ျပည္သူေတြ တာ၀န္ေက်တယ္ (၁)
က်ေနာ္တို႔အဖြဲ႔ ခရီးထြက္ခဲ့ၾကတယ္။ ေရွးဦးမစြ ေရာက္ဖူးေပါက္ဖူးျခင္း တႀကိမ္မွ်မရွိေသးတဲ့ အညာေဒသ ခင္ဦးၿမိဳ႕နယ္ ဆိုပါေတာ့။ အဓိက ဖိတ္ေခၚသူက ခင္ဦးၿမိဳ႕နယ္ သရက္ပင္စုေက်းရြာက ပရဟိတေက်ာင္းတိုက္မွ သက္ေတာ္ (၈၀) ၀ါ ေတာ္ (၆၀) ရနာယက ဆရာေတာ္ရဲ႕ ကိုယ္ပိုင္ယာေျမေလးကို ေရာင္းခ်ၿပီး ဘုရားသိမ္ေက်ာင္း တည္ထားဖုိ႔ကိစၥကေန ခင္ဦးၿမိဳ႕နယ္အတြင္းက လယ္သိမ္းခံ ေျမသိမ္းခံ ေတာင္သူေတြရဲ႕ ကိစၥေတြအဆံုး သိမ္းႀကံဳးၿပီး မွတ္တမ္းတင္ႏိုင္ခဲ့ပါ တယ္။
ဆရာေတာ္ဘုရားဟာ သက္ေတာ္(၈၀) ၀ါေတာ္(၆၀) ရလုိ႔ အိုလြန္းၿပီျဖစ္တဲ့အေပၚမွာ သူ႔ဆႏၵကို အေကာင္အထည္ေပၚ ေအာင္ အားလံုးေသာ ဒကာ၊ ဒကာမေတြကလည္း ဆႏၵရွိေနၾကပါတယ္။ အဲဒီအတြက္ ေနာက္တႀကိမ္ ထပ္မံၿပီး ဌာန ဆိုင္ရာအႀကီးအကဲေတြကို စာတင္ဖုိ႔၊ လန (၃၉) ခြင့္ျပဳေပးဖုိ႔ ဆရာေတာ္ႏွင့္တကြ အားလံုးေသာ တပည့္ဒကာ၊ ဒကာမ ေတြက လက္မွတ္ေရးထုိးၿပီး တင္ျပၾကဖုိ႔ စီစဥ္ႏိုင္ခဲ့ပါတယ္။ ဒီေနရာမွာ ေျပာဖုိ႔လုိတာက သာသနာေရာင္၊ ဘာသာေရာင္ ထြန္းလင္းေျပာင္ခ်င္ၾကတယ္ဆိုတဲ့ ဗုဒၵဘာသာ၀င္ေတြဟာ သာသနအက်ဳိးေယာင္ေယာင္ နဲ႔ ကိုယ္က်ဳိးရွာလုိၾကတာကို ထည့္သြင္းေျပာရေတာ့မွာ ျဖစ္ပါတယ္။ ဆရာေတာ္ဘုရားဟာ သူ႔စိတ္ဆႏၵျဖစ္ေပၚတာကို ဘယ္တပည့္ ဒကာကိုမွ တာ ၀န္မပိေစဘဲ ကိုယ့္ ရွိတာေလးနဲ႔ ျဖစ္ေအာင္ ေဆာင္ရြက္ရာမွာ ဒီေျမေပၚမွာ အကြက္ရိုက္ၿပီးရင္ ကိုယ္က်ဳိးအတြက္ သံုးလုိ သူေတြက ရွိေနတယ္။ ေပးကိုေပးရမယ္ ဆိုတာမ်ဳိးေတြ ျဖစ္ေပၚလာလုိ႔ ဒီဘုရားသိမ္ေက်ာင္း ဆက္လက္ေဆာင္ရြက္ႏိုင္ ျခင္းမရွိ ျဖစ္ေနၾကျခင္းပါ။
