ခရိုနီသားမက္ေလး
by Aung Kyaw Oo on Friday, August 3, 2012 at 4:47pm ·
ခရိုနီ ခရိုနီနဲ႔ ေခတ္အဆက္ဆက္မွာ ေရပန္းစားေနေတာ႔။ က်ေနာ္လည္း ခရိုနီသားမက္ျဖစ္ခ်င္တဲ႔စိတ္ေတြ တဖြားဖြား ေပၚလာေတာ႔တာေပါ႔။ ခရိုနီျဖစ္ခ်င္လြန္းလို႔ အိပ္မက္ေတာင္ မက္တယ္။ အဲဒီအိပ္မက္ေလးကေတာ႔....
တေန႔မွာ....
ကိုယ္က ခရိုနီသားမက္ေလးျဖစ္ခ်င္ေတာ႔ ေယာကၡမအလိုက်ေနတတ္ေအာင္ခရိုနီအေၾကာင္းေလး ဘာေလးေလ႔လာၾကည္႔မိတယ္။
ေလ႔လာၾကည္႔ေတာ႔မွ ခရိုနီဆိုတာ သူေတာင္းစားထက္ေတာင္ အရွက္မရိွတာကို သြားေတြ႕ရတယ္။ ခရိုနီေတြ ခ်မ္းသာလို႔ မနာလိုမရႈစိတ္ေတြနဲ႔ ေျပာမိတာ မဟုတ္ဘူးေနာ္။ တကယ္႔ကို ခရိုနီသားမက္ေလးျဖစ္ခ်င္လြန္းလို႔ သူတို႔စရိုက္ေတြ သဘာ၀ေတြကို အတြင္းက်က်ေလ႔လာလိုက္တာ ေအာ္ေၾကာလန္ၿပီး ေအာ႔ႏွလံုးနာခဲ႔ရတဲ႔အျဖစ္ေတြကို ၾကံဳလိုက္ရလို႔ေလ။
ခရိုနီတိုင္း မေကာင္းဘူးလို႔ ေျပာေနတာမဟုတ္ဘူးေနာ္။ လယ္ေလးေတြသိမ္း၊ အိမ္ယာစီမံကိန္းေတြလုပ္၊ ေက်ာက္လုပ္ကြက္ေတြတူးေဖာ္၊ သဘာ၀သယံဇာတေတြေရာင္းစား၊
ဖုန္းကားေျမေတြကို ျပည္သူေတြ မပိုင္ႏိုင္ေအာင္ လက္၀ါးၾကီးအုပ္ေစ်းတင္၊ သြင္းကုန္၊ ထုတ္ကုန္ေတြကို ဆိုင္ရာပိုင္ရာေတြနဲ႔ေပါင္းၿပီး ပိတ္လိုက္ဖြင္႔လိုက္ တင္ပို႔လိုက္ တင္သြင္းလိုက္နဲ႔ တိုင္းျပည္၀င္ေငြေတြကို သူတို႔အိတ္ထဲလွလွပပေလး ထည္႔တတ္ၾကတဲ႔သူေတြကို ခရိုနီေတြလို႔ေခၚသဗ်။
သူတို႔က ေက်ာလို႔ရတဲ႔သူေတြကို မ်က္ႏွာေၾကာၾကီးေတြနဲ႔ အထက္စီးကေန ေမာက္ေမာက္မာမာ ဂုတ္ေသြးစုပ္တတ္ၿပီး ဖားရမည္႔သူေတြကိုက်ေတာ႔ ပါးစပ္ၾကီးတဟဟ ျပံဳးဖီဖီၾကီးနဲ႔ ေပါက္တင္ညိဳေခါင္းတညိမ္႔ညိမ္႔လုပ္ၿပီး က်လာတဲ႔ မစင္ေပါက္ကိုလွ်က္ေပးဖို႔ ေစာင္႔ေနေလရဲ႕။ ခရိုနီဆိုတာ အရွက္မရိွတဲ႔ သူေတာင္းစားအၾကီးစားေတြ ထက္ဆိုးပါတယ္။ သူခိုးလုပ္သင္႔လည္းလုပ္ ေတာင္းသင္႔တယ္ဆိုလည္းေတာင္းစားတတ္တဲ႔သူေတြေပါ႔။
အရွက္လည္းမရိွ၊ ေလာဘေဇာေတြမသတ္ႏိုင္တဲ႔ ျဗိတၱာအၾကီးစားေတြေလ။ သူတို႔ဆယ္သက္စားမကုန္ေအာင္ ဂုတ္ေသြးစုပ္အျမတ္ထုတ္ၿပီး တိုင္းျပည္နစ္နာ ျပည္သူေတြဆင္းရဲသြားတာေတာင္ ေက်နပ္အားရမႈမရိွပဲ သားစဥ္ေျမးဆက္ ဆင္းရဲသားေတြအေပၚ လူမ်ားစုအေပၚ ဂုတ္ေသြးစုပ္အျမတ္ထုတ္ႏိုင္ေအာင္ လက္ဆင္႔ကမ္းခဲ႔ၾကတဲ႔သူေတြေလ။ အဲအဲ..မသိတဲ႔သူေတြက်ေတာ႔ ခရိုနီေတြနဲ႔ စီးပြားေရးလုပ္ငန္းရွင္ေတြကို အတူတူပဲလို႔ ထင္တတ္ၾကတယ္။ စီးပြားေရးလုပ္ငန္းရွင္ အခ်ိဳ႕လည္း ခရိုနီဆန္ဆန္လုပ္ၾကသူေတြရိွေနၾကလို႔ေလ။
အာဏာရွင္ေတြ အၾကံအဖန္အက်င္႔ပ်က္ျခစားေနတဲ႔ အၾကီးအကဲေတြနဲ႔ေပါင္းၿပီး ရိုက္စားဂြင္ေတြ တနပ္စားဂြင္ေတြဆင္ၿပီး ကိုယ္က်ိဳးအတြက္ မက်န္က်န္ေအာင္ စီမံကိန္းအၾကီးၾကီးေတြေျပာ၊ အက်ိဳးအျမတ္အၾကီးၾကီးေတြျပၿပီး လက္ေတြ႕က်ေတာ႔ ဘာတစ္ခုမွ မျဖစ္လာပဲ ဟိုအေၾကာင္းျပ ဒီအေၾကာင္းျပ အရံွဴးအမ်ိဳးမ်ိဳးျပၿပီး သူတို႔ အိမ္ေတြယာေတြလုပ္ငန္းေတြတာ အၾကီးၾကီးျဖစ္သြားၾကတာ။တိုင္းျပည္ၾကီးက အရိွကေန မရိွဆင္းရဲအျဖစ္ကို ေရာက္ေရာ။ ေရွးေခတ္က ခရိုနီေတြၾကီးစိုးခဲ႔လို႔လည္း လူေတြပ်က္စီးၾကရတာ။ ဘုရင္စနစ္တုန္းကဆို ေတာ္ေတာ္ေလးဆိုးတယ္။ အာဏာရွင္ေတြ လက္ရဲဇက္ရဲလူသတ္သမားေတြေတာင္ ခရိုနီေတြေလာက္ မဆိုးဘူး။ အဲဒီအခ်ိန္က ခရိုနီေတြဆို ထင္တိုင္းက်ဲခဲ႔ၾကတာ။ ဘုရင္ေခတ္မွာလည္း ခရိုနီေတြေၾကာင္႔ လူမ်ိဳးအခ်င္းခ်င္း ဂုတ္ေသြးစုပ္ခံရၿပီး အက်င္႔စရိတၱေတြပ်က္ တိုင္းျပည္ၾကီးကို ေကာင္းေကာင္း မအုပ္ခ်ဳပ္ႏိုင္ေတာ႔ပဲ တပါးသူေတြနယ္ခ်ဲ႔တာ ခံရၿပီး သူ႕ကၽြန္ဘ၀ေတြ ေရာက္ခဲ႔ရတယ္။ ကိုလိုနီေခတ္မွာလည္း တိုင္းတပါးခရိုနီေတြက ကိုယ္႔လူမ်ိဳးေတြကို နည္းမ်ိဳးစံုနဲ႔ မိႈင္းသြင္းၿပီး အက်င္႔ေတြ မပ်က္ပ်က္ေအာင္ လုပ္ၾကတယ္ေလ။ တရုတ္ျပည္မွာဆိုရင္ ခရိုနီေတြက တရုတ္လူမ်ိဳးေတြကို ဘိန္းစားေတြျဖစ္ေအာင္လုပ္၊ ေလာင္းကစားသမားေတြ အရက္သမားေတြျဖစ္ေအာင္ လုပ္ၿပီး မပ်က္ပ်က္ေအာင္ ဖ်က္ဆီးၾကတာ။ အဂၤလိပ္လက္ေအာက္ေရာက္ခဲ႔တုန္းကလည္း အေပ်ာ္အပါး အေပါ႔အပါးၾကိဳက္တတ္တဲ႔ ျမန္မာလူမ်ိဳးေတြကို ဆယ္ႏွစ္လရာသီပြဲေတာ္ေတြနဲ႔ သံုးတတ္ျဖဳန္းတတ္ေအာင္ စၿပီး ဖ်က္ဆီးခဲ႔တာလို႔လဲ ခရိုနီဖခင္ၾကီးေတြဆီက ၾကားခဲ႔ရတယ္။
သံုးတတ္ ျဖဳန္းတတ္ ေသာက္တတ္ စားတတ္ ေပ်ာ္တတ္ ပါးတတ္ၿပီး ေအာက္ေျခလြတ္ေနမွလည္း ကိုယ္႔ကိုကိုယ္ အထင္ၾကီးေနတဲ႔သူေတြ လက္ထဲမွာ ေငြအျမဲလိုေနမွာ။ ေငြလိုေနမွလည္း ခိုင္းသမွ်ကို လက္ရဲဇက္ရဲလုပ္ရဲမွာတဲ႔။ အဂၤလိပ္နယ္ခ်ဲ႔ေတြဆိုေတာ႔ ျမန္မာေတြ တိုးတက္ၾကီးပြားလာမွာကို မလိုလားဘူး။ ျမန္မာအခ်င္းခ်င္း ရန္ျဖစ္ေနတာ။ ျမန္မာအခ်င္းခ်င္း တစ္ေယာက္နဲ႔တစ္ေယာက္ ေခါင္းပံုျဖတ္ေနတာ။ ျမန္မာအခ်င္းခ်င္း အႏိုင္က်င္႔ႏိွပ္စက္ေနတာကိုပဲ လိုခ်င္တယ္ေလ။ ဒါမွလည္း သူတို႔အုပ္ခ်ဳပ္ရတာ လြယ္ကူမွာေပါ႔။ အျပစ္လာေျပာရင္လည္း ငါတို႔ ႏိွပ္စက္တာ မဟုတ္ဘူး မင္းတို႔လူမ်ိဳးအခ်င္းခ်င္း ႏိွပ္စက္ၾကတာ။ ငါတို႔က သိမ္းထားတဲ႔ ရန္ကုန္ျမိဳ႔ေတာ္ကိုေတာင္ အာရွမွာေခတ္အမီဆံုး အေကာင္းဆံုးျဖစ္ေအာင္ ျမိဳ႔သစ္တည္ေပးခဲ႔တာ ဆိုၿပီး အသံေကာင္းဟစ္ျပေနဦးမယ္။ ေတြ႕လား ရန္ကုန္ျပည္သူ႔ေဆးရံုၾကီး၊ ၀န္ၾကီးမ်ားရံုးဆိုၿပီး နမူနာျပေနဦးမွာ။ အဲဒီေခတ္က ရန္ကုန္ကို အေကာင္းဆံုးလမ္းေတြတည္ေဆာက္ၿပီး ျမိဳ႔အဂၤါရပ္နဲ႔အညီ ေရလာေျမာင္းေတြ၊ မိလႅာပိုက္ေတြ၊ လမ္းေတြကို စနစ္တက်လုပ္ေပးၿပီး တည္ခဲ႔တာ။ ေနာက္ပိုင္းတည္တဲ႔ျမိဳ႔သစ္ေတြနဲ႔ ငါတို႔တည္ခဲ႔တဲ႔ ျမိဳ႔နယ္၆ျမိဳ႔နယ္နဲ႔ယွဥ္ၾကည္႔ မမီေစရဘူးဆိုၿပီး လက္မေထာင္ ေျပာေနမွျဖင္႔ ခံေနရဦးမွာ။
ခရိုနီေတြဆိုတာ မင္းလိုလိုက္ မင္းၾကိဳက္ေဆာင္ၿပီး အခြင္႔အေရးရဖို႔ေခ်ာင္းေနၾကတဲ႔သူေတြပဲေလ။ နယ္ခ်ဲ႔ေခတ္က ခရိုနီေတြဆို အမ်ိဳးသစၥာေဖာက္ၿပီး ကိုယ္႔လူမ်ိဳးကိုယ္ျပန္ဖိႏိွပ္ၿပီး ဂုတ္ေသြးစုပ္ၾကတာေပါ႔။ ဒါေပမဲ႔ လူမ်ိဳးျခားခရိုနီေတြတာမ်ားတာပါ။ လြတ္လပ္ေရးရၿပီးေတာ႔ ၀န္ၾကီးခ်ဳပ္ဦးႏုေခတ္မွာေတာ႔ ေခတ္ပ်က္သူေ႒းေတြေပၚလာတာေပါ႔။ သူ႔ကၽြန္ဘ၀ကလြတ္လြတ္လာခ်င္းဆိုေတာ႔ တိုင္းေရးျပည္ေရးအတြက္ လုပ္စရာေတြ အမ်ားၾကီးရိွေသးတာေပါ႔။ အဲဒီလို ရႈပ္ေနတဲ႔ အခ်ိန္၊ ေပ်ာ္ေနတဲ႔အခ်ိန္၊ ေအာက္ေျခလြတ္ေနၾကတဲ႔ အခ်ိန္မွာ အရိုးစြဲေအာင္ ျဖစ္ေစတဲ႔ သားစဥ္ေျမးဆက္ ခရုိနီစနစ္ၾကီးကို အေကာင္အထည္ေဖာ္ၾကေတာ႔တာပဲေလ။ အဲဒိအခ်ိန္တုန္းက တိုင္းျပည္ျပန္လည္ထူေထာင္ေရးအတြက္ စီမံကိန္းအမ်ားအျပား လိုအပ္တယ္ေလ။ အဲဒါေတြက ခရိုနီေတြအတြက္ စားေပါက္ေတြပဲေလ။ ယံုေအာင္ေျပာ၊ ဟန္ေဆာင္လုပ္ျပၿပီး တစတစ ခရိုနီေတြ ခ်မ္းသာၾကြယ္၀လာၾကတယ္ေလ။
