင့္ေၾကာင္း စံုစမ္းေရးေကာ္မရွင္နဲ႔ လုပ္ငန္းရွင္ေတြ ေတြ႔ဆံုပြဲမွာ ေဇကမာၻဦးခင္ေရႊက ေျပာသြားပါတယ္။ ပုဂၢလိကကုမၼဏီနဲ႔ လယ္သမား အက်ဳိးတူပူးေပါင္းေဆာင္ရြက္ရမယ္ဆိုတဲ့ မႏၱန္ကို ၂၀၀၈ မွာ အဲဒီတုန္းက ဝန္ႀကီးခ်ဳပ္လုပ္ခဲ့တဲ့ ဦးသိန္းစိန္ကစၿပီး ရြတ္ဆိုခဲ့ၾကပါတယ္။ အဲဒီေခတ္က ေဆာင္ပုဒ္ေတြနဲ႔ ေၾကြးေၾကာ္သံေတြထုတ္ၿပီး ၾကက္ဆူပင္စိုက္တာမ်ဳိးေတြလည္း ရွိပါတယ္။
ဒါေပမဲ့ စစ္အစိုးရေခတ္မွာ အမိန္႔နာခံၿပီး လုပ္ရတာျဖစ္လို႔ အက်ဳိးတူစီးပြားစီမံကိန္းကို ကုမၼဏီေရာ လယ္သမားေရာ စိတ္ပါၾကတာ မဟုတ္ဘူးလို႔ ဆိုပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ အေကာင္အထည္ေဖာ္ရာမွာ ကုမၼဏီက ေငြဆံုး၊ လယ္သမားက နစ္နာဆံုးရႈံးၿပီး ျပႆနာေပၚရတယ္လို႔ PDP ပါတီက ဆိုပါတယ္။ လယ္ကြက္ကေလးကို စုေပါင္းၿပီး လယ္ကြက္ႀကီး ျဖစ္လာဖို႔အတြက္ အစိုးရပိုင္း၊ ပုဂၢလိကပိုင္းနဲ႔ လယ္သမားတို႔ ပူးေပါင္းေဆာင္ရြက္တာဟာ လက္ရွိ အစိုးရလမ္းစဥ္ျဖစ္ေၾကာင္း စိုက္ပ်ဳိးေရးနဲ႔ ဆည္ေျမာင္းဝန္ႀကီးဌာနထုတ္ လယ္ယာေျမ စီးပြားသတင္းမွာ လြန္ခဲ့တဲ့ ႏိုဝင္ဘာလ (၂၁) ရက္ေန႔က ေဖာ္ျပပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ လယ္ယာေျမ သိမ္းယူျပႆနာေတြက ဒီအက်ဳိးတူ စီမံကိန္းက ေပၚထြက္လာတာေတြျဖစ္လို႔ အစိုးရရဲ ႔ လုပ္နည္းကိုင္နည္းကို ျပန္လည္ဆန္းစစ္သင့္တယ္လို႔ ယူဆၾကပါတယ္။
ေဘးမဲ့ေတာမွာ စိုက္ခင္းလုပ္တာေၾကာင့္ သဘာဝထိန္းသိမ္းေရး စီမံကိန္း ပ်က္စီးတာလည္း ရွိပါတယ္။ ဟူေကာင္းခ်ဳိင့္ဝွမ္းေဒသမွာ စတုရမ္းကီလိုမီတာ (၂) ေသာင္းေက်ာ္ရွိတဲ့ က်ားေဘးမဲ့ေတာႀကီးကို ၂၀၀၄ မွာ သတ္မွတ္ခဲ့ေပမယ့္ ၂၀၀၆ ေရာက္ေတာ့ ေဘးမဲ့ေတာမွာ စိုက္ပ်ဳိးေရးလုပ္ဖို႔ ဗိုလ္ခ်ဳပ္မွဴးႀကီးသန္းေရႊ က ယုဇနကုမၼဏီကို ခြင့္ျပဳလုိက္ပါတယ္။ ဧက ႏွစ္သိန္းေက်ာ္ စိုက္ပ်ဳိးခြင့္ရတဲ့ ယုဇနကုမၼဏီဟာ လုပ္ကြက္နဲ႔ၿငိေနတဲ့ ေက်းရြာ (၁၁) ရြာက ေျမဧက (၃၅၀၀) ေက်ာ္ကို နည္းမ်ဳိးစံုသံုးၿပီး သိမ္းယူပါတယ္။ ေျမရိုင္းတဧက ေအာင္ျမင္စြာ စိုက္ပ်ဳိးႏိုင္ဖို႔ ေငြရင္းက်ပ္တသိန္းခြဲ ကုန္က်တာကို သိရက္သားနဲ႔ ယုဇနကုမၼဏီ က တဧက ေလ်ွာ္ေၾကးက်ပ္သံုးေသာင္း ေပးတာကို လယ္သမားေတြက မေက်မနပ္ ျဖစ္ရပါတယ္။
ျဖစ္ရိုးျဖစ္စဥ္ကေတာ့ အစိုးရစီမံကိန္း အေကာင္အထည္ေဖာ္မယ္ေနရာမွာ အရင္ဆံုး အစိုးရတပ္က စစ္စခန္း ေဆာက္ပါတယ္။ ေနာက္ေတာ့ ပုဂၢလိက ကုမၼဏီေတြ ေရာက္လာပါတယ္။ ေျမယာေတြကို အစိုးရဆီက ဝယ္ၿပီးၿပီလို႔ ကုမၼဏီေတြက ေျပာပါတယ္။ အပစ္ရပ္လက္နက္ကိုင္အဖြဲ႔နဲ႔ ပုဂၢလိက ကုမၼဏီ နားလည္းမႈယူၿပီး ေျမယာသိမ္းပိုက္တာမ်ဳိးလည္း ရွိေၾကာင္း ရပ္တည္ရာေပ်ာက္ဆံုးျခင္းဆိုတဲ့ ဒီလထုတ္ ကရင္လူ႔အခြင့္အေရးအဖြဲ႔ရဲ ႔ အစီရင္ခံစာမွာ ေဖာ္ျပထားပါတယ္။
ဦးေအာင္ခင္, ကိုေဇာ္ဝင္းလႈိင္
No comments:
Post a Comment