ေရာက္တံုးေရာက္ခုိက္ အသက္တရာမေနရေပသည့္ အမႈတရာေပြရတယ္ဆိုသလုိ တျခားေသာ ေဒသခံေတြရဲ႕ ၾကံဳေတြ႔ ခံစားေနၾကတဲ့ျပႆနာေတြလည္း ၾကားသိခဲ့ရပါတယ္။ ခင္ဦးၿမိဳ႕နယ္အတြင္းမွာလည္း ဟိုးႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာကတည္းက သိမ္းဆည္းခံထားရတဲ့ ယာေျမေတြရွိေနပါတယ္။ အမႈႏွစ္ခုမွာ ပထမတခုက လယ္ယာေျမ (၄၃) ဧကကို ေမြးျမဴေရးလုပ္ ကိုင္ဖုိ႔ သိမ္းဆည္းလုိက္ျခင္း ျဖစ္ပါတယ္။ အဲဒီလုိသိမ္ဆည္းၿပီးခ်ိန္ကတည္းက ေမြးျမဴေရးဆိုလုိ႔ ဘာမွ်လုပ္ကိုင္ျခင္း မရွိ ဘဲ တျခားသူေတြကို သီးစားျပန္ခ်စားတယ္လုိ႔ သိရတယ္။ လက္ငုတ္လုပ္ကိုင္ခဲ့သူေတြကေတာ့ ေျခမဲ့လက္မဲ့ပါပဲ ခင္ဗ်ာ။ လြန္ခဲ့တဲ့ ငါးႏွစ္ေလာက္ဆီက ကုလားသူေ႒းတေယာက္ကို ငါးကန္ေတြ အငွားခ်စားတာကိုလည္း ေဒသခံေတြက ေျပာပါ တယ္။ ငါးေမြးကန္အျဖစ္ ယာေျမ (၉) ဧကေလာက္ကို တူးေဖာ္လုိက္ၿပီး ဘာမွဆက္မလုပ္ေတာ့ပါဘူး။ လက္ရွိ အေျခအ ေနနဲ႔ ပတ္သက္ၿပီး ေမးျမန္း ၾကည့္ရာမွာ ခင္ဦးၿမိဳ႕နယ္ ေရြးေကာက္ပြဲေကာ္မရွင္ဥကၠ႒ လယ္ေတြမွာ လူငွားေတြနဲ႔ လုပ္ ကိုင္ေနတာကို သိရွိရပါတယ္။
ဒုတိယ တမႈကေတာ့ လယ္ေျမဧက (၁၀၀) ေက်ာ္ပါတယ္။ စစ္တပ္က သိမ္းတာပါ။ စစ္ကသိမ္းရင္ တရား၀င္တယ္လုိ႔ ရွင္းျပတဲ့အခါ မဟုတ္ပါဘူး စစ္တပ္ကသိမ္းတယ္။ ၿပီးေတာ့ သူမ်ားေတြကို သီးစားျပန္ခ်တယ္။ တပ္ၾကပ္ႀကီးတေယာက္ က လုပ္စားေနတာပါတဲ့။ အဲသလုိ အဲသလုိေတြ ရွိပါတယ္။ အမႈကုန္ၿပီလား မေမးပါနဲ႔ဦး။ ေနာက္တမႈက ယာေျမေတြ အနီးမွာ အုတ္ဖုတ္တာပါ။ အဲဒီအတြက္ အနီးအပါးက ယာသမားေတြဟာ တႏွစ္ထက္တႏွစ္ အထြက္ေလွ်ာ့လာပါတယ္။ ေျမေတြက ေျမက်က္ေတြလုိျဖစ္လာတယ္။ ေနာက္ၿပီး အုတ္ဖုတ္ဖို႔ ထင္းခုတ္ ထင္းသယ္နဲ႔ စိုးရြာစြာ ပ်က္စီးလာေနတဲ့ သဘာ၀ပတ္၀န္းက်င္အေၾကာင္းလည္း ေဒသခံေတြအထိုက္အေလွ်ာက္ ေျပာၾကပါတယ္။