နယ္ခ်ဲ႔လက္ေအာက္က်ေရာက္ခဲ႔ေပမဲ႔ အဂၤလိပ္ေတြကစီးပြားေရးအခ်က္အခ်ာက်တဲ႔ ျမန္မာႏိုင္ငံကို အာရွမွာေျခကုတ္အေျခခ်ႏိုင္မည္႔ တိုင္းျပည္တစ္ခုအျဖစ္သတ္မွတ္ၿပီး ကိုယ္႔အိမ္လို အေကာင္းဆံုး တည္ေဆာက္ေပးခဲ႔ၾကတာဆိုေတာ႔။ စစ္ၿပီးေခတ္မွာ ျပည္သူေတြ စား၀တ္ေနေရးအတြက္ သိပ္မပူပင္ရေသးဘူး။စနစ္ေကာ စီးပြားေရးယႏၱရားကပါ ေခတ္မီေနတယ္လို႔ ဆိုႏိုင္တယ္။ လူဦးေရကလည္း ယခုေလာက္မေပါမ်ားသလို ေျမၾကီးက ေရႊသီးေနတယ္ဆိုေတာ႔ စားဖို႔ေသာက္ဖို႔အတြက္ သိပ္ၿပီး မဆင္းရဲၾကေသးဘူးေလ။ အခုေခတ္လို ရွိသမွ် ထြက္သမွ်ေတြကို ျပည္သူေတြ အလွ်ံပယ္စားဖို႔ မထားပဲ ရိွသမွ်အကုန္ ျပည္ပပို႔ၿပီး ကိုယ္႔အိတ္ထဲကိုယ္ထည္႔ေနၾကတဲ႔ ခရိုနီေတြမွ မရိွေသးတာ။ အဲဒီေတာ႔ ေျမၾကီးက ေရႊသီးတဲ႔ အမိေျမၾကီးက ျပည္သူေတြအတြက္ စားဖို႔ေလာက္ငွတယ္ေလ။ ေျမေတြကလည္း ေပါေတာ႔ အိမ္၀င္းျခံ၀င္းၾကီးေတြနဲ႔ ျပည္သူေတြ ေအးေအးခ်မ္းခ်မ္းေနႏိုင္တယ္ေလ။
ဦးႏုလည္းေျပာင္း ေန၀င္းလည္းလာေရာ..ျပည္သူပိုင္ဆိုတာေတြ ေခတ္စားလာတယ္။ ေဆြစဥ္မ်ိဳးဆက္ ေတြ႕သမွ်အကုန္ပိုင္ခ်င္တဲ႔ ခရိုနီေတြ အမ်ားအျပားေပၚလာေရာ။ ဟိုပိတ္ဒီပိတ္ ဟုိသိမ္းဒီသိမ္းလုပ္ၿပီး ျပည္သူေတြဆီက ပိုင္ဆိုင္မႈေတြအားလံုးကို ခရိုနီေတြက နည္းမ်ိဳးစံုသံုးၿပီးယူၾကတာ။ ကုန္ေစ်းႏႈန္းေတြျမင္႔တက္လာလို႔ ျပည္သူေတြစား၀တ္ေနေရးက်ပ္တည္းလာတယ္။ ဦးႏုေခတ္က ခရိုနီေတြအေနက်ပ္အစားက်ပ္လာၿပီး ေခတ္ပ်က္ခရိုနီေတြၾကီးစိုးလာတယ္။ အဲဒီအခ်ိန္ကစၿပီး ေပၚပင္ေတြေခတ္စားလာတယ္။ ဆိုင္ရာဆိုင္ရာေတြနဲ႔ေပါင္းၿပီး တိုင္းျပည္ၾကီးရဲ႕အေျခခံစီးပြားေရးအေဆာက္အအံုၾကီးကို ဖ်က္ဆီးပစ္လိုက္ေတာ႔တာ။ ခရိုနီေတြေၾကာင္႔ ေငြေၾကးေဖာင္းပြမႈေတြ အၾကီးအက်ယ္ျဖစ္လာေရာ။ အဲဒီအခ်ိန္မွာ ေန၀င္းအစိုးရက ေငြစကၠဴေတြဖ်က္သိမ္းတာေတြ အၾကိမ္ၾကိမ္လုပ္လိုက္တယ္။အဓိကကေတာ႔ လက္ရိွခရိုနီေတြေနရာမွာ ေခတ္သစ္ခရိုနီေတြကို အစားထိုးဖို႔ေလ။ လက္ရိွခရိုနီေတြမွာ ဓနအင္အားေတာင္႔တင္းေနရင္ မိမိအလိုက် ထင္သလို ျခယ္လွယ္လို႔မရဘူးေလ။ ဒါနဲ႔ပဲ ဦးႏုေခတ္ ခရိုနီေတြ အတံုးအလွဲခံရေတာ႔တာ။
ေန၀င္းက လမ္းစဥ္ပါတီတို႔ ေတဇလူငယ္တို႔လို လမ္းျပေကာင္းေတြေထားဖို႔ ေျပာေျပာၿပီး ခရုိနီေတြက တိုင္းျပည္မပ်က္ပ်က္ေအာင္ မမြဲမြဲေအာင္ ေရာင္းစားၾကေတာ႔တာ။ တိုင္းျပည္မျငိမ္မသက္ျဖစ္ေအာင္ ေရာင္စံုသူပုန္ေတြထၾကြေအာင္ ကရင္စစ္ပြဲေတြျဖစ္ေအာင္ တမင္လုပ္ဇာတ္ေတြလုပ္ၿပီး တိုင္းျပည္မျငိမ္မသက္ျဖစ္ေအာင္ လုပ္တယ္ေလ။ ျပည္သူေတြကို ကိုလိုနီေခတ္ကလို အသိဥာဏ္နည္းေအာင္ လုပ္ၿပီး အုပ္ခ်ဳပ္တယ္။ ပညာတတ္ေတြကို ေနရာမေပးဘူး။ ေဆြေတာ္မ်ိဳးေတာ္ ခရိုနီေတြပဲ ၾကီးစိုးတဲ႔ေခတ္ေပါ႔။ ျပည္ၾကီးခ်မ္းသာပါတယ္။ လူေတြခ်မ္းသာပါရဲ႕ ဘယ္ေနရာၾကည္႔ၾကည္႔ အဲဒီလက္တဆုပ္စာ ခရုိနီေတြပဲ သံုးႏိုင္ျဖဳန္းနိုင္ၾကတာ။ ျပည္သူေတြက်ပ္တည္းလာတိုင္း တိုင္းျပည္မျငိမ္မသက္ျဖစ္ေအာင္ လုပ္ဇာတ္ေလးေတြခင္းၿပီး အာမခံရဲေအာင္ ျခိမ္းေျခာက္လိုက္ အၾကမ္းဖက္လိုက္လုပ္လာေတာ႔ ျပည္သူေတြ မခံမရပ္ႏိုင္ျဖစ္လာတာေတာ႔ မဆင္းေပးမေနရ အဆင္႔ေရာက္ကုန္ေရာ။
