ျမစ္ဆံုႏွင့္ လက္ပံေတာင္းေတာင္တို႔က ေျပာခဲ့ေသာ အသံတိတ္စကားမ်ား
[--- ကိုကို(စက္မွဳတကၠသိုလ္) ---]
by Yangon Media Group on Monday, December 17, 2012 at 9:58pm ·
ျမစ္ဆံုႏွင့္ လက္ပံေတာင္းေတာင္တို႔က ေျပာခဲ့ေသာ အသံတိတ္စကားမ်ားမတက္ျဖစ္တာၾကာၿပီျဖစ္တဲ့ ျမန္မာနိုင္ငံအင္ဂ်င္နီယာအသင္းအစည္းအေဝးတစ္ခုကို တက္ေရာက္ျဖစ္တုန္း အစည္း အေဝးနားခိုက္မွာ ဝိုင္းဝန္းေဆြးေႏြးၾကတဲ့အေၾကာင္းအရာက အခုေနာက္ပိုင္း ျမစ္ဆုံလိုေရပန္းစားေနတဲ့ လက္ပံေတာင္းေတာင္ ေၾကးနီစီမံကိန္းကိစၥပဲျဖစ္ပါတယ္။ တက္ေရာက္လာတဲ့ ေနာင္ေတာ္ႀကီးတစ္ဦးက ''ႏွစ္ေတြအၾကာႀကီးခ်ီ ေစာင့္မွ ရတဲ့ သတၱဳသယံဇာတေတြ ကို တိုင္းျပည္ဖြံ့ၿဖိဳးတိုး တက္ေရးအတြက္ မတူးေဖာ္ဘဲ ေနၾကရမလားဗ်ာ''လို႔ စေဆြးေႏြးပါ တယ္။ အဲဒီကစၿပီး သယံဇာတေတြတူးေဖာ္ ထုတ္လုပ္မႈ ကိစၥေတြ ဆီ အင္ဂ်င္နီယာေတြ စကားဝိုင္း ဖြဲ႕ျဖစ္လိုက္ၾကပါတယ္။ အၿငိမ္း စားယူထားတာၾကာၿပီျဖစ္တဲ့ သတၱဳတူးေဖာ္ေရး အင္ဂ်င္နီယာႀကီး တစ္ဦးက ''အေရးအႀကီး ဆုံးက သတၱဳတူးေဖာ္တာ မွာ စနစ္တက် လုပ္ၾကဖို႔ပဲလိုတာပါ။ အရင္ကတည္းက ပတ္ဝန္းက်င္ကို ယိုယြင္းပ်က္စီးမႈအနည္းဆုံးျဖစ္ေအာင္ အတြက္ ရွာေဖြတူးေဖာ္ေရး ဆိုင္ရာ Guide Lines လမ္းညႊန္ခ်က္ေတြရွိၿပီးသားပါ။ အဲဒါေတြကို မလိုက္နာၾကလို႔ျဖစ္ရတာပါ''လို႔ ေထာက္ျပပါတယ္။ မသိနားမလည္တဲ့ သူေတြက သတၱဳတူးတယ္ ဆိုတာ ဘာခက္တာလိုက္လို႔ ေျမတူးစက္၊ ေျမေကာ္စက္ ေတြရွိရင္ရၿပီ လို႔ ထင္ထား ၾကတာေလဗ်ာလို႔ ေနာက္တစ္ဦးက ထပ္ေဆြးေႏြးပါတယ္။
ကိုကို(စက္မွဳတကၠသိုလ္)
တိုင္းျပည္ဖြံ့ၿဖိဳး တိုးတက္ေရးအတြက္ သယံဇာတေတြရွာေဖြေဖာ္ထုတ္သုံးစြဲၾကရသလို စက္မႈလုပ္ငန္းေတြ၊ အျခားေသာ ဖြံ့ၿဖိဳးေရး ဆိုင္ရာစီမံကိန္းႀကီးေတြကို လုပ္ေဆာင္ၾကရပါတယ္။ အဲဒါေတြမလုပ္ေဆာင္ဘဲနဲ႔ ကိုယ့္နိုင္ငံ ကိုယ့္တိုင္းျပည္ကို အျခားေသာ တိုးတက္ၿပီးနိုင္ငံေတြအဆင့္ေရာက္ေအာင္လုပ္ဖို႔ ဘယ္လိုမွမျဖစ္နိုင္ပါဘူး။ ဒါေပမယ့္ ဖြံ့ၿဖိဳးေရးလုပ္ငန္း မ်ား ေဆာင္ရြက္ရာ မွာေတာ့ အဲဒီဖြံ့ၿဖိဳးမႈဟာ ခဏခံဖြံ့ၿဖိဳးမႈမဟုတ္ဘဲ ေရွရွည္တည္ တံ့ေသာဖြံ့ၿဖိဳး မႈျဖစ္ဖို႔လိုပါတယ္။ အဲဒါေၾကာင့္လဲ အခုေနာက္ပိုင္းမွာ Sustainable Development ကိုအေလးေပးေျပာ ဆိုေနၾကျခင္းျဖစ္ပါတယ္။ ေရရွည္တည္တံ့ေသာဖြံ့ၿဖိဳး မႈကိုေဆာင္ရြက္ဖို႔ရာမွာ စီးပြားေရး အျမင္သက္သက္မၽွနဲ႔ မလုံေလာက္ဘဲ ပတ္ဝန္းက်င္ထိန္း သိမ္းေရးနဲ႔ လူမႈအျမင္မ်ားကိုပါ ထည့္သြင္းေပါင္းစပ္စဥ္း စားရမွာျဖစ္ပါ တယ္။ စီးပြား၊ ဝန္းက်င္၊ လူမႈဆိုတဲ့ သုံးေခ်ာင္းေထာက္ပုံစံလို႔သိၾကပါတယ္။
ကၽြန္ေတာ္က သတၱဳတူးေဖာ္ေရးအင္ဂ်င္နီယာတစ္ဦးမဟုတ္ေတာ့ အျခားနိုင္ငံေတြမွာ သယံဇာတေတြ ဘယ္လိုတူး ေဖာ္ ထုတ္လုပ္ၾကသလဲ ဆိုတာကို ေယဘုယ်သေဘာေလ့လာ မိပါတယ္။ အဲဒီအခါ ေအာ္ . . .ဒါေၾကာင့္ သူတို႔ဆီမွာ အသံမထြက္တာ ကိုးလို႔အေျဖထုတ္မိလိုက္ပါတယ္။ သတၱဳတူးေဖာ္ထုတ္လုပ္ဖို႔ ရာမွာ ဥပေဒေတြအမ်ားႀကီး ေလးစား လိုက္နာၾက ရပါတယ္။ သတၱဳတြင္းဆိုင္ရာဥပေဒအျပင္ သဘာဝပတ္ဝန္းက်င္ဥပေဒ၊ ေျမယာဥပေဒ စတာေတြ အမ်ားႀကီးပါ။ အဲဒီအျပင္ သတၱဳမတူး ေဖာ္မီႀကိဳတင္ျပင္ဆင္ျခင္း၊ တူးေဖာ္ျခင္းႏွင့္ တူးေဖာ္ၿပီးအဆင့္ေတြ မွာလည္း တိတိက်က်လိုက္နာရတဲ့ က်င့္ဝတ္စည္းကမ္းေတြ၊ လမ္းညႊန္ျပ႒ာန္းခ်က္ေတြကလဲ အေတာ္မ်ားသား။ ေစာေစာက ေနာင္ေတာ္ အင္ဂ်င္နီယာႀကီး တစ္ဦးေျပာသလို 'လြယ္ပါတယ္ကြာ၊ ေျမတူးစက္နဲ႔တူးပစ္လိုက္'ဆိုၿပီး ျဖစ္က တတ္ဆန္းလုပ္လို႔မွ မရတာ။ ဥပမာေျပာရရင္ လမ္းေတြေဖာက္ခ်င္တယ္ ဆိုတာ ေတာင္ မလႊဲမေရွာင္သာ မွလမ္းသစ္ေဖာက္ရၿပီး လက္ရွိလမ္းကိုပဲ အျဖစ္နိုင္ဆုံးသုံးရတာေတြ၊ သစ္ပင္တစ္ပင္ခုတ္မယ္ဆိုရင္ ေတာင္ မလႊဲမေရွာင္သာ မွခုတ္ရတာေတြ၊ ေျမဆီလႊာေတြ၊ အေပၚ ယံေျမလႊာေတြကိုလဲ ဘယ္လိုတူးရမယ္၊ ပ်က္စီးမႈ အနည္းဆုံးျဖစ္ ေအာင္ ဘယ္လိုလုပ္ရမယ္ဆိုတာေတြနဲ႔ အေသးစိတ္ညႊန္ၾကား တာမ်ိဳးပါ။ လုပ္ငန္းၿပီးရင္ ေျမျပန္ဖို႔ေပးခဲ့ရ မယ္ဆိုတာေတာင္ပါေသး။ အဲဒီအျပင္ ယဥ္ေက်းမႈအေမြအႏွစ္၊ သမိုင္းအေမြအႏွစ္၊ ေရွးေဟာင္း အေမြ အႏွစ္ေတြ အဲဒီေဒသမွာရွိေနရင္ အဲဒါေတြနဲ႔ ဘယ္ေလာက္ အကြာမွာမွ လုပ္ငန္းလုပ္ရမယ္ဆိုတာပါ ထည့္ သြင္းျပ႒ာန္း ထားတာပါ။ ကၽြန္ေတာ္တို႔ဆီမွာလဲ အဲဒီနိုင္ငံေတြကေလာက္မျပည့္စုံရင္ေတာင္ သူ႔စံနဲ႔သူေတာ့ ရွိခဲ့မွာေသခ်ာပါ တယ္။ ခက္တာက ဥပေဒေတြ၊ စည္းကမ္းေတြ၊ က်င့္ဝတ္ေတြက စာအုပ္ေတြထဲမွာ ပဲရွိခဲ့ၾက လို႔ျဖစ္ပါတယ္။ အဲဒီအျပင္ သူ႔ေခတ္ သူ႔အခါသဘာဝအရ ပြင့္လင္းျမင္သာမႈ အားနည္းခဲ့ျခင္းနဲ႔ စီမံကိန္း ေဆာင္ရြက္ၾကသူ အခ်ိဳ႕ အတတ္ပညာနဲ႔ ဗဟုသုတႏွံ့စပ္ကၽြမ္းက်င္မႈအားနည္းျခင္းေတြကလဲ လက္ပံေတာင္း ေတာင္လိုျပႆနာ မ်ိဳးေတြျဖစ္ခဲ့ရတာလား လို႔စဥ္းစားေနမိပါတယ္။
စကားဝိုင္းကမိတ္ေဆြတစ္ေယာက္က ေဘးနားမွာရွိေနတဲ့ သူ႔သူငယ္ခ်င္းသတၱဳအင္ဂ်င္နီယာကို ''မင္းမွာလဲ တာဝန္ရွိတယ္။ မင္းဒါေတြသိလ်က္နဲ႔ ဘာျဖစ္လို႔မေျပာခဲ့သလဲ။ မတင္ျပခဲ့သလဲ'' ဆိုၿပီးက်ီစယ္ပါတယ္။ က်ီစယ္သူက က်ီစယ္ေပမယ့္ အေျပာခံရတဲ့သူကေတာ့ ''ဟေကာင္ရ၊ ပညာရွင္ဆိုတာ အခုမွနည္းနည္း လူရာစဝင္ တာေလကြာ။ အဲဒီတုန္းက ငါတို႔ေျပာလို႔ေရာ နားေထာင္ၾကလို႔လား''လို႔ မေက်မနပ္ျပန္ေျပာပါတယ္။
အဓိကကေတာ့ပတ္ဝန္းက်င္ထိန္းသိမ္းေရးဆိုင္ရာတာဝန္ယူစီမံခန႔္ခြဲမႈစနစ္အားနည္းခဲ့ပုံရပါတယ္။ သယံဇာတတူး ေဖာ္ထုတ္လုပ္ေရးမွာ အေတြ႕အၾကဳံရွိတဲ့နိုင္ငံေတြမွာ Environmentally Responsible Management ကို ပဏာမတိုင္း တြာမႈကေနစလို႔ ထုတ္လုပ္မႈၿပီးဆုံးသည့္တိုင္ လုပ္ငန္းစဥ္ႀကီးတစ္ခုလုံးမွာ ေပါင္းစပ္ထည့္သြင္း ထားၾကရပါတယ္။ အိုင္ယာလန္ နိုင္ငံ၊ သတၱဳတူးေဖာ္ေရးဌာနကထုတ္ျပန္ထားတဲ့ သတၱဳတူးေဖာ္ေရး ႏွင့္ပတ္သက္လို႔ ပတ္ဝန္းက်င္ ထိန္းသိမ္းကာကြယ္ေရး ဆိုင္ရာလိုက္နာရ မည့္လမ္းညႊန္ခ်က္ေတြ ထဲမွာ အစိုးရက ထုတ္ျပန္ထား တဲ့ပတ္ဝန္းက်င္ထိန္းသိမ္းေရး ဆိုင္ရာ စည္းမ်ဥ္းစည္း ကမ္းေတြက အဲဒီစီမံကိန္းရဲ့ ပတ္ဝန္းက်င္ကို ကာကြယ္ေပးဖို႔ လုံေလာက္မႈမရွိရင္ေတာင္ အျခားေခတ္ၿပိဳင္ဥပေဒေတြ၊စည္းမ်ဥ္း စည္းကမ္း ေတြကို ေမြးစားၿပီး ျပ႒ာန္း လိုက္နာ ေဆာင္ရြက္ရ မည္ဆိုတာကို ဖတ္လိုက္ရပါတယ္။ အဲဒီေတာ့ ကိုယ့္နိုင္ငံက စည္းမ်ဥ္း ဥပေဒေတြက မလုံေလာက္မျပည့္စုံရင္ေတာင္ နိုင္ငံတကာစံေတြနဲ႔အညီေဆာင္ရြက္သင့္ တယ္ဆိုတဲ့သေဘာျဖစ္ပါတယ္။