ဒီဟာက တရား၀င္လုပ္ေနတာလား ဆိုေတာ့ မသိပါဘူး။ သူတို႔ ပိုက္ဆံေပးၿပီး လုပ္ေနတာကို သိတယ္။ ေနျပည္ေတာ္လုိ ေနရာမ်ဳိးမွာေတာင္ လက္အုတ္ေတြ မသံုးေတာ့ဘဲ ၿဗံဳးအုတ္ေတြ သံုးလာေနၿပီ။ အဲဒါ ဒီမွာ အခုထိ အုတ္ဖုတ္ေနတာကို ေငြစားၿပီး ခြင့္ျပဳထားတဲ့အေပၚမွာ တင္ျပတိုင္တန္းလုိစိတ္ ရွိေနၾကပါတယ္။
အညာေဒသ လမ္းပမ္းဆက္သြယ္ေရးကေတာ့ မဆိုးလွပါဘူး။ ခင္ဦးၿမိဳ႕နယ္၊ သရက္ပင္စုေက်းရြာ ဘုန္းေတာ္ႀကီး ေက်ာင္းမွာ ေရာက္ေနစဥ္ ဒီပဲယင္းဘက္က ရပ္မိရပ္ဖတဦးေရာက္လာၿပီး သူတို႔ဘက္မွာလည္း စစ္တပ္ကသိမ္းၿပီး သီး စားျပန္ခ်စားထားတဲ့အေၾကာင္း ေျပာျပန္ပါတယ္။ လက္ငုတ္လုပ္ကိုင္သူေတြကိုေတာ့ ျပန္လည္ခ်ထားျခင္း မရွိတဲ့အေပၚ မွာ တင္ျပတုိင္ၾကားၿပီး ျဖစ္တဲ့အေၾကာင္းလည္း သိရပါတယ္။
ခရီးေရာက္မစုိက္ သိရတဲ့သတင္းက ကဒ္ေစာ့လို႔ ေထာင္ (၂) ႏွစ္က်ရရွာတဲ့ အမ်ဳိးသားအတြက္ ရတတ္မေအး ျဖစ္ေန ရရွာတဲ့ ဇနီးပါ။ ျဖစ္ပံုက လူႀကီး (၃) ေယာက္ အျပင္းေျပ ဖဲမဟုတ္တဲ့ ကဒ္ေစာ့တာကို အတို႔အေထာင္ေၾကာင့္ ရဲနဲ႔ ရပ္ ရြာလူႀကီးက လာေရာက္ဖမ္းဆီးသြားခ်ိန္မွာ အိမ္ရွင္ျဖစ္တဲ့သူ႔အမ်ဳိးသား တေယာက္သာ အဖမ္းခံရပါတယ္။ ေထာင္က်ပါ တယ္။ က်န္တဲ့သူေတြကို မနာလုိ၀န္တိုလုိ႔ ေထာင္က်ေစခ်င္လုိ႔ မဟုတ္ပါဘူး။ အမႈစစ္ေဆးတဲ့ေနရာမွာ မွန္ကန္မႈမရွိတာ ေၾကာင့္ အခုလုိမဟုတ္မမွန္ ခံရတာကို ရင္နာမဆံုး ျဖစ္ေနျခင္းပါ။ သားသမီး ႏွစ္ေယာက္ရွိရာမွာ သားငယ္ေလးက ကိုရင္ ၀တ္ေနၿပီး သမီးေလးတေယာက္နဲ႔ လုပ္ကိုင္စားေသာက္ေနရပါတယ္။ ကဒ္၀ိုင္းကစားတဲ့ေနရာမွာလည္း ပိုက္ဆံအပံု လုိက္နဲ႔ စီးပြားျဖစ္လုပ္ေနတာ မဟုတ္ဘဲ ထံုးတို႔ေၾကး ကစားေနၾကတာပါ။ ဒီ၀ိုင္းမွာ ေက်းရြာႀကံ႕ဖြံ႔ေခါင္းေဆာင္ပိုင္း တ ေယာက္လည္းပါတယ္။ အမႈက ကြင္းလံုးကၽြတ္မလုိလိုနဲ႔ သူ႔ေယာက္်ားေထာင္ က်သြားျခင္းအေပၚ သက္ညႇာေသာအား ျဖင့္ အမႈမွန္အတုိင္း ျပန္လည္စစ္ေဆးေပးဖုိ႔ တင္ျပမွာပါတဲ့။ တုိင္းမွဴးအဆင့္ထိ တင္ျပၿပီး ျဖစ္တဲ့အေၾကာင္းလည္း ျပသ ပါတယ္။