အို အဲဒီေခတ္ၿပီးေတာ႔ ေနာက္တစ္ေခတ္ကို လူတိုင္းျမင္ရ ခံစားဖူးၾကတယ္ဆိုေတာ႔ ကိုယ္ေတြ႕ေတြ ျဖစ္ရပ္မွန္ေတြျဖစ္ခဲ႔တာေတြကို လူတိုင္းသိၿပီးၿပီမို႔ ေရႊေခတ္က ခရိုနီေတြဘယ္လို အျမတ္ထုတ္ၾကသလဲဆိုတာကိုေတာ႔ မေျပာေတာ႔ပါဘူးေနာ္။ အရင္ ကုန္ေစ်းႏႈန္းထက္ အခုကုန္ေစ်းႏႈန္းဘယ္ေလာက္ကြာသလဲ။ အရင္ ရန္ကုန္ျမိဳ႔လူေနမႈစားရိတ္နဲ႔ အခုစားရိတ္ဘယ္ေလာက္ကြာသလဲ။ ၀င္ေငြနဲ႔ ထြက္ေငြ ဘယ္ေလာက္ေတာင္ ကြာျခားၿပီး က်ပ္တည္းလာသလဲဆိုတာကို တြက္တတ္ရင္ အခုခရိုနီေတြရဲ႕ စရိုက္ကို ျပည္သူေတြ သိၾကမွာပါ။ က်ေနာ္လည္း ခရိုနီလုပ္ခ်င္ေဇာနဲ႔တာ ခရိုနီေတြအေၾကာင္းေလ႔လာၾကည္႔မိတာ။ ဆက္ကို မေလ႔လာရဲေတာ႔ဘူး။ သူတို႔က သူေတာ္ေကာင္းေယာင္ေဆာင္ထားတဲ႔ ေျမေခြးအိုၾကီးေတြေလ။ နာမည္ေကာင္းယူရမယ္ဆိုရင္ ထိပ္ဆံုးက ရပ္ၿပီး ဘာလုပ္ေပးမယ္။ ဘယ္လိုလုပ္ေနတယ္။ ေျပာေျပာၿပီး ရသမွ်အခြင္႔အေရးေတြကို မ်က္ႏွာေျပာင္တိုက္ၿပီး အကုန္ယူပစ္တာ။ အမ်ိဳးဂုဏ္လည္း မၾကည္႔၊ တိုင္းျပည္မ်က္ႏွာလည္း မေထာက္၊ ဘာသာ သာသနာကိုလည္း မေလးစား မၾကည္ညိဳတဲ႔အျပင္ လူမ်ိဳးေရး၊ ဘာသာေရးေတြ အေၾကာင္းအမ်ိဳးမ်ိဴးျပၿပီး လုပ္ဇာတ္ေတြခင္း၊ ရန္တိုက္ပြဲေတြလုပ္ေပးၿပီး အခြင္႔ေကာင္းယူဖို႔ေစာင္႔ေနၾကတာ။ တိုင္းျပည္ေရာင္းစား၊ လူမ်ိဳးေရာင္းစားဖို႔ စနစ္တက်နဲ႔ကို ေစာင္႔ေနၾကတာ။ စီးပြားေရးလုပ္ငန္းရွင္နဲ႔ ခရိုနီနဲ႔ လံုး၀ကို မတူဘူး လုပ္ငန္းရွင္ေတြက ျပည္သူေတြစား၀တ္ေနေရးအတြက္ အလုပ္အကိုင္အခြင္႔အလမ္းေတြကို ေပးတယ္။ တိုင္းျပည္ၾကီး အေျခခံစီးပြားေရး အေဆာက္အအံုေတြနဲ႔ ခိုင္မာလာေအာင္ အေျမာ္အျမင္ရိွရိွနဲ႔ စိမံကိန္းေတြေဖာ္ေဆာင္တယ္။ ခရိုနီေတြကေတာ႔ ဘယ္ကေန ၾကားေပါက္ရမလဲ။ ဘယ္ကေန သယံဇာတေတြခိုးထုတ္ေရာင္းစားရမလဲ။ ျပည္သူေတြဆီက ေငြေတြကို ဘယ္လိုနည္းေတြသံုးၿပီး ညွစ္ရမလဲ။ ကုန္ေစ်းႏႈန္းတက္ေအာင္ ဘယ္လိုလုပ္ရမလဲ။ စားကုန္ေသာက္ကုန္ စားသံုးကုန္ေစ်းေတြ ျမင္႔တက္ေအာင္ ဘယ္လို နည္းေတြနဲ႔ တားျမစ္ရမလဲဆိုတဲ႔ နည္းေတြကိုသံုးၿပီး ျပည္သူေတြဆီက ရသမွ်အကုန္ညွစ္၊ တိုင္းျပည္ဆီက ေရာင္းလို႔ရသမွ် အကုန္ယူၾကတာ။ ဆင္းရဲျခင္းလြတ္ကင္းေအာင္ လမ္းျပေဆာင္ပါမည္ဆုိၿပီး ေျပာင္ေျပာင္ ေျပာင္ မ်က္ႏွာရူးေတြေျပာင္၊ ေျပာင္ေျပာင္ေျပာင္ တိုင္းျပည္ၾကီးလည္းေေျပာင္၊ ေျပာင္ေျပာင္ေျပာင္ ငါ႔ဖင္လည္းေျပာင္မွာ ေၾကာက္သျဖင္႔ ခရိုနီသားမက္ျဖစ္ခ်င္တဲ႔ အိပ္မက္ေလးကို ေၾကာက္ေၾကာက္ၾကီးနဲ႔ကို ဖ်က္လိုက္ပါေၾကာင္း အသိအလင္းေၾကညာအပ္ပါတယ္လို႕လဲ ေျပာလိုက္ေရာ...ခရိုနီေတြက တေျဖာင္းေျဖာင္းလက္ခုပ္တီးၿပီး ေထာက္ခံပါတယ္ ေထာက္ခံပါတယ္လို႔လဲ ၀ိုင္းေအာ္ေရာ..က်ေနာ္လည္း အိပ္ရာကေနလန္႔ႏိုးသြားတာေပါ႔...ေအာ္ေအာ္..အိပ္တာေတာင္ အိပ္မက္ဆိုးမက္မွာကို ေၾကာက္ေနရေသးတယ္ေနာ္..ဒုကၡ..ဒုကၡ..
