လူမ်ဳိးေရး ပဋိပကၡမ်ား တားျမစ္ႏိုင္ဖို႔

 

လူမ်ဳိးေရး ပဋိပကၡမ်ား တားျမစ္ႏိုင္ဖို႔

ဦးသန္းလြင္ထြန္း

24.03.2013

ဒီတပတ္ ျမန္မာ့ဒီမုိကေရစီေရးရာ အစီအစဥ္မွာ မၾကာေသးခင္က ျဖစ္ပြားသြားခဲ့တဲ့ မိထီၳလာၿမိဳ ႔ အၾကမ္းဖက္ပဋိပကၡနဲ႔ ပတ္သက္လို႔ အမ်ဳိးသားဒီမုိကေရစီအင္အားစုပါတီ (NDF) ေခါင္းေဆာင္တဦးျဖစ္တဲ့ ဦးခင္ေမာင္ေဆြ နဲ႔ ဗီြအိုေအျမန္မာသတင္း ဌာနမွဴး ဦးသန္းလြင္ထြန္း တို႔ ေဆြးေႏြးသံုးသပ္တင္ျပထားပါတယ္။

ဦးသန္းလြင္ထြန္း ။ ။ မိတၳီလာၿမိဳ ႔မွာ သာမန္ေစ်းေရာင္းေစ်းဝယ္ အရပ္သားခ်င္းျဖစ္ခဲ့တဲ့ ကိစၥတရပ္ကေန လူမ်ဳိးေရးအသြင္ေဆာင္တဲ့ ပဋိပကၡကို ကူးေျပာင္းသြားခဲ့ရာမွာ လူအေသအေပ်ာက္ အေတာ္မ်ားမ်ားရွိခဲ့ၿပီး အိမ္ေျခရာနဲ႔ခ်ီ ေလာင္ကၽြမ္းခဲ့ရပါတယ္။ ႏိုင္ငံေတာ္သမၼတအမိန္႔နဲ႔ ေဒသအတြင္း အေရးေပၚအေျခအေန ေၾကညာၿပီး စစ္တပ္က ဝင္ေရာက္ထိန္းသိမ္းေနရၿပီ ျဖစ္ပါတယ္။ ဒီလုိ လူမ်ဳိးေရးပဋိပကၡေဆာင္တဲ့အထိ ျဖစ္သြားခဲ့ရျခင္းဟာ ေဒသအတြင္း သက္ဆိုင္ရာအာဏာပိုင္ အဖြဲ႔အစည္းေတြရဲ ႔ အေရးယူေဆာင္ရြက္မႈမွာ ေနွာင့္ေႏွးေဆာင္ရြက္ခဲ့မႈေတြေၾကာင့္လည္း အဓိက အေၾကာင္းရင္းတရပ္ျဖစ္တယ္လို႔ NDF ေခၚ အမ်ဳိးသားဒီမုိကေရစီအင္အားစုပါတီ က ေၾကညာခ်က္ထုတ္ျပန္ပါတယ္။ NDF ေခါင္းေဆာင္တဦးျဖစ္တဲ့ ဦးခင္ေမာင္ေဆြ ကို ဗီြအိုေအ က ဆက္သြယ္ေမးျမန္းထားပါတယ္။
ဦးခင္ေမာင္ေဆြ ။ ။ ပဋိပကၡျဖစ္လာတဲ့အခါတိုင္းမွာ ပဋိပကၡျဖစ္တဲ့ေဒသ တိုင္းေဒသႀကီးဆုိရင္လည္း တုိင္းေဒသ၊ ျပည္နယ္ဆိုရင္လည္း ျပည္နယ္ - အဲဒီမွာ ပဋိပကၡျဖစ္လာတဲ့အခါမွာ တာဝန္ယူၿပီးေတာ့ ေျဖရွင္းရမယ့္ အဓိကပုဂၢိဳလ္ေတြက တိုင္းနဲ႔ျပည္နယ္ အစိုးရအဖြဲ႔ဝင္ေတြေပါ့။ တုိင္းနဲ႔ျပည္နယ္အစိုးရအဖြဲ႔ေတြမွာ ရဲတပ္ဖြဲ႔ရဲ ႔အင္အား၊ ကိုင္တြယ္ႏုိင္တဲ့စြမ္းရည္၊ လက္နက္ကရိယာ - ဒါေတြက ျပည့္ျပည့္စံုစံု ရွိဖို႔လည္းလိုတယ္။ ဘာျဖစ္လို႔လဲဆုိရင္ ျဖစ္လာႏိုင္ေခ်အေျခအေနကို ႀကိဳတင္ၿပီးေတာ့ သိၿပီဆိုတာနဲ႔ တၿပိဳင္နက္တည္း ရွိတဲ့အရင္းအျမစ္ေလးကိုပဲ ကြက္ၿပီးမၾကည့္ဘဲနဲ႔ က်ယ္ျပန္႔ႏိုင္တဲ့ အလားအလာကိုၾကည့္ၿပီးေတာ့ ဘက္ေပါင္းစံုက တားဆီးႏိုင္တဲ့ ျပင္ဆင္မႈေတြ လိုအပ္တယ္ဆိုတာကိုလည္း စစ္ထုတ္ဖို႔လိုတယ္ဆိုတာကိုလည္း ေထာက္ျပခ်င္တာပါ။ ေႏွာင့္ေႏွးၾကန္႔ၾကာတယ္ဆိုတာ ဒါကိုတိုက္ရိုက္ေျပာတာပါ။