အစိုးရနဲ႔ ျပည္သူဆိုတဲ့အခန္းဟာ နိဂံုးခ်ဳပ္ပါပဲ။ ျပည္သူေတြဟာ စား၀တ္ေနမႈအတြက္ လံုးပမ္းရသလုိ ႏိုင္ငံေတာ္အုပ္ခ်ဳပ္ မင္းလုပ္သူေတြအတြက္၊ ဌာနဆိုင္ရာ ဝန္ထမ္းေတြအတြက္ သင့္ေတာ္သလုိ ေထာက္ပံ့ေပး ေနၾကသူေတြပါ။ ျပည္သူနဲ႔ အစိုးရၾကားမွာ ႀကီးႀကီးမားမားကို ကြာဟေနပါတယ္။ အစိုးရရဲ႕ အႏိုင္က်င့္ျခင္းကို ခံရတယ္လုိ႔ ျပည္သူေတြစိတ္ထဲမွာ ကိန္းေအာင္ေနရင္ကို အလုပ္မဟုတ္ေတာ့ပါဘူး။ တကယ္ေတာ့ အရပ္သားအခ်င္းခ်င္းျဖစ္ရင္ေတာင္ အမႈမွန္ဟာ ေငြ ေၾကးေပၚမွာ မူတည္ေနၿပီး အာဏာပါ၀ါရွိသူနဲ႔ ရင္ဆိုင္ရမယ့္ ကိစၥမ်ဳိးဆိုရင္ေတာ့ ျပည္သူေတြ အ႐ႈံးခ်ည္းပါပဲ။
အဲဒီေတာ့ ျပည္သူဟာ ကိုယ္ၾကံဳေတြ႔ခံစားေနရတဲ့ ဒုကၡအခက္အခဲကို တုိင္းျပည္အုပ္ခ်ဳပ္မင္းလုပ္သူေတြထံ အသနားခံရ တာတမ်ဳိး၊ တင္ျပရတာတဖံု အမ်ဳိးမ်ဳိးအဖံုဖံု ကိုယ္ေတြ႔ ဒုကၡေျဖရွင္းေပးဖို႔ ႀကိဳးပမ္းၾကရာမွာ အရာမထင္တဲ့သေဘာေတြ သက္ေရာက္ေနပါတယ္။ ျပည္သူက ကိစၥတခု မေက်မနပ္ျဖစ္တိုင္း တုတ္ထမ္း၊ ဓားထမ္းၿပီး မိုက္ေၾကးခြဲရရင္လည္း မင္းမဲ့ တိုင္းျပည္ဆန္ေတာ့မယ္။ ေရာက္ေနတ့ဲ ေနရာ၊ ရာထူး၊ တာ၀န္ေတြကို စဥ္းစားၿပီး ငါတို႔လုပ္ေနတာ ျပည္သူကိုအက်ဳိးျပဳ ရမယ့္အလုပ္လုိ႔ သိလည္းသိၾကပါ။ တာ၀န္နဲ႔ လုပ္ပိုင္ခြင့္ကို တလြဲအသံုးမခ်ဘဲ စဥ္းစားခ်င့္ခ်ိန္ၿပီး ျပည္သူေတြက တာ၀န္ သိသိနဲ႔ တင္ျပတဲ့အေပၚမွာ အေရးတယူေဆာင္ရြက္ေပးၾကပါလုိ႔ ဆိုခ်င္ပါတယ္။ ျပည္သူေတြ တာ၀န္ေက်တယ္လုိ႔ ဆို ျခင္း အားျဖင့္…။
ေနာင္ေတာ္ေလး (ဘုိကေလး)
၁၃.၈.၂၀၁
No comments:
Post a Comment