ခရိုနီ ခရိုနီနဲ႔ ေခတ္အဆက္ဆက္မွာ ေရပန္းစားေနေတာ႔။ က်ေနာ္လည္း ခရိုနီသားမက္ျဖစ္ခ်င္တဲ႔စိတ္ေတြ တဖြားဖြား ေပၚလာေတာ႔တာေပါ႔။ ခရိုနီျဖစ္ခ်င္လြန္းလို႔ အိပ္မက္ေတာင္ မက္တယ္။ အဲဒီအိပ္မက္ေလးကေတာ႔....
တေန႔မွာ....
ကိုယ္က ခရိုနီသားမက္ေလးျဖစ္ခ်င္ေတာ႔ ေယာကၡမအလိုက်ေနတတ္ေအာင္ခရိုနီအေၾကာင္းေလး ဘာေလးေလ႔လာၾကည္႔မိတယ္။
ေလ႔လာၾကည္႔ေတာ႔မွ ခရိုနီဆိုတာ သူေတာင္းစားထက္ေတာင္ အရွက္မရိွတာကို သြားေတြ႕ရတယ္။ ခရိုနီေတြ ခ်မ္းသာလို႔ မနာလိုမရႈစိတ္ေတြနဲ႔ ေျပာမိတာ မဟုတ္ဘူးေနာ္။ တကယ္႔ကို ခရိုနီသားမက္ေလးျဖစ္ခ်င္လြန္းလို႔ သူတို႔စရိုက္ေတြ သဘာ၀ေတြကို အတြင္းက်က်ေလ႔လာလိုက္တာ ေအာ္ေၾကာလန္ၿပီး ေအာ႔ႏွလံုးနာခဲ႔ရတဲ႔အျဖစ္ေတြကို ၾကံဳလိုက္ရလို႔ေလ။
ခရိုနီတိုင္း မေကာင္းဘူးလို႔ ေျပာေနတာမဟုတ္ဘူးေနာ္။ လယ္ေလးေတြသိမ္း၊ အိမ္ယာစီမံကိန္းေတြလုပ္၊ ေက်ာက္လုပ္ကြက္ေတြတူးေဖာ္၊ သဘာ၀သယံဇာတေတြေရာင္းစား၊
ဖုန္းကားေျမေတြကို ျပည္သူေတြ မပိုင္ႏိုင္ေအာင္ လက္၀ါးၾကီးအုပ္ေစ်းတင္၊ သြင္းကုန္၊ ထုတ္ကုန္ေတြကို ဆိုင္ရာပိုင္ရာေတြနဲ႔ေပါင္းၿပီး ပိတ္လိုက္ဖြင္႔လိုက္ တင္ပို႔လိုက္ တင္သြင္းလိုက္နဲ႔ တိုင္းျပည္၀င္ေငြေတြကို သူတို႔အိတ္ထဲလွလွပပေလး ထည္႔တတ္ၾကတဲ႔သူေတြကို ခရိုနီေတြလို႔ေခၚသဗ်။
သူတို႔က ေက်ာလို႔ရတဲ႔သူေတြကို မ်က္ႏွာေၾကာၾကီးေတြနဲ႔ အထက္စီးကေန ေမာက္ေမာက္မာမာ ဂုတ္ေသြးစုပ္တတ္ၿပီး ဖားရမည္႔သူေတြကိုက်ေတာ႔ ပါးစပ္ၾကီးတဟဟ ျပံဳးဖီဖီၾကီးနဲ႔ ေပါက္တင္ညိဳေခါင္းတညိမ္႔ညိမ္႔လုပ္ၿပီး က်လာတဲ႔ မစင္ေပါက္ကိုလွ်က္ေပးဖို႔ ေစာင္႔ေနေလရဲ႕။ ခရိုနီဆိုတာ အရွက္မရိွတဲ႔ သူေတာင္းစားအၾကီးစားေတြ ထက္ဆိုးပါတယ္။ သူခိုးလုပ္သင္႔လည္းလုပ္ ေတာင္းသင္႔တယ္ဆိုလည္းေတာင္းစားတတ္တဲ႔သူေတြေပါ႔။
အရွက္လည္းမရိွ၊ ေလာဘေဇာေတြမသတ္ႏိုင္တဲ႔ ျဗိတၱာအၾကီးစားေတြေလ။ သူတို႔ဆယ္သက္စားမကုန္ေအာင္ ဂုတ္ေသြးစုပ္အျမတ္ထုတ္ၿပီး တိုင္းျပည္နစ္နာ ျပည္သူေတြဆင္းရဲသြားတာေတာင္ ေက်နပ္အားရမႈမရိွပဲ သားစဥ္ေျမးဆက္ ဆင္းရဲသားေတြအေပၚ လူမ်ားစုအေပၚ ဂုတ္ေသြးစုပ္အျမတ္ထုတ္ႏိုင္ေအာင္ လက္ဆင္႔ကမ္းခဲ႔ၾကတဲ႔သူေတြေလ။ အဲအဲ..မသိတဲ႔သူေတြက်ေတာ႔ ခရိုနီေတြနဲ႔ စီးပြားေရးလုပ္ငန္းရွင္ေတြကို အတူတူပဲလို႔ ထင္တတ္ၾကတယ္။ စီးပြားေရးလုပ္ငန္းရွင္ အခ်ိဳ႕လည္း ခရိုနီဆန္ဆန္လုပ္ၾကသူေတြရိွေနၾကလို႔ေလ။
အာဏာရွင္ေတြ အၾကံအဖန္အက်င္႔ပ်က္ျခစားေနတဲ႔ အၾကီးအကဲေတြနဲ႔ေပါင္းၿပီး ရိုက္စားဂြင္ေတြ တနပ္စားဂြင္ေတြဆင္ၿပီး ကိုယ္က်ိဳးအတြက္ မက်န္က်န္ေအာင္ စီမံကိန္းအၾကီးၾကီးေတြေျပာ၊ အက်ိဳးအျမတ္အၾကီးၾကီးေတြျပၿပီး လက္ေတြ႕က်ေတာ႔ ဘာတစ္ခုမွ မျဖစ္လာပဲ ဟိုအေၾကာင္းျပ ဒီအေၾကာင္းျပ အရံွဴးအမ်ိဳးမ်ိဳးျပၿပီး သူတို႔ အိမ္ေတြယာေတြလုပ္ငန္းေတြတာ အၾကီးၾကီးျဖစ္သြားၾကတာ။တိုင္းျပည္ၾကီးက အရိွကေန မရိွဆင္းရဲအျဖစ္ကို ေရာက္ေရာ။ ေရွးေခတ္က ခရိုနီေတြၾကီးစိုးခဲ႔လို႔လည္း လူေတြပ်က္စီးၾကရတာ။ ဘုရင္စနစ္တုန္းကဆို ေတာ္ေတာ္ေလးဆိုးတယ္။ အာဏာရွင္ေတြ လက္ရဲဇက္ရဲလူသတ္သမားေတြေတာင္ ခရိုနီေတြေလာက္ မဆိုးဘူး။ အဲဒီအခ်ိန္က ခရိုနီေတြဆို ထင္တိုင္းက်ဲခဲ႔ၾကတာ။ ဘုရင္ေခတ္မွာလည္း ခရိုနီေတြေၾကာင္႔ လူမ်ိဳးအခ်င္းခ်င္း ဂုတ္ေသြးစုပ္ခံရၿပီး အက်င္႔စရိတၱေတြပ်က္ တိုင္းျပည္ၾကီးကို ေကာင္းေကာင္း မအုပ္ခ်ဳပ္ႏိုင္ေတာ႔ပဲ တပါးသူေတြနယ္ခ်ဲ႔တာ ခံရၿပီး သူ႕ကၽြန္ဘ၀ေတြ ေရာက္ခဲ႔ရတယ္။ ကိုလိုနီေခတ္မွာလည္း တိုင္းတပါးခရိုနီေတြက ကိုယ္႔လူမ်ိဳးေတြကို နည္းမ်ိဳးစံုနဲ႔ မိႈင္းသြင္းၿပီး အက်င္႔ေတြ မပ်က္ပ်က္ေအာင္ လုပ္ၾကတယ္ေလ။ တရုတ္ျပည္မွာဆိုရင္ ခရိုနီေတြက တရုတ္လူမ်ိဳးေတြကို ဘိန္းစားေတြျဖစ္ေအာင္လုပ္၊ ေလာင္းကစားသမားေတြ အရက္သမားေတြျဖစ္ေအာင္ လုပ္ၿပီး မပ်က္ပ်က္ေအာင္ ဖ်က္ဆီးၾကတာ။ အဂၤလိပ္လက္ေအာက္ေရာက္ခဲ႔တုန္းကလည္း အေပ်ာ္အပါး အေပါ႔အပါးၾကိဳက္တတ္တဲ႔ ျမန္မာလူမ်ိဳးေတြကို ဆယ္ႏွစ္လရာသီပြဲေတာ္ေတြနဲ႔ သံုးတတ္ျဖဳန္းတတ္ေအာင္ စၿပီး ဖ်က္ဆီးခဲ႔တာလို႔လဲ ခရိုနီဖခင္ၾကီးေတြဆီက ၾကားခဲ႔ရတယ္။
သံုးတတ္ ျဖဳန္းတတ္ ေသာက္တတ္ စားတတ္ ေပ်ာ္တတ္ ပါးတတ္ၿပီး ေအာက္ေျခလြတ္ေနမွလည္း ကိုယ္႔ကိုကိုယ္ အထင္ၾကီးေနတဲ႔သူေတြ လက္ထဲမွာ ေငြအျမဲလိုေနမွာ။ ေငြလိုေနမွလည္း ခိုင္းသမွ်ကို လက္ရဲဇက္ရဲလုပ္ရဲမွာတဲ႔။ အဂၤလိပ္နယ္ခ်ဲ႔ေတြဆိုေတာ႔ ျမန္မာေတြ တိုးတက္ၾကီးပြားလာမွာကို မလိုလားဘူး။ ျမန္မာအခ်င္းခ်င္း ရန္ျဖစ္ေနတာ။ ျမန္မာအခ်င္းခ်င္း တစ္ေယာက္နဲ႔တစ္ေယာက္ ေခါင္းပံုျဖတ္ေနတာ။ ျမန္မာအခ်င္းခ်င္း အႏိုင္က်င္႔ႏိွပ္စက္ေနတာကိုပဲ လိုခ်င္တယ္ေလ။ ဒါမွလည္း သူတို႔အုပ္ခ်ဳပ္ရတာ လြယ္ကူမွာေပါ႔။ အျပစ္လာေျပာရင္လည္း ငါတို႔ ႏိွပ္စက္တာ မဟုတ္ဘူး မင္းတို႔လူမ်ိဳးအခ်င္းခ်င္း ႏိွပ္စက္ၾကတာ။ ငါတို႔က သိမ္းထားတဲ႔ ရန္ကုန္ျမိဳ႔ေတာ္ကိုေတာင္ အာရွမွာေခတ္အမီဆံုး အေကာင္းဆံုးျဖစ္ေအာင္ ျမိဳ႔သစ္တည္ေပးခဲ႔တာ ဆိုၿပီး အသံေကာင္းဟစ္ျပေနဦးမယ္။ ေတြ႕လား ရန္ကုန္ျပည္သူ႔ေဆးရံုၾကီး၊ ၀န္ၾကီးမ်ားရံုးဆိုၿပီး နမူနာျပေနဦးမွာ။ အဲဒီေခတ္က ရန္ကုန္ကို အေကာင္းဆံုးလမ္းေတြတည္ေဆာက္ၿပီး ျမိဳ႔အဂၤါရပ္နဲ႔အညီ ေရလာေျမာင္းေတြ၊ မိလႅာပိုက္ေတြ၊ လမ္းေတြကို စနစ္တက်လုပ္ေပးၿပီး တည္ခဲ႔တာ။ ေနာက္ပိုင္းတည္တဲ႔ျမိဳ႔သစ္ေတြနဲ႔ ငါတို႔တည္ခဲ႔တဲ႔ ျမိဳ႔နယ္၆ျမိဳ႔နယ္နဲ႔ယွဥ္ၾကည္႔ မမီေစရဘူးဆိုၿပီး လက္မေထာင္ ေျပာေနမွျဖင္႔ ခံေနရဦးမွာ။
ခရိုနီေတြဆိုတာ မင္းလိုလိုက္ မင္းၾကိဳက္ေဆာင္ၿပီး အခြင္႔အေရးရဖို႔ေခ်ာင္းေနၾကတဲ႔သူေတြပဲေလ။ နယ္ခ်ဲ႔ေခတ္က ခရိုနီေတြဆို အမ်ိဳးသစၥာေဖာက္ၿပီး ကိုယ္႔လူမ်ိဳးကိုယ္ျပန္ဖိႏိွပ္ၿပီး ဂုတ္ေသြးစုပ္ၾကတာေပါ႔။ ဒါေပမဲ႔ လူမ်ိဳးျခားခရိုနီေတြတာမ်ားတာပါ။ လြတ္လပ္ေရးရၿပီးေတာ႔ ၀န္ၾကီးခ်ဳပ္ဦးႏုေခတ္မွာေတာ႔ ေခတ္ပ်က္သူေ႒းေတြေပၚလာတာေပါ႔။ သူ႔ကၽြန္ဘ၀ကလြတ္လြတ္လာခ်င္းဆိုေတာ႔ တိုင္းေရးျပည္ေရးအတြက္ လုပ္စရာေတြ အမ်ားၾကီးရိွေသးတာေပါ႔။ အဲဒီလို ရႈပ္ေနတဲ႔ အခ်ိန္၊ ေပ်ာ္ေနတဲ႔အခ်ိန္၊ ေအာက္ေျခလြတ္ေနၾကတဲ႔ အခ်ိန္မွာ အရိုးစြဲေအာင္ ျဖစ္ေစတဲ႔ သားစဥ္ေျမးဆက္ ခရုိနီစနစ္ၾကီးကို အေကာင္အထည္ေဖာ္ၾကေတာ႔တာပဲေလ။ အဲဒိအခ်ိန္တုန္းက တိုင္းျပည္ျပန္လည္ထူေထာင္ေရးအတြက္ စီမံကိန္းအမ်ားအျပား လိုအပ္တယ္ေလ။ အဲဒါေတြက ခရိုနီေတြအတြက္ စားေပါက္ေတြပဲေလ။ ယံုေအာင္ေျပာ၊ ဟန္ေဆာင္လုပ္ျပၿပီး တစတစ ခရိုနီေတြ ခ်မ္းသာၾကြယ္၀လာၾကတယ္ေလ။