ဦးသန္းလြင္ထြန္း ။ ။ ဘာေၾကာင့္ ေႏွာင့္ေႏွးၾကန္႔ၾကာမႈေတြ ျဖစ္ေနရခဲ့ရတယ္ဆိုတဲ့ အျမင္ကို နည္းနည္းေလး ရွင္းျပပါလား။

ဦးခင္ေမာင္ေဆြ ။ ။  က်ေနာ္တို႔ တုိင္းျပည္မွာက ဗဟိုခ်ဳပ္ကိုင္ၿပီး အုပ္ခ်ဳပ္တဲ့စနစ္ကေန ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာ ဆင္းသက္လာ၊ အေျခတည္ခဲ့တာကို။ တုိင္းနဲ႔ျပည္နယ္ေတြမွာ ဘယ္လိုပဲ အစိုးရအဖြဲ႔ေတြဖြဲ႔သည္ျဖစ္ေစ ကိုယ့္လုပ္ပိုင္ခြင့္ထဲမွာ ဗဟိုကိုလွမ္းၿပီးၾကည့္ၿပီး မလုပ္ဘဲနဲ႔ ကိုယ့္လုပ္ပိုင္ခြင့္ထဲမွာ အျပည့္အဝတာဝန္ယူၿပီးေတာ့ ျဖစ္ႏိုင္ထိန္းႏိုင္တဲ့ဟာမ်ဳိးေတြကို ကိုင္တြယ္ႏိုင္မယ္ဆိုရင္ အမိႈက္ကစ ျပႆဒ္မီးမေလာင္ဘူးေပါ့။ သေဘာက ေစ်းထဲမွာျဖစ္တဲ့ကိစၥတခုကို ေစ်းထဲမွာျဖစ္တဲ့ကိစၥတခုပဲဆိုၿပီး ဖမ္းထားရံုေလာက္နဲ႔ မၿပီးဘူး။ သူ႔ရဲ ႔ ပတ္ဝန္းက်င္မွာရွိတဲ့ လူထုလႈပ္ရွားမႈ၊ စိတ္ေနသေဘာထား၊ ျဖစ္ႏုိင္ေခ်ရွိတဲ့ အလားအလာေတြကိုပါ ထည့္တြက္ၿပီးေတာ့ လံုၿခံဳေရးတပ္ဖြဲ႔ေတြအေနနဲ႔ အရပ္ဝတ္နဲ႔ျဖစ္ေစ၊ လက္နက္ကိုင္ၿပီးျဖစ္ေစ ေစာင့္ၾကပ္ၿပီးေတာ့ လူထုအုံႂကြမႈ ျဖစ္မလာႏိုင္ေအာင္ ႀကိဳတင္ၿပီးေတာ့ ကာကြယ္ႏုိင္မယ္ဆုိရင္ အခုလို အသက္အိုးအိမ္ဆံုးရႈံးမႈေတြ မျဖစ္ဘူးလို႔ ေျပာခ်င္တာပါ။ ျပည္နယ္မွာ၊ တုိင္းမွာေသာ္လည္းေကာင္း မိမိတို႔ရဲ ႔ လုပ္ပိုင္ခြင့္ေတြကို အျပည့္အဝယူၿပီးေတာ့ ထမ္းေဆာင္သင့္တယ္။ တပ္ဖြဲ႔ေတြက အင္အားနည္းရင္လည္း ထပ္ျဖည့္တယ္။ လိုအပ္တဲ့ လက္နက္ပစၥည္းေတြလည္း ေတာင္းခံၿပီးေတာ့ ျဖည့္ထားသင့္တယ္။ ဒါေတြကို က်ေနာ္တုိ႔ ဆုိလိုတာပါ။

ဦးသန္းလြင္ထြန္း ။ ။ မၾကာေသးခင္က ျဖစ္ခဲ့တဲ့ လက္ပံေတာင္းေတာင္ကိစၥ ႏိွမ္းႏွင္းမႈမ်ဳိးလို ဒါကို အင္အားသံုးေျဖရွင္းမႈေတြ ရွိခဲ့တယ္ဆိုၿပီးေတာ့ ေဝဖန္ခံရမွာေတြ စိုးရိမ္တဲ့အတြက္ေၾကာင့္ ဒီလို ေႏွာင့္ေႏွးမႈေတြ ရွိေနတယ္လို႔ မယူဆဘူးလား။