ျမစ္ဆုံလိုမ်ိဳး၊ လက္ပံေတာင္းေတာင္လိုမ်ိဳးအျဖစ္ေတြကိုၾကည့္ၿပီး ဖြံ့ၿဖိဳးေရးစီမံကိန္းေတြအားလုံးကို ဝါးလုံးရွည္နဲ႔ သိမ္းၾကဳံး ရမ္းသလိုမ်ိဳး နိုး နိုးလို႔ေအာ္ၾကမယ္ဆိုရင္ေတာ့ အစြန္းတစ္ဖက္ေရာက္သြား ပါလိမ့္မယ္။ ကၽြန္ေတာ္တို႔ရဲ့ သားစဥ္ ေျမးဆက္ေတြကို ႂကြယ္ဝခ်မ္းသာတဲ့ နိုင္ငံတစ္နိုင္ငံအျဖစ္ အေမြေပးခဲ့ၾကရမွာပါ။ တစ္ခုပဲရွိပါတယ္။ ပတ္ဝန္းက်င္ ပ်က္စီးယိုယြင္း ထိခိုက္မႈ အနည္းဆုံးျဖစ္ေအာင္စီမံၿပီး ေရရွည္တည္တံ့တဲ့ဖြံ့ၿဖိဳးႂကြယ္ဝမႈကို ေဆာင္ၾကဥ္းေပးၾကရမွာျဖစ္ပါတယ္။ လုပ္သင့္လုပ္ထိုက္တဲ့လုပ္ စရာရွိတာေတြကို ကၽြန္ေတာ္တို႔ ဆက္လုပ္ၾက ရမွာပါ။ အဲဒီအတြက္ အသီးသီးေသာနိုင္ငံေရးသမားေတြ၊ လူ႔အဖြဲ႕အစည္းေခါင္း ေဆာင္ေတြ အျမင္က်ယ္က်ယ္၊ ဗဟုသုတႂကြယ္ႂကြယ္နဲ႔ ျပည္သူကို စည္း႐ုံးအသိပညာေပးၾကရမွာျဖစ္ပါတယ္။
ဒီကေန႔ပဲ သတင္းစာထဲမွာသတင္းတစ္ပုဒ္ဖတ္လိုက္ရပါတယ္။ နိုင္ငံေတာ္သမၼတက တြင္းထြက္ သယံဇာတ အရင္းအျမစ္ တူးေဖာ္ေရးစက္မႈလုပ္ငန္းမ်ား ပြင့္လင္းျမင္သာ မႈ ေဖာ္ေဆာင္ေရး ဦးေဆာင္ေကာ္ မတီဖြဲ႕စည္းေပး လိုက္တဲ့ သတင္းျဖစ္ပါတယ္။ ဦးေဆာင္ေကာ္မတီကေန လုပ္ငန္းေကာ္မတီတစ္ရပ္ဖြဲ႕ဦးမယ္ဆိုပါတယ္။ ဦးေဆာင္ေကာ္မတီ မွာ ျပည္ေထာင္စု ဝန္ႀကီး ၅ဦးသာ ပါဝင္ေပမယ့္ လုပ္ငန္းေကာ္မတီေတြမွာေတာ့ လြတ္လပ္ေသာပညာရွင္ေတြ၊ လူထုအဖြဲ႕အစည္းကိုယ္စားလွယ္ေတြပါဝင္သင့္ တယ္လို႔ျမင္မိ ပါတယ္။ ျမစ္ဆုံနဲ႔ လက္ပံေတာင္းေတာင္က သင္ခန္းစာေတြ အမ်ားႀကီးေပးခဲ့ၿပီးျဖစ္ပါတယ္။ အသံတိတ္စကားေတြလဲ အမ်ားႀကီး ေျပာခဲ့ၿပီးျဖစ္ပါတယ္။ အေရးအႀကီးဆုံးက မွားၿပီးတာေတြ ထပ္မမွားမိၾကဖို႔သာျဖစ္ပါေၾကာင္း။
No comments:
Post a Comment