နယ္ခ်ဲ႔လက္ေအာက္က်ေရာက္ခဲ႔ေပမဲ႔ အဂၤလိပ္ေတြကစီးပြားေရးအခ်က္အခ်ာက်တဲ႔ ျမန္မာႏိုင္ငံကို အာရွမွာေျခကုတ္အေျခခ်ႏိုင္မည္႔ တိုင္းျပည္တစ္ခုအျဖစ္သတ္မွတ္ၿပီး ကိုယ္႔အိမ္လို အေကာင္းဆံုး တည္ေဆာက္ေပးခဲ႔ၾကတာဆိုေတာ႔။ စစ္ၿပီးေခတ္မွာ ျပည္သူေတြ စား၀တ္ေနေရးအတြက္ သိပ္မပူပင္ရေသးဘူး။စနစ္ေကာ စီးပြားေရးယႏၱရားကပါ ေခတ္မီေနတယ္လို႔ ဆိုႏိုင္တယ္။ လူဦးေရကလည္း ယခုေလာက္မေပါမ်ားသလို ေျမၾကီးက ေရႊသီးေနတယ္ဆိုေတာ႔ စားဖို႔ေသာက္ဖို႔အတြက္ သိပ္ၿပီး မဆင္းရဲၾကေသးဘူးေလ။ အခုေခတ္လို ရွိသမွ် ထြက္သမွ်ေတြကို ျပည္သူေတြ အလွ်ံပယ္စားဖို႔ မထားပဲ ရိွသမွ်အကုန္ ျပည္ပပို႔ၿပီး ကိုယ္႔အိတ္ထဲကိုယ္ထည္႔ေနၾကတဲ႔ ခရိုနီေတြမွ မရိွေသးတာ။ အဲဒီေတာ႔ ေျမၾကီးက ေရႊသီးတဲ႔ အမိေျမၾကီးက ျပည္သူေတြအတြက္ စားဖို႔ေလာက္ငွတယ္ေလ။ ေျမေတြကလည္း ေပါေတာ႔ အိမ္၀င္းျခံ၀င္းၾကီးေတြနဲ႔ ျပည္သူေတြ ေအးေအးခ်မ္းခ်မ္းေနႏိုင္တယ္ေလ။
ဦးႏုလည္းေျပာင္း ေန၀င္းလည္းလာေရာ..ျပည္သူပိုင္ဆိုတာေတြ ေခတ္စားလာတယ္။ ေဆြစဥ္မ်ိဳးဆက္ ေတြ႕သမွ်အကုန္ပိုင္ခ်င္တဲ႔ ခရိုနီေတြ အမ်ားအျပားေပၚလာေရာ။ ဟိုပိတ္ဒီပိတ္ ဟုိသိမ္းဒီသိမ္းလုပ္ၿပီး ျပည္သူေတြဆီက ပိုင္ဆိုင္မႈေတြအားလံုးကို ခရိုနီေတြက နည္းမ်ိဳးစံုသံုးၿပီးယူၾကတာ။ ကုန္ေစ်းႏႈန္းေတြျမင္႔တက္လာလို႔ ျပည္သူေတြစား၀တ္ေနေရးက်ပ္တည္းလာတယ္။ ဦးႏုေခတ္က ခရိုနီေတြအေနက်ပ္အစားက်ပ္လာၿပီး ေခတ္ပ်က္ခရိုနီေတြၾကီးစိုးလာတယ္။ အဲဒီအခ်ိန္ကစၿပီး ေပၚပင္ေတြေခတ္စားလာတယ္။ ဆိုင္ရာဆိုင္ရာေတြနဲ႔ေပါင္းၿပီး တိုင္းျပည္ၾကီးရဲ႕အေျခခံစီးပြားေရးအေဆာက္အအံုၾကီးကို ဖ်က္ဆီးပစ္လိုက္ေတာ႔တာ။ ခရိုနီေတြေၾကာင္႔ ေငြေၾကးေဖာင္းပြမႈေတြ အၾကီးအက်ယ္ျဖစ္လာေရာ။ အဲဒီအခ်ိန္မွာ ေန၀င္းအစိုးရက ေငြစကၠဴေတြဖ်က္သိမ္းတာေတြ အၾကိမ္ၾကိမ္လုပ္လိုက္တယ္။အဓိကကေတာ႔ လက္ရိွခရိုနီေတြေနရာမွာ ေခတ္သစ္ခရိုနီေတြကို အစားထိုးဖို႔ေလ။ လက္ရိွခရိုနီေတြမွာ ဓနအင္အားေတာင္႔တင္းေနရင္ မိမိအလိုက် ထင္သလို ျခယ္လွယ္လို႔မရဘူးေလ။ ဒါနဲ႔ပဲ ဦးႏုေခတ္ ခရိုနီေတြ အတံုးအလွဲခံရေတာ႔တာ။
ေန၀င္းက လမ္းစဥ္ပါတီတို႔ ေတဇလူငယ္တို႔လို လမ္းျပေကာင္းေတြေထားဖို႔ ေျပာေျပာၿပီး ခရုိနီေတြက တိုင္းျပည္မပ်က္ပ်က္ေအာင္ မမြဲမြဲေအာင္ ေရာင္းစားၾကေတာ႔တာ။ တိုင္းျပည္မျငိမ္မသက္ျဖစ္ေအာင္ ေရာင္စံုသူပုန္ေတြထၾကြေအာင္ ကရင္စစ္ပြဲေတြျဖစ္ေအာင္ တမင္လုပ္ဇာတ္ေတြလုပ္ၿပီး တိုင္းျပည္မျငိမ္မသက္ျဖစ္ေအာင္ လုပ္တယ္ေလ။ ျပည္သူေတြကို ကိုလိုနီေခတ္ကလို အသိဥာဏ္နည္းေအာင္ လုပ္ၿပီး အုပ္ခ်ဳပ္တယ္။ ပညာတတ္ေတြကို ေနရာမေပးဘူး။ ေဆြေတာ္မ်ိဳးေတာ္ ခရိုနီေတြပဲ ၾကီးစိုးတဲ႔ေခတ္ေပါ႔။ ျပည္ၾကီးခ်မ္းသာပါတယ္။ လူေတြခ်မ္းသာပါရဲ႕ ဘယ္ေနရာၾကည္႔ၾကည္႔ အဲဒီလက္တဆုပ္စာ ခရုိနီေတြပဲ သံုးႏိုင္ျဖဳန္းနိုင္ၾကတာ။ ျပည္သူေတြက်ပ္တည္းလာတိုင္း တိုင္းျပည္မျငိမ္မသက္ျဖစ္ေအာင္ လုပ္ဇာတ္ေလးေတြခင္းၿပီး အာမခံရဲေအာင္ ျခိမ္းေျခာက္လိုက္ အၾကမ္းဖက္လိုက္လုပ္လာေတာ႔ ျပည္သူေတြ မခံမရပ္ႏိုင္ျဖစ္လာတာေတာ႔ မဆင္းေပးမေနရ အဆင္႔ေရာက္ကုန္ေရာ။