ဦးခင္ေမာင္ေဆြ ။ ။ စစ္အစိုးရလက္ေအာက္မွာလိုေတာ့ ဖိႏိွပ္မႈယႏၱရားကို အႀကီးအက်ယ္သံုးလို႔ေတာ့ မရဘူးေပါ့။ ဒီမုိကေရစီအစိုးရ ျဖစ္လာတဲ့အခါမွာ၊ ဆႏၵျပခြင့္ေတြလည္း ရလာတဲ့အခါမွာ၊ လူေတြရဲ ႔ စဥ္းစားပံုစဥ္းစာနည္း ၾကည့္ၿပီးေတာ့ အျပတ္အသတ္ ႏိွမ္းႏွင္းမယ္ဆုိရင္လည္း မျဖစ္သင့္ဘူး။ အျပတ္အသတ္ ႏိွမ္းႏွင္းတာမ်ဳိး မေရာက္ေအာင္ ႀကိဳတင္ကာကြယ္တဲ့ ယႏၱရားမ်ဳိး လိုတယ္လို႔ က်ေနာ္ ဆိုလိုတာပါ။ လက္ပံေတာင္းေတာင္ကိစၥမ်ဳိးမွာလည္း ရွင္းရလင္းရတဲ့အခါမွာ ရခိုင္ ဥပမာပဲၾကည့္ေပါ့ ရွင္းရလင္းရတဲ့အခါမွာ ျပည္ပကေန လူ႔အခြင့္အေရးနဲ႔ ပတ္သက္တဲ့ကိစၥေတြ ေတာ္ေတာ္က်ယ္က်ယ္ေလာင္ေလာင္ ေအာ္ၾကတဲ့အခါမွာ ဒီမွာလည္း ကိုင္တြယ္တဲ့အခါမွာ လူ႔အခြင့္အေရးနဲ႔ပဲ တုိင္းျပည္မ်က္ႏွာျပန္ပ်က္မလား။ ႏိုင္ငံတကာက ယူဆေနမလားဆိုတဲ့ ေၾကာင့္ၾကမႈေတြက ရွိေကာင္းရွိႏိုင္တာေပါ့။ တဖတ္မွာလည္း - ေအာက္ေျခအဖြဲ႔ေတြမွာ ျဖစ္တဲ့ဟာေတြက ဘယ္လိုေၾကာင့္ ျဖစ္ရတယ္ဆိုတာမ်ဳိးေလးေတြလည္း ရွင္းဖို႔လင္းဖို႔ေတြ ပါလာတဲ့အခါၾကေတာ့ ကိုင္တြယ္ရတာ ခက္ခဲတာမ်ဳိး ရွိေကာင္းရွိႏိုင္ပါတယ္။

ဦးသန္းလြင္ထြန္း ။ ။ အခုဆိုရင္ ႏိုင္ငံေတာ္သမၼတရဲ ႔အမိန္႔နဲ႔ ဒီေဒသကို အေရးေပၚအေျခအေန ေၾကညာၿပီးေတာ့ စစ္တပ္က ဝင္ေရာက္စြက္ဖက္ပိုင္ခြင့္ ေပးလိုက္ၿပီ။ အဲဒီေတာ့ စစ္တပ္ တပ္မေတာ္အေနနဲ႔ ဝင္ေရာက္ထိန္းသိမ္းမႈေတြ လုပ္ေနၿပီ။ ဒီအခ်က္ေပၚမွာ ဘယ္လိုျမင္ပါသလဲ။

ဦးခင္ေမာင္ေဆြ ။ ။ ျပည္နယ္အစိုးရေတြ၊ တုိင္းအစိုးရေတြ တာဝန္မလံုေလာက္တဲ့အခါမွာ လိုအပ္ရင္လိုအပ္သလို အေျခအေနကိုၾကည့္ၿပီးေတာ့ aid to civil power ကိုေတာ့ လွ်င္လွ်င္ျမန္ျမန္ ေပးသင့္ၿပီ။ တပ္ဖက္ကလည္း လိုအပ္ရင္ဝင္ေရာက္ၿပီးေတာ့ ထိန္းသိမ္းၿပီလို ဆိုလိုတာပါ။ ဒါေပမဲ့ တပ္က ဝင္ေရာက္ထိန္းသိမ္းတာနဲ႔ပဲ စစ္အုပ္ခ်ဳပ္ေရးေအာက္ကို ျပန္ေရာက္ရမယ္ဆိုတဲ့ အေတြးအေခၚမ်ဳိးလည္း မေတြးေခၚေစခ်င္ဘူး။ ဘာျဖစ္လုိ႔လဲဆုိေတာ့ က်ေနာ္တုိ႔က ကိုလိုနီေခတ္ကစၿပီးေတာ့ aid to civil power ဆိုတာ တပ္ဖက္ကေန အရပ္ဖက္ကို ဝင္ၿပီးကူညီတာမ်ဳိး ရွိၿပီးေတာ့ အေမရိကန္ႏုိင္ငံမွာလည္း လိုအပ္လို႔ရွိရင္ state တပ္က မႏိုင္လို႔ရွိရင္ ျပည္ေထာင္စုတပ္ကေန ထိန္းရသိမ္းရတာေတြ ျဖစ္ခဲ့တာေတြ ခင္မ်ားတို႔လည္း မွတ္မိမွာပါ။ အဲဒီေတာ့ ဒီလုိကိစၥကို ေၾကာင့္ၾကမႈမရွိဘဲနဲ႔ ႏိုင္ႏွင္းစြာ ထိန္းသိမ္းမွ လက္ရွိျဖစ္ေနတဲ့ ႏိုင္ငံေရးအလားအလာေတြ၊ စီးပြားေရးအလားအလာေတြကို ဆက္ထိန္းႏိုင္မယ္လို႔ က်ေနာ္တို႔ ယူဆလို႔ ေၾကညာခ်က္မွာ အဲဒီအတုိင္း ေျပာထားတာ ျဖစ္ပါတယ္။

ဦးသန္းလြင္ထြန္း ။ ။ အေစာက ဦးခင္ေမာင္ေဆြ ေျပာတဲ့အထဲမွာ အေမရိကန္ႏိုင္ငံမွာ လိုအပ္လို႔ရွိရင္ state တပ္ေတြ မႏိုင္လို႔ရွိရင္ ျပည္ေထာင္စု အေမရိကန္တပ္မေတာ္က ဝင္ထိန္းတယ္ဆိုတဲ့ အခ်က္မ်ဳိးနဲ႔ ပတ္သက္ၿပီး က်ေနာ္ေျပာခ်င္ပါတယ္။ အထူးသျဖင့္ ဒီလုိ အေျခအေနမ်ဳိးေတြဟာ အခုလို လူထုအတြင္း ပဋိပကၡေတြကို ေျဖရွင္းတဲ့ အေျခအေနမ်ဳိး မဟုတ္ဘဲနဲ႔ မ်ားေသာအားျဖင့္ က်ေနာ္ ေလ့လာသေလာက္ေတာ့ စစ္တပ္ရဲ ႔ ဒါမွမဟုတ္ အရံတပ္ဖြဲ႔ေတြရဲ ႔ ဝင္ေရာက္ပါဝင္မႈဟာ အေရးေပၚ အထူးသျဖင့္ သဘာဝေဘးဒဏ္ေတြ ကာကြယ္တဲ့ကိစၥ၊ ငလွ်င္၊ မုန္းတိုင္းဒဏ္ ကာကြယ္တဲ့ကိစၥေတြ၊ ကယ္ဆယ္ေရးကိစၥေတြမွာ ဝင္လုပ္ေပးတာပဲ ရွိပါတယ္။ ဘာေၾကာင့္လဲဆိုေတာ့ အမ်ားသိၾကတဲ့အတုိင္းပဲ စစ္တပ္ဆိုတာက စည္းနဲ႔ကမ္းနဲ႔ ဝုိင္းဝန္ၿပီးေတာ့ လုပ္ေဆာင္ႏုိင္ေအာင္ စနစ္တက် ေလ့က်င့္ထားတဲ့ အဖြဲ႔အစည္းဆုိေတာ့ သူတုိ႔ရဲ ႔ ကူညီမႈေတြက လူထုအတြက္ ပိုၿပီးေတာ့ ထိေရာက္မႈရွိတဲ့အတြက္ေၾကာင့္ စစ္တပ္အေနနဲ႔ ဝင္ေရာက္ဝင္ပါၾကတဲ့ သေဘာပါ။ တရုတ္ႏုိင္ငံမွာလည္း ငလွ်င္ျဖစ္ေတာ့ ဒီလုိပဲပါဝင္ၾကပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ ဒီလို လူထုအတြင္း ျပႆနာ၊ လူထုအဓိက႐ုဏ္းေတြကို ႏိွမ္းႏွင္းဖို႔ရာ စစ္တပ္တဲ့ပါဝင္တယ္ဆိုတဲ့ အစဥ္အလာကိုေတာ့ ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားက ဆန္႔က်င္ၾကတယ္ဆိုတဲ့ သေဘာကိုေတာ့ က်ေနာ္ ေတြ႔ရပါတယ္။ အဲဒီေတာ့ ဒီကိစၥဟာ ဗမာျပည္မွာ အစဥ္အလာသေဘာမ်ဳိး ျဖစ္သြားမွာကိုေရာ မစိုးရိမ္သင့္ဘူးလား။

ဦးခင္ေမာင္ေဆြ ။ ။ က်ေနာ္တို႔ ႏိုင္ငံမွာ အစဥ္အလာသေဘာမ်ဳိး ျဖစ္လာတာ ၾကာပါၿပီ။ အခုမွ ေၾကာင့္ၾကၿပီးေတာ့ စစ္တပ္လည္း လာမထိန္းနဲ႔၊ ရဲနဲ႔ပဲ ထိန္းမယ္ဆိုလို႔ရွိရင္ ရွိေနတဲ့ ပဋိပကၡက ၾကာရွည္သြားမွာ။ က်ေနာ္တို႔ႏိုင္ငံက အေမရိကန္ႏိုင္ငံလို၊ ၿဗိတိန္ႏုိင္ငံလုိ၊ ဥေရာပႏုိင္ငံေတြလည္း ဖြံ႔ၿဖိဳးၿပီးႏိုင္ငံလည္း မဟုတ္ေသးဘူး။ ဒီမုိကေရစီ အသားက်ေနတဲ့ႏုိင္ငံလည္း မဟုတ္ေသးဘူး။ အဲဒီေတာ့ တပ္ရဲ ႔ ပါဝင္မႈကေတာ့ အတိုင္းအတာေတာ့ ရွိေနေကာင္း ရွိေနမွာပါ။ မႏိုင္ဘဲနဲ႔ တပ္မပါနဲ႔ဆုိၿပီး တသမတ္တည္း ျဖစ္ေနရင္လည္း အမ်ဳိးသားအက်ဳိးစီးပြားနဲ႔ အမ်ဳိးသားလံုၿခံဳေရး။ လံုၿခံဳေရးဆုိတာ ကာကြယ္ေရးတင္မကပါဘူး စီးပြားေရး၊ ယဥ္ေက်းမႈ၊ သဘာဝေဘးဒဏ္၊ ပတ္ဝန္းက်င္ ထိန္းသိမ္းေရး၊ ဆူနာမီ အစရွိတဲ့ ဒါမ်ဳိးေတြကိုပါ ဝင္ေရာက္ကိုင္တြယ္ဖို႔ တပ္လိုရွိေနတဲ့ အဖြဲ႔ကသာလွ်င္ ကိုင္တြယ္ဖို႔ ပိုၿပီးျမန္ဆန္ထိေရာက္မယ္လို႔ ယူဆလို႔ ကိုလိုနီေခတ္ကလည္း aid to civil ဆိုၿပီး ဝင္ၾကတဲ့အပိုင္းေတြ ရွိပါတယ္။ ဒါကိုေထာက္ၿပီး ေျပာတာပါ။ ခြဲျခားၿပီးေတာ့ ဝင္သင့္တယ္၊ မဝင္သင့္ဘူးလို႔ ေျပာေနတာ မဟုတ္ဘူး။ ျမန္ျမန္ဆန္ဆန္ၿပီးဖို႔အတြက္ လုိအပ္တာကိုပဲ က်ေနာ္ ေထာက္ျပေနတာပါ။ သေဘာကေတာ့ တုိင္းျပည္မွာ ၾကာၾကာႀကီး အသက္အိုးအိမ္စည္စိမ္ေတြ ပ်က္စီးေနတာကို က်ေနာ္တုိ႔ မၾကည့္ခ်င္ပါဘူး။ ေနာက္ အခုလို အေျခအေနအခါႀကီးမွာ တုိင္းျပည္အတြက္ အမ်ဳိးသားအက်ဳိးစီးပြားကို ပ်က္စီးမယ့္ဟာမ်ဳိး၊ အမ်ဳိးသားလံုၿခံဳေရးကို ထိပါးမယ့္ဟာမ်ဳိးကိုေတာ့ လက္ပိုက္ၾကည့္ေနမယ့္အစား တပ္ကပဲ ဝင္လို႔ရမယ္ဆိုရင္လည္း ဝင္ပါေစ။ ဒါေပမဲ့ တပ္က အုပ္ခ်ဳပ္မယ့္ဟာမ်ဳိးကိုေတာ့ က်ေနာ္တုိ႔ ဆန္႔က်င္မွာပါ။  