အို အဲဒီေခတ္ၿပီးေတာ႔ ေနာက္တစ္ေခတ္ကို လူတိုင္းျမင္ရ ခံစားဖူးၾကတယ္ဆိုေတာ႔ ကိုယ္ေတြ႕ေတြ ျဖစ္ရပ္မွန္ေတြျဖစ္ခဲ႔တာေတြကို လူတိုင္းသိၿပီးၿပီမို႔ ေရႊေခတ္က ခရိုနီေတြဘယ္လို အျမတ္ထုတ္ၾကသလဲဆိုတာကိုေတာ႔ မေျပာေတာ႔ပါဘူးေနာ္။ အရင္ ကုန္ေစ်းႏႈန္းထက္ အခုကုန္ေစ်းႏႈန္းဘယ္ေလာက္ကြာသလဲ။ အရင္ ရန္ကုန္ျမိဳ႔လူေနမႈစားရိတ္နဲ႔ အခုစားရိတ္ဘယ္ေလာက္ကြာသလဲ။ ၀င္ေငြနဲ႔ ထြက္ေငြ ဘယ္ေလာက္ေတာင္ ကြာျခားၿပီး က်ပ္တည္းလာသလဲဆိုတာကို တြက္တတ္ရင္ အခုခရိုနီေတြရဲ႕ စရိုက္ကို ျပည္သူေတြ သိၾကမွာပါ။ က်ေနာ္လည္း ခရိုနီလုပ္ခ်င္ေဇာနဲ႔တာ ခရိုနီေတြအေၾကာင္းေလ႔လာၾကည္႔မိတာ။ ဆက္ကို မေလ႔လာရဲေတာ႔ဘူး။ သူတို႔က သူေတာ္ေကာင္းေယာင္ေဆာင္ထားတဲ႔ ေျမေခြးအိုၾကီးေတြေလ။ နာမည္ေကာင္းယူရမယ္ဆိုရင္ ထိပ္ဆံုးက ရပ္ၿပီး ဘာလုပ္ေပးမယ္။ ဘယ္လိုလုပ္ေနတယ္။ ေျပာေျပာၿပီး ရသမွ်အခြင္႔အေရးေတြကို မ်က္ႏွာေျပာင္တိုက္ၿပီး အကုန္ယူပစ္တာ။ အမ်ိဳးဂုဏ္လည္း မၾကည္႔၊ တိုင္းျပည္မ်က္ႏွာလည္း မေထာက္၊ ဘာသာ သာသနာကိုလည္း မေလးစား မၾကည္ညိဳတဲ႔အျပင္ လူမ်ိဳးေရး၊ ဘာသာေရးေတြ အေၾကာင္းအမ်ိဳးမ်ိဴးျပၿပီး လုပ္ဇာတ္ေတြခင္း၊ ရန္တိုက္ပြဲေတြလုပ္ေပးၿပီး အခြင္႔ေကာင္းယူဖို႔ေစာင္႔ေနၾကတာ။ တိုင္းျပည္ေရာင္းစား၊ လူမ်ိဳးေရာင္းစားဖို႔ စနစ္တက်နဲ႔ကို ေစာင္႔ေနၾကတာ။ စီးပြားေရးလုပ္ငန္းရွင္နဲ႔ ခရိုနီနဲ႔ လံုး၀ကို မတူဘူး လုပ္ငန္းရွင္ေတြက ျပည္သူေတြစား၀တ္ေနေရးအတြက္ အလုပ္အကိုင္အခြင္႔အလမ္းေတြကို ေပးတယ္။ တိုင္းျပည္ၾကီး အေျခခံစီးပြားေရး အေဆာက္အအံုေတြနဲ႔ ခိုင္မာလာေအာင္ အေျမာ္အျမင္ရိွရိွနဲ႔ စိမံကိန္းေတြေဖာ္ေဆာင္တယ္။ ခရိုနီေတြကေတာ႔ ဘယ္ကေန ၾကားေပါက္ရမလဲ။ ဘယ္ကေန သယံဇာတေတြခိုးထုတ္ေရာင္းစားရမလဲ။ ျပည္သူေတြဆီက ေငြေတြကို ဘယ္လိုနည္းေတြသံုးၿပီး ညွစ္ရမလဲ။ ကုန္ေစ်းႏႈန္းတက္ေအာင္ ဘယ္လိုလုပ္ရမလဲ။ စားကုန္ေသာက္ကုန္ စားသံုးကုန္ေစ်းေတြ ျမင္႔တက္ေအာင္ ဘယ္လို နည္းေတြနဲ႔ တားျမစ္ရမလဲဆိုတဲ႔ နည္းေတြကိုသံုးၿပီး ျပည္သူေတြဆီက ရသမွ်အကုန္ညွစ္၊ တိုင္းျပည္ဆီက ေရာင္းလို႔ရသမွ် အကုန္ယူၾကတာ။ ဆင္းရဲျခင္းလြတ္ကင္းေအာင္ လမ္းျပေဆာင္ပါမည္ဆုိၿပီး ေျပာင္ေျပာင္ ေျပာင္ မ်က္ႏွာရူးေတြေျပာင္၊ ေျပာင္ေျပာင္ေျပာင္ တိုင္းျပည္ၾကီးလည္းေေျပာင္၊ ေျပာင္ေျပာင္ေျပာင္ ငါ႔ဖင္လည္းေျပာင္မွာ ေၾကာက္သျဖင္႔ ခရိုနီသားမက္ျဖစ္ခ်င္တဲ႔ အိပ္မက္ေလးကို ေၾကာက္ေၾကာက္ၾကီးနဲ႔ကို ဖ်က္လိုက္ပါေၾကာင္း အသိအလင္းေၾကညာအပ္ပါတယ္လို႕လဲ ေျပာလိုက္ေရာ...ခရိုနီေတြက တေျဖာင္းေျဖာင္းလက္ခုပ္တီးၿပီး ေထာက္ခံပါတယ္ ေထာက္ခံပါတယ္လို႔လဲ ၀ိုင္းေအာ္ေရာ..က်ေနာ္လည္း အိပ္ရာကေနလန္႔ႏိုးသြားတာေပါ႔...ေအာ္ေအာ္..အိပ္တာေတာင္ အိပ္မက္ဆိုးမက္မွာကို ေၾကာက္ေနရေသးတယ္ေနာ္..ဒုကၡ..ဒုကၡ..
No comments:
Post a Comment