ဦးသန္းလြင္ထြန္း ။ ။ အဲဒါက အာဏာပိုင္ေတြအပိုင္း။ လက္ေတြ႔အားျဖင့္ လူထုထဲမွာေကာ - အခုကိစၥက သာမန္အရပ္သူအရပ္သားအခ်င္းခ်င္း ျဖစ္ခဲ့တဲ့ကိစၥ။ ဥပေဒအေၾကာင္းအရ ကိုင္တြယ္ေျဖရွင္းလိုက္လို႔ရွိရင္ ျဖစ္မယ္ကိစၥကို ဥပေဒကို ကိုယ္လက္ထဲကိုယ္ဆြဲယူၿပီးေတာ့ အလြန္အက်ဴးတုန္႔ျပန္ၾကတဲ့၊ လႈံေဆာ္ၾကတဲ့ လူမ်ဳိးေရးပဋိပကၡေဆာင္သြားေအာင္ လုပ္ၾကတဲ့ အေနအထားဆိုေတာ့ လူထုရဲ ႔ သေဘာထားေတြ ေျပာင္းလဲလာေအာင္ ဦးခင္ေမာင္ေဆြတုိ႔ရဲ ႔ ႏုိင္ငံေရးပါတီေတြ၊ ႏုိင္ငံေရးေခါင္းေဆာင္ေတြအေနနဲ႔ ဘာေတြမ်ား လုပ္ေပးဖို႔ဆႏၵရွိသလဲ။

ဦးခင္ေမာင္ေဆြ ။ ။ လူထုရဲ ႔ mindset ေတြ ေျပာင္းဖို႔ကိုေတာ့ ပကတိအေျခအေနကေတာ့ အေတာ္ေလးခက္တယ္။ ဒီနုိင္ငံမွာျဖစ္ခဲ့တဲ့ ႏွစ္ေပါင္း (၆၀) ေက်ာ္ေလာက္ ျဖစ္လာခဲ့တဲ့အပိုင္းမွာ က်ေနာ္တို႔ အခုထက္ထိ ဒါကိုျပတ္ျပတ္သားသားနဲ႔ အဆင္ေျပေအာင္ ကိုင္တြယ္ႏုိင္ေျခမရွိေသးပါဘူး။ ႏိုင္ငံတကာကလည္း လူ႔အခြင့္အေရးကို ၾကည့္ရမယ္။ ႏိုင္ငံသားအခြင့္အေရးေတြ ေပးရမယ္ဆိုတဲ့ ဒီလို ဝင္ေရာက္ေျပာဆိုမႈေတြ ရွိေနတဲ့အပိုင္းမွာ ႏုိင္ငံေတာ္အစိုးရကျဖစ္ျဖစ္၊ ႏုိင္ငံေရးပါတီေတြကျဖစ္ျဖစ္ ဒါေတြကို ကိုင္တြယ္ေျပာဆိုတဲ့အခါမွာ အမ်ားႀကီးသတိထားရတဲ့အပိုင္းေတြ ရွိပါတယ္။ အဲဒီေတာ့ သာမန္ျပည္သူေတြထဲမွာေတာ့ ဒီလုိ ႏိုင္ငံေရးနဲ႔ ထိဆက္တဲ့အပိုင္းက နည္းတဲ့အခါၾကေတာ့ လူမ်ဳိးေရးမုန္းတီးမႈတို႔၊ ဘာသာေရးရႈေထာင့္က ၾကည့္တာမ်ဳိးေတြကေန ဒါေတြကေတာ့ မသင့္ေတာ္ဘူး။ ငါတုိ႔ကိုခ်ၿပီ။ ထိရင္ေတာ့ ခ်မွာပဲဆုိတဲ့ အျမင္မ်ဳိးေတြ စိမ့္ဝင္ေနတဲ့ဟာကို လြယ္လြယ္ကူကူ ေျဖရွင္းဖို႔ေတာ့ မလြယ္ဘူး။ အခ်ိန္ယူၿပီးေတာ့ ဒါကို ပညာေပးရမယ္။ သတင္းမီဒီယာေတြရဲ ႔ တာဝန္ေတြလည္း အမ်ားႀကီးရွိပါတယ္။ ေနာက္တခါ က်ေနာ္တုိ႔ မသိႏုိင္တဲ့ instigation ဘယ္သူေတြ instigate လုပ္တယ္လို႔ေတာ့ မေျပာခ်င္ပါဘူး။ ေသခ်ာတဲ့အခန္းက႑ကလည္း မသိပါဘူး။ အဲဒီေတာ့ တခုခုျဖစ္ရင္ ပြဲဆူေအာင္ ဝင္ၿပီးေတာ့ လုပ္ခ်င္တဲ့ဟာမ်ဳိးေတြလည္း ရွိေကာင္းရွိႏိုင္တယ္။ ဒါေတြကို ရွင္းလင္းဖို႔ကိုေတာ့ က်ေနာ္တုိ႔လည္း မတတ္ႏိုင္ဘူး။ အာဏာပိုင္အဖြဲ႔အစည္းက အခုနေျပာသလို pre-caution ယူၿပီး ႀကိဳတင္တားဆီးမယ္ဆိုရင္ေတာ့ ဘယ္ေလာက္ပဲ instigate လုပ္ခ်င္တယ္၊ ဘယ္ေလာက္ပဲ ပြဲဆူေအာင္လုပ္ခ်င္တဲ့ လူေတြရွိေနေပမယ့္ ဒါကိုေတာ့ အခ်ိန္မီ တားဆီးကာကြယ္ႏုိင္လိမ့္မယ္လို႔ ယူဆလို႔ ေႏွာင့္ေႏွးေၾကာင့္ၾကာမႈတခုကလွ်င္ အရင္းအျမစ္တခုျဖစ္တယ္လို႔ ထိန္းထိန္းသိမ္းသိမ္း ေဝဖန္ထားတာျဖစ္ပါတယ္။

ဦးသန္းလြင္ထြန္း ။ ။ လူထုရဲ ႔ စည္းကမ္းနဲ႔ ဥပေဒအပိုင္းကို ေလးစားမႈအပိုင္းမွာ က်ေနာ္တို႔အျမင္ ေလ့လာရသေလာက္ေတာ့ ဟိုတခ်ိန္တုန္းကဆိုရင္ က်ေနာ္တို႔ေက်ာင္းေတြမွာ ေက်ာင္းမွာ အင္မတန္ စည္းကမ္းႀကီးတဲ့ ေက်ာင္းအုပ္ႀကီးတေယာက္နဲ႔ ေနခဲ့ရဘူးပါတယ္။ ေက်ာင္းအုပ္ႀကီးက စည္းကမ္းႀကီးတဲ့အျပင္ ႀကိမ္လံုးနဲ႔လည္း ရိုက္တတ္တယ္။ အဲဒီအခါၾကေတာ့ ေတာ္ရံုတန္ရံု စည္းကမ္းကိုေတာ့ စည္းကမ္းအေနနဲ႔ လုိက္နာတာ မဟုတ္ဘဲနဲ႔ ႀကိမ္လံုးကို ေၾကာက္ေနတဲ့သေဘာမ်ဳိး ျဖစ္ေနတယ္။ အဲဒီေတာ့ ဗမာျပည္မွာဆိုရင္လည္း လူထုအေနနဲ႔ ဥပေဒစိုးမိုးေရးနဲ႔ ဥပေဒကို ေလးစားေရးဆုိတာထက္ စစ္တပ္ရဲ ႔ ကိုင္တြယ္မႈကို ေၾကာက္လုိ႔ ၿငိမ္ေနၾကမယ္ဆိုတဲ့ သေဘာမ်ဳိး ျဖစ္မသြားႏိုင္ဘူးလား။

ဦးခင္ေမာင္ေဆြ ။ ။ တရားဥပေဒ စိုးမိုးေရးဆုိတာက တကယ္ေတာ့ တရားစီရင္ေရးအပိုင္းက ကိုင္တြယ္တဲ့ကိစၥ ျဖစ္ပါတယ္။ ၿငိမ္ဝပ္ပိျပားေရးကေတာ့ အုပ္ခ်ဳပ္ေရးအပိုင္းက ကိုင္တြယ္တာျဖစ္ပါတယ္။ အဲဒီေတာ့ တရားစီရင္ေရးပိုင္က ကိုင္တြယ္တဲ့ တရားဥပေဒ စိုးမိုးေရးကေတာ့ တရားရံုးအဆင့္ဆင့္ကေန မွန္မွန္ကန္ကန္ ကိုင္တြယ္ေျဖရွင္းတဲ့အပိုင္းကို ဆိုလိုတာျဖစ္ပါတယ္။ ဒီႏုိင္ငံမွာကေတာ့ ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာ ဖိႏိွပ္ခံေနရတဲ့အခါၾကေတာ့ လူထုေတြက မတရားတာျမင္တဲ့အခါမွာ ထၿပီးေျပာခ်င္တာေတြက ရင္ထဲမွာ အျပည့္အသိပ္ရွိေနပါတယ္။ အခုနကိစၥလို ျဖစ္လာတဲ့ဟာကို ႏုိင္ငံေတာ္အစိုးရေသာ္လည္းေကာင္း၊ လူမႈအဖြဲ႔အစည္းေတြကေသာ္လည္းေကာင္း၊ ႏိုင္ငံေရးပါတီေတြကေသာ္လည္းေကာင္း ထိထိေရာက္ေရာက္ မကိုင္တြယ္ႏုိင္ခဲ့တဲ့အခါမွာ သူတုိ႔ရင္ထဲမွာ မေက်နပ္ခ်က္ေတြက ရွိခဲ့ၾကတယ္။ ရွိတာေတြက အခုအခါမွာ ပြင့္အန္ၿပီးေတာ့ ထႂကြလာႏိုင္တဲ့ အေနအထားတခု ေပၚလာတဲ့အခါမွာ ဒီလုိအေျခအေနမ်ဳိးကို ေရာက္လာတာပါ။ အဲဒါကိုေတာ့ တရားဥပေဒစိုးမိုးေရးဆုိၿပီး တရားရံုးေတြက ကိုင္တြယ္လုိ႔ မရပါဘူး။ ၿငိမ္ဝပ္ပိျပားေအာင္ အုပ္ခ်ဳပ္ေရးအာဏာကသာ တရားစက္နဲ႔ေသာ္လည္းေကာင္း၊ ဓမၼစက္နဲ႔ေသာ္လည္းေကာင္း ကိုင္တြယ္ၿပီး ၿငိမ္ဝပ္သြားေအာင္ လုပ္ႏုိင္မွ ပထမအဆင့္ကို ေက်ာ္လႊားႏိုင္မွာ ျဖစ္ပါတယ္။ ဒုတိယအဆင့္ကေတာ့ အခုနေျပာခဲ့တဲ့ instigate လုပ္တဲ့။ ဆူပူလံႈေဆာ္ေအာင္ လုပ္ခ်င္တဲ့ အပိုင္းအစေတြရွိရင္လည္း တရားစီရင္ေရးအာဏာနဲ႔ တရားဥပေဒစိုးမိုးေအာင္ မွန္မွန္ကန္ကန္ တရားရံုးေတြက ကိုင္တြယ္ရမယ္။ မွန္မွန္ကန္ကန္ ဖမ္းဆီးခ်ဳပ္ေနွာင္းမႈေတြကလည္း မွန္မွန္ကန္ကန္ လူကိုရွာၿပီးေတာ့ အမႈရၿပီးေရာဆုိၿပီးေတာ့ မဟုတ္ဘဲနဲ႔ တကယ္ တရားခံေတြကို ရွာၿပီးေတာ့ ရံုတင္ႏိုင္ေအာင္လုပ္ၿပီး တရားဥပေဒစိုးမိုးေရးေအာက္ကို ေရာက္ရမွာပါ။ တတိယအခ်က္ကေတာ့ တရားဥပေဒ စိုးမိုးေရးကို ျပည္သူေတြ လုိက္နာဖို႔ဆုိတာကေတာ့ က်ေနာ္တုိ႔ တုိင္းျပည္မွာ ေတာ္ေတာ္ကိုခက္ေနတဲ့ အဆင့္ဆင့္က တရားဥပေဒစိုးမိုးေရး ေဘာင္အျပင္ကို ေရာက္ေနတဲ့အခါၾကေတာ့ ဒါေတြကို က်ေနာ္တုိ႔ ျပန္လည္ျပင္ဆင္ႏုိင္ဖို႔ဆုိတာက ဆယ္စုႏွစ္ေလာက္ သြားရအုံးမယ္လို႔ေတာ့ က်ေနာ္ယူဆပါတယ္။

ဦးသန္းလြင္ထြန္း ။ ။ အခုလက္ရွိ ျဖစ္သြားခဲ့တဲ့ ျဖစ္ေနခဲ့တဲ့ အေျခအေနေတြကို ၾကည့္ရမယ္ဆုိရင္ ႏုိင္ငံတကာအလယ္မွာ ျမန္မာျပည္မွာ ျဖစ္ေနတဲ့ကိစၥက ေျပာရမယ္ဆိုရင္ေတာ့ ေတာ္ေတာ္ေလး ရွက္စရာေကာင္းတဲ့ အေနအထား။ လူမ်ုိးေရးမုန္းတီးမႈ အေျခခံနဲ႔ တေယာက္နဲ႔တေယာက္ သတ္ျဖတ္တဲ့အဆင့္၊ အိမ္ေတြမီးရႈိ ႔တဲ့အဆင့္ေတြကို ေရာက္ေနၾကတယ္ဆိုတာ ဗုဒၶဘာသာအမ်ားစုေနတဲ့ ႏိုင္ငံတခုအေနနဲ႔ ဒီလုိလာဆိုတဲ့ လက္ညိဳးထိုးၿပီးေတာ့ ေမးစရာ၊ ေျပာစရာ အေနအထားမ်ဳိး ေရာက္ေနပါတယ္။ လူမ်ဳိးေရးမုန္းတီးမႈေတြဆိုတာ လူထုၾကားထဲမွာ ရွိေနတယ္ဆိုတာ ျငင္းလို႔မရတဲ့အခ်က္ပါ။ အဲဒီေတာ့ ဒီကိစၥေတြကို ပေပ်ာက္သြားေအာင္ အဓိက လုပ္ေဆာင္ရမယ့္အခ်က္ကေလးကိုပဲ အတုိခ်ဳံးၿပီးေတာ့ တခ်က္ေလာက္ေျပာျပေပးပါ။

ဦးခင္ေမာင္ေဆြ ။ ။ လူမ်ဳိးေရးမုန္းတီးမႈဆုိတာက က်ေနာ္က လူမ်ဳိးတမ်ဳိးကို မုန္းရမယ္ဆိုတဲ့ စိတ္ဓါတ္နဲ႔ သြားေနတာကို ဆိုလိုတာမဟုတ္ပါဘူး။ ျဖစ္ခဲ့တဲ့ ႀကံဳေတြ႔ခဲ့ရတဲ့ လူေတြရဲ ႔ လက္ရွိ incident ေတြ။ ျဖစ္ခဲ့တဲ့ ကာယကံရွင္ေတြ၊ ႏွစ္ဖက္ကာယကံရွင္ေတြ သူတို႔ႏွစ္အုပ္စုက ျဖစ္လာတဲ့ကိစၥေတြကေန ထြက္လာတဲ့ စိတ္ခံစားမႈေတြဟာ ျပည္သူလူထုၾကားထဲမွာ ျပန္႔ႏံွေနတယ္။ ျပန္႔ႏွံေနတဲ့ စိတ္ထဲမွာရွိတဲ့ ခံျပင္းမႈေတြကို က်ေနာ္က လူမ်ဳိးေရး မုန္းတီးမႈလို႔ က်ေနာ္က သံုးႏႈန္းသြားတာပါ။ အမွန္မွာေတာ့ ျဖစ္ခဲ့တဲ့ ျမန္မာျပည္တဝွမ္းမွာ ရန္ကုန္၊ ရခိုင္မွာ ျဖစ္ခဲ့တဲ့ ဒီလို စိတ္ထဲမွာရွိတဲ့ ခံျပင္းမႈေတြက ေျဖသိမ့္ႏိုင္ေလာက္ေအာင္ အာဏာပိုင္ေတြ၊ ႏိုင္ငံေရးပါတီေတြ၊ တျခားအဖြဲ႔အစည္းေတြ၊ လူမႈေရးအဖြဲ႔အစည္းေတြက ၿပီးေပ်ာက္ေအာင္ မလုပ္ႏုိင္ေဆာင္ေသးပါဘူး။ အခ်ိန္ယူရအံုးမွာပါ။ ဒါတင္မက ျပည္ပကေန၊ ႏုိင္ငံတကာကေန ဒီကိစၥေတြကို အျပင္ကလာၿပီးေတာ့ ဟိုဟာလုပ္ေပးပါ၊ ဒီဟာလုပ္ေပးပါ၊ ဥပေဒေတြ ျပင္ေပးပါ။ ဒါမ်ဳိးေတြ ေျပာေနတဲ့ကိစၥေတြကလည္း တိုင္းရင္းသားအျမင္ကၾကည့္ၾကည့္၊ ႏိုင္ငံသားအျမင္ကပဲၾကည့္ၾကည့္၊ အခ်ဳပ္အျခာအာဏာေဘာင္ထဲကၾကည့္ၾကည့္ ဒါေတြက ခံစားေနၾကရတဲ့ စိတ္ခံစားခ်က္ေတြကို ပိုၿပီးျပင္းထန္ေအာင္ ဆြေပးသလို ျဖစ္ေစတဲ့အခါ ထြက္ေပါက္ရွိတဲ့အခါမွာ ေပၚလာတဲ့အတြက္ေၾကာင့္မို႔ ဒါကိုလူမ်ဳိးေရး မုန္းတီးမႈလို႔ လြယ္လြယ္ပဲေျပာလိုက္တာပါ။ တကယ္ေတာ့ စိတ္ျပင္းခံစားမႈေတြ ျဖစ္ေနပါတယ္။ စိတ္ခံစားမႈေတြကို ေျဖသိမ့္ႏိုင္ေအာင္ ႏွစ္ဖက္ေသာျဖစ္ေနတဲ့ လူေတြရဲ ႔ behavior ေကာင္းမြန္စြာ က်င့္ႀကံအားထုတ္ၿပီးေတာ့ ျပည္တြင္းကိစၥကို ျပည္တြင္းမွာပဲ ေခၽြးသိပ္ေျဖရွင္းသြားႏိုင္မယ္ဆိုရင္ေတာ့ ေနာက္ဆံုးတရက္မွာေတာ့ အဆင္ေျပသြားလိမ့္မယ္လို႔ က်ေနာ္ထင္ပါတယ္။ ထာဝရအဆင္ေျပဖို႔ေတာ့ ဆယ္စုႏွစ္တစုမက ၾကာဖို႔အေၾကာင္းရွိပါတယ္။

ဦးသန္းလြင္ထြန္း ။ ။ NDF ေခၚ အမ်ဳိးသားဒီမုိကေရစီအင္အားစုပါတီ ေခါင္းေဆာင္တဦးျဖစ္တဲ့ ဦးခင္ေမာင္ေဆြ ကို ဆက္သြယ္ေမးျမန္းခဲ့တာပါ။